Komutan'ın Küçük Kızı | Yarı Texting

-27-

Yeni bölüm sizlerleee💜🤗

Bölümü oylamayı ve bol bol yorum yapmayı unutmazsanız çok sevinirim🥰💖

Uzatmadan bölüme geçelim

...💜💜...

Ayda'dan

Gözlerim aralandığında kendimi bulmaktan bıktığım o hastane odasındaydım. Yine...

Gerek abim olsun, gerek babam veya Buğra olsun son zamanlarda sürekli hastanelerdeydim ve bu durum artık canımı çok sıkıyordu. 

İster istemez artık birini kaybedebileceğimi düşünüyordum ve bu yüzden her bir olayda kalbim korkuyla yerinden çıkacakmış gibi atmaya başlıyordu.

Bakışlarımı boş tavandan ayırdığım sırada odamın kapısı açılmış ve annem endişeyle odaya girmişti.

"Ah benim yaralı kızım. Bir başın beladan kurtulamadı" diye ağlayarak yanıma gelip bana sarılmaya kalktığında acıyla inlemiş ve annemin korku dolu gözlerle bana dönerek benden uzaklaşmasına neden olmuştum.

"Aydam! özür dilerim annecim, iyi misin kızım!?" 

Aydam... sıkıntıyla derin bir nefes aldım.

Annemin telaşlı haline karşılık gülümseyerek oturması için koltukların olduğu tarafı işaret ettim.

Annem biraz olsun kendine geldiğinde dediğimi yapmak yerine ayak ucuma oturdu ve elindeki çantasını yatağımın ucuna bıraktı.

"Abinle baban acil bir göreve çıkmak zorunda kaldılar o yüzden gelemediler. Özürlerini iletmemi ve daha sonra bunu telafi edeceklerini söylediler" dediğinde moralinin düştüğünü görebiliyordum.

Yerimde kıpraştığımda anında yerinden kalkmış ve yanıma gelerek doğrulmama yardım etmişti.

"Bir şey ister misin annecim?" diye sorduğunda başımı iki yana doğru salladım "hayır teşekkür ederim. Sanırım biraz dinlensem iyi olacak" dediğimde annem şefkatle gülümseyerek saçımı okşamaya başlamıştı.

"Kafeterya da olacağım" diyerek ayaklandığı sırada "telefonum nerede anne?" diye sordum.

Annem anında bana dönerek "ah" dedi aklına yeni gelmiş gibi. Çantasına yönelerek içinden telefonumu çıkardığında "bana teslim ettiler" diye açıkladı.

Telefonumu vermek için yanıma gelen anneme kısa bir öpücük bahşettiğimde gülümseyerek geri çekilmiş ve " bir şey olursa ararsın kızım emi, hemen aşağıda olacağım" demişti.

Onu onayladığım da çantasını koluna takarak beni yalnız bırakmış ve odadan çıkmıştı.

Bakışlarım camı bulduğunda havanın çoktan aydınlandığını görmüştüm. Camdan dışarıya baktığım sırada gözüme, hemen yanımda bulunan ilaçların bulunduğu komedinin üzerindeki çiçek demeti takılmıştı.

Buğra'ya aldığım çiçektendi

Yüzümde saçma bir sırıtış oluşurken bu çiçeği nedense onun aldığını düşünmeye başlamıştım.

Üzerindeki notu gördüğümde ise doğru düşündüğümü anlamıştım.

'Geçmiş olsun Ayda hanım' yazdığı notu okuduğumda hemen altına da 'üsteğmen Buğra' yazdığını görmüştüm. Ne kadar sıradan bir nottu böyle.

Söylenerek çiçekleri burnuma yaklaştırıp kokladığımda çok güzel koktuklarını gördüm. Sanırım elimdekiyle idare etmem gerek diye düşündüğüm sırada çiçeklerin arasına gizlenmiş olan küçük zarf gözüme çarpmıştı.