We kwamen bij Yassine zijn ouders, Yassine woont daar tot hij genzen is. We gingen naar binnen en alles liep goed. Yassine heeft kennis gemaakt met me vader en met mijn schoonouders. Gelukkig klinkt het allemaal goed tussen hen. Ik ging dan eventjes in de tuin met Yassine ik duwde zijn rolstoel en zag dat hij een traan weg veegt. Ik: Yassine, schatje waarom huil je? Yassine: ik haat het leven, ik zit in rolstoel.. Ik ben moe! Snap mij! Ik ben het beu! Ik ben degene die jou overal moet brengen en jou leven perfect moet maken maar ik maak u kappot! Ik zie jou.. Ik eet en drinkt niet meer normaal ik slaap niet meer, de hele tijd denk ik aan jou.. Maar na al die slaaploze dagen heb ik geen oplossing gevonden. Hoe kan ik jou gelukkig maken? Hoe! Ik begon te huilen, zijn woorden kwetsen me.. Ik; Yassine, je maakt me niet kappot, ik ben gelukkig! Ik zie jou genezen, beter dan dit wil ik niet! Je bent alles wat ik wil, meer wil ik niet.. Wollah! Yassine keek me aan maar hij keek direct de andere kant op en hij kreeg nog paar tranen. Ik: Schaam je niet, ik word je vrouw Yassine durf te huilen voor me zo ben je niet sterk als je alles inhoudt want ooit ga je kappot! Opeens begon hij hevig te huilen.. Shit zei ik iets fouts? Ik ging naar hem en knuffelde hem. Ik: huil alles maar uit.. Yassine: Dank je Dina! Ik hou van je vergeet dat niet.. Ik was bang het leek net alsof ik hem nooit meer ga zien. Ik: Yassine beloof me dat je bij me blijft voor altijd? Yassine knikte zachtjes en ik nam hem weer in mijn armen. Ik: gaan we trouwen zonder trouwfeest?? Yassine: dit is het laatste wat ik jou wil aandoen! Ik: ik wil bij je zijn altijd.. Elke dag wil ik jou voor me zien! Het boeit me niet dat ik geen trouwfeest heb, zolang ik jou heb is genoeg en tenslotte kunnen we later dan een feestje houden. Yassine keek me gebroken aan. Yassine: wil je dit echt niet? Ik: nee... Yassine: Dina ik wil het niet.. Ik wil jou gelukkig zien op ons dag. Ik: ik zal ook gelukkig zijn! Wat kan ik meer wensen dan dat ik met jou ben! Yassine draaide zich om. Ik nam zijn gezicht vast. Ik: Yassine maak me blij.. Yassine: dat wil ik maar.. Ik: shhhh, we trouwen zonder trouwfeest.. Yassine knikte dan. Het brak mij om hem zo te zien ik wou geen grote feest maar mijn droom was om met mijn man te staan ik met de bruidsjurk en hem met een strak pak. Maar die zal nu niet uitkomen.. Ik zal trouwen op Islametische manier en in Gemeentehuis en dan ga ik gewoon met Yassine wonen.. We gingen weer naar binnen en me vader zei dat we maar terug gaan, ik nam van iedereen afscheid en Ahmed, Rania, Yasmina, mijn vader en ik ging naar huis toe. Ik smsde met Yassine de hele tijd onderweg, hij vertelde zijn ouders wat we wilden zijn ouders waren eerst boos, het is hun enige zoon en ze maken geen trouwfeest met hem maar daarna is alles goed gekomen. Tenslotte wisten ze dat ik dit wilde dus gingen ze akkoord en ik ben van plan om het straks ook te zeggen tegen hun. Ik ging naar boven en trok mijn pyjama aan en ging naar Ahmed& Rania's kamer ik klopte op de deur. Rania: jaa kom maar binnen. Ik ging naar binnen en ging bij hun op bed zitten, eerst zal ik het tegen hun zeggen en dan Papa en Yasmina. Ahmed: is er iets? Ik: uhhu ja..
