ik kon het niet geloven wat zegt hij? Dit is onmogelijk? Ik huilde en huilde en besloot hem om op te bellen. Hij nam maar niet op. Ik trok een Psg trainings pak aan en ging rijden naar Yassine's huis. Toen ik aankwam zag ik licht in Yassine's kamer niet branden ik klopte aan en zijn ouders zeiden me dat hij weg is niemand weet waar.. Ik begon te huilen. Ik zocht overal rond zijn huis maar dan dacht ik aan het parkje de afgelopen maanden gingen we naar daar misschien dat hij daar zit? Ik reed naar het parkje en zag hem maar hij zat daar zo levenloos erbij uittestaren naar een fontein. Ik rende naar hem toe. Ik zette me hand op zijn schouder. Hij keek me aan en ik zag dat hij wallen had en heel zijn ogen rood waren. Ik ging voor hem staan en veegde zijn tranen weg en gaf hem een kus op zijn voorhoofd.ik: nooit ga ik jou laten, nooit... Hij knuffelde me en ik zat op zijn schoot. Ik: Yassine beloof me mij nooit meer alleen te laten? Yassine: beloofd hbiba.. Ik gaf hem een kus en zei dat we beter weggaan want het werd donker. Ik hielp hem in de auo zetten en nam dan zijn rolstoel en deed die ook in de auto. Ik reed door naar zijn huis en gaf hem een kus op zijn wang en ik stapte af nam zijn rolstoel hielp hem erin zitten en duwde hem naar zijn huis. Zijn ouders wilden dat ik bleef maar ik ging terug naar huis onderweg huilde ik. Waarom overkomt mij dit? Waarom is hij verlamd? Waarom doet hij raar? Waarom wilt hij niet dat we samen zijn? Zoveel vragen maar geen antwoord. 2weken gingen voorbij en vandaag zullen we trouwen. Hij deed de hele tijd afstandelijk, hij kan nu ook hmdl stappen maar heel traag maarja alles op zijn tijd. Ik maakte me op en droeg een wit lang kleedje ik ging naar beneden en iedereen zat daar. Ze glimlachten naar mij en we besloten om te vertrekken naar gemeentehuis. Intussen zijn al mijn kleren weg alleen make-up maar die neem ik nu gewoon mee. Yassine ging rijden want het is toch zijn linkerbeen dus hij zal geen last hebben tijdens het rijden. Yassine was stil. Ik: ben je niet blij? Yassine: jawel zei hij droog. Ik knikte en keek de andere kant om. De hele rit was ik stil. Toen we aankwamen gaven we onze handtekeningen en waren we officieel getrouwd dan op de islametische manier bij een imaam ook en zo zijn we naar een restaurant gegaan om dit te "vieren". Het was al avond en ik was moe en zei tegen Yassine of we weggaan. Ik nam afscheid van me vader en broer en zusje ik ga die zo hard missen! Gelukkig wonen we niet ver van elkaar. Yassine en ik gingen weg. Ik was steeds de hele rit stil. Opeens nam hij me hand vast. Yassine: sorry dat ik zo doe. Hij gaf me een kus op me hand. Ik: waarom doe je zo? Yassine: pff heb het een beetje moeilijk.. Ik: wat is er? Yassine: niks.. Ik keek hem doodserieus aan. Hij keek mijn kant op. Yassine: wat kijk je zo? Ik: je verbergt iets achter me he? Yassine: ne..eee.. Wa.t kan ik achter jou verbergen? Zei hij geschrokken. Ik: daarom dat je zo hard verschiet. Yassine ik ben nu u vrouw! Je moet me alles vertellen?!? Yassine: Dina hou op met al die zever! Ik: als je iets achter mij verbergt eh Yassine, wollah dan ga ik terug naar mijn ouderlijkhuis! Hij schrok. Yassine: kijk, als we thuis zijn vertel ik jou alles.. Toen we thuis kwamen ging ik snel onder de douche en trok een nachtkleed aan. Ik föhnde mijn haar en ging naar onze slaapkamer. Yassine keek bloedserieus voorzich uit. Ik ging naast hem op bed zitten. Ik: vertel maar...
