Deel 14

2.9K 160 13
                                    

Salam wa3likim,
kunnen jullie ajb men verhaal delen & kwil weten wat jullie ervan vinden & nog veeel succes met de ramadan ❤

Ik: hallo? Wat is er?? Moeder: Yassine... Hij is... Verongelukt! Met een ruk draaide ik me om naar Yasmina en liet de telefoon vallen en bleef voor me uitstaren met een bleek gezicht. Yasmina rende naar de gsm en luisterde naar mijn schoonmoeder. Ik kon het niet geloven, yasmina trok me mee naar buiten en de tranen gingen hun gang in. Ik huilde de hele weg en we renden als 2gekken het ziekenhuis binnen. Ik vroeg aan de ballie waar yassine zat en ze zeiden me waar. We renden de trappen op. Geen tijd voor de lift. Toen ik aankwam zag ik Ahmed daar zitten met Rania in zijn armen. Al snel liep ik naar hun en vroeg hoe het ging. Ahmed: Dina rustig, we weten nog niet of hij het haalt maar ga zitten en bid voor hem. Ik kon het niet geloven, nu kan ik gewoon hem verliezen voor altijd... Ik zag rania zitten voor haar staren, ik ging naar haar toe en we gaven elkaar een knuffel en begonnen allebij kei hard te huilen. Ahmed maakte ons na een tijdje los. Ik ging naast Yasmina zitten legde me hoofd op haar schouder. Na een tijdje zag ik de dokter eruit komen. Ik: hoe gaat het met hem?!?! Dokter: rustig dame, ik moet jullie zeggen dat het een moeilijke situatie is er is een kans dat hij het haalt maar ook weer niet. Als hij het haalt zal hij de eerste tijd niet kunnen lopen doordat hij een ruggebrek heeft opgelopen en een ader heeft geraakt. Ik was letterlijk in shock! Mijn Yassine, kans dat hij weggaat? Het werd me te veel en ik viel terplekke flauw. Na een tijdje zag ik Yasmina bij me zitten. Ik: wat is er gebeurd?? Yasmina: je viel flauw schat, ben je het vergeten? Ik: yassine!!!! Waar is hij? Yasmina: rustiggg! Hij ligt nu in coma, hmdl we waren hem bijna kwijt.. Ik: HOEZO? Yasmina: zijn hart stond stil maar gelukkig is het weer allemaal goed. Ik: hmdl, ik begon weer te huilen en zag Rania naar me toe komen, meskeena ze kwam naar me toe en we gaven elkaar een knuffel. Ik schoof op en we lagen samen in bed. Toen kwam Ahmed: hey schatjes, alles goed dina?? Ik: jaa gaat wel... Ahmed: yallah Rania, u ouders wachten op je buiten. Rania: hoezo? Ik ga niet weg! Ahmed: schat je moet rusten. Rania: nee... Ik zag dat ze twijfelde maar toch schudde ze haar hoofd. Ik: Rania ga naar huis, rust een beetje en kom morgen terug. Rania: ik weet nie, maar nu wil ik hier blijven. Ahmed schudde zijn hoofd en liep weg volgens mij naar de ouders van Rania. Ik bleef steeds in de armen van Rania slapen. En viel dan in slaap. Ik werd opeens wakker en zag de deur open gaan, het was Ahmed. Ik lag nog steeds op Rania. Ik: hey. Ahmed: hey schat, hoe gaatie? Ik: zie je toch? Ahmed: pff schat, inshAllah komt het goed, bid voor hem! Ik: Ameen, neem Rania mee naar huis ze heeft echt slaap nodig. Ahmed: is goed, Rania schat word wakker en hij schudde haar. Ze opende haar ogen. rania: wat is er? Ahmed: kom we gaan naar huis! Rania: pff wacht. Rania ging haar gezicht wassen en ging achteraf mij begroeten en ging met Ahmed mee. Ik drukte op het knopje zodat er iemand kwam. Verpleegster: hallo, is er iets?? Ik: uhh jaa, ik zou graag willen weten hoe het met mijn man gaat? Yassine *** verpleegster: ik zal eens gaan kijken voor je! Ze liep weg en kwam na een tijdje terug. Verpleegster: ja, heb net gekeken het spijt me maar hij ligt nog steeds in coma.. Ik knikte van dat ze weg kon en toen ze wegging begon ik weer te huilen. Alles loopt zo fout.... Ik viel uiteindelijk in slaap. Ik werd wakker door iets dat me irriteerde op me wang en draaide me op en zag Mohammed met zijn vinger op mijn wang! Ik duwde zijn hand weg en hij kwam dichterbij en toen gaf ik hem een klets! Mohamed: zo behandel je mij? Ik heb alhoewel iets mee voor jou? Ik: ik hoef niks van je vuile klootzak! Mohamed: ook je vader niet? Ik bleef hem maar uitstaren hij... Hij is degene die me vader wegnam. Ik gaf hem nog een klets! Ik: Luister billah als je hem niet brengt ga ik klacht indienen!! Mohamed: doe rustig, ik breng hem terug. Ik: waar is hij en ik begon te snikken. Hij wilde me een knuffel geven en al snel duwde ik hem weg! Ik: luister je hebt me veel aangedaan en ik vergeef je alles maar laat me met rust! Laat me leven hoe ik wil! Ik ga nooit bij jou terug gaan? Je hebt me moeder en vader van me genomen mijn broer op drugs gezet en je verwacht dat ik bloednormaal naar u terug kom? Mohamed: ik weet dat het fout is, maar ik hou nog van je. Ik; vergeet mij! Mohamed: nooit! Ik hou nogsteeds vanje! Ik:dan doe je mij dit allemaal nie aan? Mohamed: ik moest! Laat mij alles uitleggen! Ik: nee! Ik heb iemand! Ik wil niks meer met jou? Hij heeft alles wat ik kan wensen! En jij? Jij bent gewoon niks meer.. Mohamed: ben je alles vergeten? Heb je mij direct vervangt door een sukkel? Ik: sorry? Waar was je toen mijn moeder stierf? Of jaa ik was het vergeten JIJ was degene die het deed, wollah schaam u! Laat me met rust! Veel plezier in u verdere leven. Mohamed: maar... Ik:nee! Ga naar buiten! Opeens kwam ahmed binnen hij keek met grote ogen naar Mohamed en nam hem direct bij zijn kraag vast en sloeg hem door ik probeerde hem tegen te houden maar lukte me niet! Hij viel op de grond vol met bloed! Ik:AHMED STOOOP HIJ GAAT DOOD!!

Dina & YassineWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu