GERVACIO SERIES 1: Love's Labyrinth

Chapter 3

Diagne

Ilang minuto na akong naghihintay dito sa sala ng lalaking nagdala sa akin dito. Ilang beses ko na ring sinubukang tumayo pero mas lalo lang sumakit ang tuhod ko nang igalaw ko ang mga ito. 

Fuck this!

I laid my back at the backrest of the sofa and closed my eyes. My legs were straight and it feels numb that I can't even move it. 

I stay in that position for minutes. Where have he been?

I abruptly open my eyes when I heard footsteps getting near at me. Isang babae ang nakita ko. Mas bata sa akin base sa kaniyang itsura. Nakasuot siya ng pangkasambahay na uniporme. May dala siyang isang maliit na palanggana na may tubig at isang bimpo.  

Akala ko walang ibang tao nang may dalawang lalaki na naman ang lumabas mula sa isang silid at lumabas mula dito sa mansion. I think they are one of the securities. Nakaitim silang pareho eh. 

Kasunod ulit ng mga ito ang paglabas ng tatlong babae. Yong dalawang babae ay kambal na parang ka-edaran ko lang at yong isang mas matandang babae na siyang iba ang uniporme. May dala silang mga damit at medicine kit. 

"Ikaw siguro si Diagne?" sabi nong matandang babae na may matamis na ngiti sa labi. 

Well, they are all smiling, like the twins na hindi mabura ang mga ngiti sa kanilang labi kahit nakakunot na ang noo ko ngayon. It seems like they have a jolly personality. 

Bumaling ako sa matandang babae na ngayon ay naghihintay sa sagot ko. 

"Yes" 

I stiffened and got shocked a little bit when the twins scream in sync na para bang nakikilig. 

"Bakit mo pa tinatanong manang? Siya si Diagne Jimendez ano ka ba?" sabi nong isa sa kambal saka ako tiningnan na para bang siya na ang pinakamaswerte dahil nalalapitan niya ako ng personal nang malaya. 

"Ay siya ba? Yong sikat na supermodel?" tumango-tango yong bumanggit sa pangalan ko. The older among us looked at me with amazement on her eyes. 

"Oh my god! I can't believe this!" napatingin ako sa isa sa mga kambal nang tumili rin ito na may halong pagkabisaya ang tono ng kaniyang pananalita. Well, they both sounds Visayan. 

Natawa na lang ang matandang babae when the other twin act like she's going to passed out because of my presence. 

Tumingin naman ako sa mas batang babae na ngayon ay nakatingin lang sa akin. Siya yong pinakatahimik dahil siya yong hindi nagsasalita. Pero nang makita niya akong tumingin sa kaniya ay doon siya ngumiti ng pagkatamis-tamis.

"Pagpasensyahan niyo na po sila. Fan na fan ka po ng dalawang yan eh" she sounded shy. "Ako nga po pala si Denali, Nali na lang po" 

Well, compared to the twins, siya yong mahinhin ang pananalita. Tipong hindi makabasag-pinggan. Maganda rin siya, actually. She look like someone I know pero hindi ko maalala kung sino. 

Sinuklian ko lang siya ng simpleng ngiti. 

"Hoy! Ikaw Nali ah, inaagaw mo na naman ang spotlight namin." one of the twins said "Hi, Ma'am Diagne. Ako nga po pala si Jackelyn, Jaja na lang po." nilahad pa niya yong kamay niya pero tinignan ko lang yon kaya biglang hinampas yon ng matandang babae. 

As what I expected, the other twin did the same. "I'm Jinnelyn, Jiji for short na lang po" kuminkinang ang mataa niya habang nakatingin sa akin. 

I don't know how to react with them, really. She did the same thing like her twin pero as what I did din kanina, tinignan ko lang rin yong kamay niyang nakalahad kaya binawi rin niya kaagad.