Duygu, neredeyse hiçbir şarkısını bilmediği Duman grubunun konserine kuzeninin ısrarlarıyla gitmek zorunda kalır. O geceden tek beklentisi yağmura yakalanmamakken en beklenmedik olanı, sırf onunla konuşabilmek için açılmış sahte bir hesabın gönderdi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Başıma ağrı girdiğini ve asla keyfim olmadığını söyleyip Kayra ile yaptığımız yemek planını iptal ettim. Yalan değildi, o da ikna olmuş olmalı ki çok üstelememişti. Şimdiye kadar neyi üstelemişti ki zaten?
Çok öfkeliydim, başta kendim olmak üzere karşıma çıkan herkese öfkeliydim, daha fazla içimde tutamayacağımı fark ettiğimde eve varmayı beklemeden yoldayken Sude'yi aradım. Şükürler olsun, açmıştı. Eğer tam şu an telefonu açmasaydı sonradan bu mesele hakkında ağzımı açıp tek kelime etmezdim sanırım. Çünkü iş işten geçtikten sonra benim açımdan konuşmanın bir değeri kalmıyordu, bunun sebebi artık ihtiyacım da kalmadığındandı. Hislerim de düşüncelerim de doruk noktasındayken oradan aşağı zaten kendi yollarımla, bir şekilde inmiş oluyordum.
Neler olduğunu sorduğunda olan biteni elbet anlatırdım fakat bahsini ettiğim bu değildi, o vakit hikâyemi dinlemiş olurdu. Oysa benim şu an yalnız olmamaya ihtiyacım vardı, belki de kendi yöntemlerimle halletmek istemememden kaynaklanıyordu. Ne yapacağımı cümle âlem bilebilirdi, tahmin etmekte zorlanmazdı, bense aksine farklı bir yolun ihtimalini düşünüyordum ve öfkem bu yüzdendi. Çünkü bundan birkaç hafta önce düşünmezdim.
"Duyguşum, hayırdır bu saatte? Bir şey mi oldu?"
"Müsait misin?"
"Sana her zaman ama birkaç dakika bekleteceğim."
Kitap kapanma sesi ve hızlı adımlar. Yine okulu ekip kütüphaneye gitmiş olmalıydı. Sude'ye tüm içimi boşaltabilirdim, bana az önce benim için her zaman müsait olacağını söylemişti ve bu söz çok kıymetliydi, ona güvenebilirdim. Yanında utanmadan üzerimi değiştirebiliyorsam onunla konuşurken de çırılçıplak kalmış gibi hissetmeme gerek yoktu çünkü o benim kız kardeşim sayılırdı. Beni terk etmezdi, anlattıklarımı dinledikten sonra ortadan kaybolup beni bir başıma bırakmazdı.
"Şimdi tamamen sendeyim bebek," dedi, arkadan araba sesleri geliyordu.
"Direkt dolandırmadan konuya giriyorum." Kayra'nın bir haftadır beni izlediğini fark etmesinden itibaren basket sahasında olanlara kadar her şeyi tek solukta anlatmıştım. Onun sesi şaşkın ve heyecanlı duyuluyordu ancak asıl ben, diyeceklerinden deli gibi korkuyordum.
"Vay anasını, gerçek mi bu? Sırf Kayra dedi diye neden Anonim olduğuna inanıyorsun ki?"
"İki platonik âşık benim için çok fazla çünkü."
Espri yapmışım gibi güldü ama ben ciddiydim, bence mantıklı bir yaklaşımdı. Ayrıca daha birçok şüphem vardı. En basitinden, ben bir şarkıdan bahsetmesini bekliyorken biyoloji dersiyle ilgili bir şeyler dinlediğini söylemişti. O yarım ağız gülümsemesiyle, geçen gün ona biyolojiden bahsetmişken üstelik. "Şu telaşına bakılırsa ilki pek de platonikmiş gibi gelmiyor kulağa."
