Komutan'ın Küçük Kızı | Yarı Texting

-20-

Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olur.😊🤭

Keyifli okumalar dilerim. Bölümü oylamayı ve satır aralarına yorum bırakmayı unutmazsanız çok mutlu olurum💜🥰

...💜💜...

Buğra'dan

Ayda'nın söylediği şeyle dudaklarımı birbirlerine bastırıp gülüşümü gizlemeye çalıştım.

Ayda'nın 'şimdi bittim' bakışlarına gülmemek için kendimi kastığım sırada Miran Aydaya dönerek "ne demek şeftali istemeseydin?" diye sorarak Aydayı sıkıştırmaya başladı.

Başımı diğer tarafa çevirip gülüşümü sakladım.

"Şey.. oldu o zaman biz kalkalım. Hasta ziyaretinin kısası makbulmüş dimi Alperciğim?"

Gülüşüm silinirken başımı Aydaya çevirdim.

Ayağa kalkmış 'Alperciğim' dediği çocuğu dürtüklüyordu. Bu çocuk da nereden çıktı şimdi?

Tanıdık simasını Ayda kaçırıldığında gördüğümü anımsadım.

"Otur şuraya Ayda" 

Miran Aydayı daha da köşeye sıkıştırırken Alper denen çocuğa da ters ters bakışlar atıyordu.

"Koray, Alpere karakola kadar eşlik et. Motoru için şikayette bulunsun." 

Koray gülüşünü silip "tamamdır komutanım, arkadaş bende" diyerek Alperin yanına gitti.

"Bu sefer otobüse binmem şimdiden söyleyeyim." diye homurdanan Alperle ayağa kalkan Ayda "sus! hepsi senin suçun ahmak herif!" diye söylendi.

Alper tek kaşını kaldırarak bir bana bir de Aydaya bakarak "Öyle mi Ayda hanım. Az önce öyle söylemiyordun sanki?" dedi ve konuyu tekrar Aydaya çekerek kapıya yöneldi "Hadi size kolay gelsin"

"İnşallah motorunu bulamazsın da ömrün boyu otobüslere kalırsın Alper!"

"Beddua etme çirkef karı!"

"Alper! düzgün konuş kardeşimle"

Miranın araya girmesiyle Alper homurdanarak Korayla beraber odadan çıkmıştı.

İdil ve Sahra, Seğmenin yanına gitmişlerdi. İlhan ise kafeteryaya inmişti.

Alperin gitmesiyle Miran tekrar Aydaya döndü.

"Açıklama bekliyorum Ayda."

Ayda hala elinde tuttuğu poşetle "neyin açıklaması abiciğim?" diyerek sevimlice gülmeye çalıştı. Bir yandan da Ayazla bana 'kurtarın beni' bakışları atıyordu.

"Ayda" Miranın uyarıcı sesiyle Ayda yanıma adımladı "ben şunu teslim edeyim." kucağıma bıraktığı poşetle ben gülümserken, Ayda yalandan olduğu belli olan bir gülümsemeyle "Afiyet zeh-" diyecekti ki boğazını temizleyerek "afiyet olsun" diyerek abisine geri döndü.

Demek istediği şeyi anlasamda onu bozmadım. Daha sonra bunun îmasını yapardım.

"Ben bir helaya gidip geliyorum." diyen Ayda Miranın onu tutmasına fırsat vermeden kaçarak odadan çıktı.

"Ayda, gel buraya!"

Miran Aydanın arkasından bağırsa da peşinden gitmemişti.

"Neden korkutuyorsun kızı?" diye sorduğumda yüzüne kondurduğu kocaman gülümsemesiyle yanımda ki boş koltuğa oturdu.

"Seninle aynı odada daha fazla kalmasın diye" derken Aydanın ona attığı şeftaliyi yemeye devam etti.

"Çok kötüsünüz komutanım" diyen Ayazla omuz silkti.