Ahmed stopte en keek hem aan. Ahmed: doe alsof je slaapt! Ik: oke! Hij ging naar de gang en riep een dokter. Dokter: hoe komt dit?? Ahmed: ik kwam me zusje bezoeken en zag hem hier op de grond, mijn zusje slaapt nog. Dokter: ik zal een bed halen en hem hier laten in de kamer. Ahmed: nee kan die niet ergens anders? Want mijn zus heeft hem niet graag maar natuurlijk niet dat ze hem zo hard zou slaan maar het is best een andere kamer! Dokter: dina mag vandaag uit dus! Hij ging weg. Ik maakte me ogen open en begon te huilen. Ahmed knuffelde mij en zei: het spijt me Dina. Ik: geeft niks. Ahmed: wat heeft hij gedaan? Ik: niks, die kwam alleen praten en ik wijsde hem net af en die wilde gaan maar toen kwam jij.. Ahmed: hmm heeft hij jou niks aangedaan? Ik: nee! Ahmed: oke ga maar rustig verder slapen. Ik: nee ik wil naar Yassine. Ahmed: safe sta dan maar op. Ik stond op en Ahmed bracht me naar Yassine. Ik zag hem daar liggen.. Mijn hart brak, hij verdient geen kwade.. Hij is zo goed! Waarom? Ik huilde en vroeg aan Ahmed of die mij alleen wou laten. Ik: ik weet Yassine dat je me misschien niet hoort maar als je me hoort knijp in me hand. Ik voelde na een klein beetje stilte een zacht kneepje. Ik begon harder te huilen. Ik: Yallah Yassine doe je ogen open, doe het voor mij! Je kan het! Ik weet dat het moeilijk is maar aub ik kan het niet meer zonder jou! Word wakker! En subhanAllah ik zag zijn ogen open gaan. Ik bleef hem aanstaren, onmogelijk! Hij keek me aan en ik knuffelde hem en huilde harder. Ik: ohh wat heb ik jou gemist! Dank je Yassine. Ahmed deed de deur open. Ahmed: yallah Dina! Ik: hij is wakker! Ahmed: WAT? Ik: kom!!! Ahmed: salaam broer! Wacht ik haal de dokter! Hij liep naar de gang. Intussen belden we familie en zijn ouders en ze kwamen allemaal inmiddels was het al 3u30 en Yasmina is om 4u klaar met school dus stuurde ik haar een sms dat ze moest komen omdat Yassine wakker is. Zijn ouders waren ook al op de hoogte en Rania ook. Samen gingen we naar buiten omdat Yassine rust nodig had inmiddels mocht ik uit maar ik wilde bij Yassine blijven, na veel gesmeek en acteren dat ik me steeds slecht voel mocht ik nog een dagje in het ziekenhuis blijven, ik ging letterlijk elke keer dat me ogen open waren naar Yassine om te kijken hoe het gaat. En nu ben ik weer Wakker en ging weer naar hem toe. Hij is wakker.. Ik ging naar binnen en kreeg weer tranen hij ziet er zo vermoeid uit.. Ik: schat! Gaat het? Yassine: ik heb pijn kreunde hij. Ik: waar?? Yassine: mijn buik ahh! Ik deed de deken af en zag dat hij aan het bloeden was! Snel liep ik naar buiten en haald een verpleegster bij. Ik was zo bang! Yassine: Dina doe rustig aub... Ik huilde de hele tijd door tot de verpleegster zei: doe rustug aan mevrouw, het is niet erg. Zijn wond is groot en werd open maar alles is weer goed, als er iets is kunt u mij altijd er bij halen. Ik: dank je! Ze ging naar buiten en ik bleef alleen bij Yassine hij zei dat ik moest komen bij hem liggen. Ik ging naar hem toe maar durfde hem niet aanteraken zodat hij geen pijn zou hebben. Hij nam me hand en zette die op zijn buik. Yassine: wees niet bang! Als jij me aanraakt is dit de grootste geneesmiddel. Ik bleef hem nog aankijken... wat hou ik toch veeel van hem! Ik gaf hem een kus op zijn buik en sloot me ogen. Ik werd wakker doordat de deur openging. Rania stond aan de deuropening. Rania: hey schatje! Ik gaf haar een kus en ging direct van yassine af. Rania: hahaha schat, doe normaal zeg nie dat je beschaamt bent voor mij?? Ik keek lachend weg. Ze schudde haar hoofd en mompelde dat ik gek was. Ze had eten gemaakt en ze zette die op een tafeltje voor Yassine. Rania: schat wanneer ga je verder met je studies? Ik: ik weet het niet, dit jaar haal ik zeker niet door alles mijn moeder, vader alles nu Yassine.., rania: het is u toekomst schat, u laatste jaar universiteit ! Ik; ik weet maar nu is het laat. Rania: schat, beloof me je best te doen volgend jaar? Ik: dat beloof ik jou schat! Ik ga voor mijn diploma gaan! Rania: zo hoor ik het graag! Ik: wat doe jij eingelijk? Rania: ik heb diploma, advocaat maar ik vind geen werk dus ben ik nu heeltijd thuis.. Ik: hoezo geen werk? Rania: ik wil geen ver plaats, en voor het moment is er niks dichtbij en dat vrij is. Ik: ahh zo, ik dacht je werkt bij je vader. Rania: ja dat was ook zo maar is ver man! Misschien ga ik terug nu Ahmed daar ook werkt? Ik: ja man ga is half uur rijden toch? Ga gewoon met ahmed? Rania: ja is goed idee zal nog wel zien.. Yassine werd wakker. Yassine: hallo schatjes. Rania: heey broertje, alles goed? Yassine: jhawel hmdl. Ik: Rania heeft eten gebracht zal wat uithalen voor jou. Yassine: jullie eten mee toch? Rania: ik heb al gegeten. Yassine: Dina? Ik: ik heb geen eetlust. Yassine; doe normaal je hebt van gisteren middag niks meer gegeten? Rania; eet! Ik: wollah heb geen zin. Yassine: dan eet ik ook niet. Ik: nee nee safe is goed!! Ik zette alles voor Yassine klaar en ik nam 1hapje en ging die zelfs met moeite door me keel. Ik ging vandaag terug naar huis om omtekleden en te douchen. Toen ik klaar was appte ik nog wat met Yassine maar toen zijn ouders bij hem waren deed hij zijn gsm weg en ik ging eindelijk slapen in mijn bedje.
----------------
Sorry voor het lang wachten! Daarom een extra lang deel. Vanaf nu zal er altijd een deel geplaatst worden, veel leesplezier! En laat in de comments achter wat je van dit verhaal vindt.
