Marie ile biraz daha vakit geçirdikten sonra ben eve geçtim. Marie ise yeni evlenen bir arkadaşını ziyaret etmek için onun evine gitti.
Eve anahtarımla girdim. Sanırım bu, eve son girişimdi.
Ağır adımlarla odama girdim. İçimde buruk bir mutluluk vardı. Düşününce, hayal bile edemeyeceğim şeyler yaşamıştım ve çoğu iyi şeylerdi.
Hayatımda ilk kez bu kadar sevmiştim birini, ilk kez birinin koşulsuz sevgisini hissetmiştim.
Bu çok güzel bir histi. Bu yüzdendi belki de bu buruk mutluluk, bilemiyorum.
Çalışma masama oturup birkaç tane kalem ve kağıt aldım elime. Lauretta'nın onlara veda etme fırsatı olmamıştı. Ancak onun için bunu ben yapabilirdim.
Hemen yazmaya başladım.
En iyi arkadaşım Marie;
Bu mektup ne için ben de bilmiyorum ama içinde kötü bir his var. Olur da bir gün bana bir şey olursa bu mektubu okumanı istiyorum. Benim için çok değerlisin.
Bana her zaman yardımcı oldun, beni yargılamadın ve hep yanımda oldun. Annemi buldun ve hiç sorgulamadan, korkmadan onun evine benimle geldin. Beni yalnız bırakmadın.
Seninle tanışmak hayatımda olan en güzel şeydi. Sayende annemin de babamın da eksikliğini hissetmedim. Koşulsuz sevgin için sana minnettarım. Sen bana hep iyi bir arkadaş, sırdaş oldun. Teşekkür ederim. İyi ki varsın, iyi ki yanımdasın. Seni çok seviyorum.♡
-Lauretta
Tüm bunlar Lauretta içindi. Ama benim hislerim de vardı Marie için. Eğer beni tanısaydı, ona şunları söylemek isterdim;
"Çok cesur ve iyi kalplisin. Müthiş bir tarza sahipsin ve her zaman gülümsüyorsun. Arkadaşın Lauretta gibi davrandığım için beni affet lütfen. Arkadaşına olan sevgin kalbimi o kadar yumuşattı ki bazen kendimi kaptırmadan edemedim. Ben de sana teşekkür ederim Marie. Bu sefer Lauretta olarak değil, Laure olarak."
Onu geride bırakacak olmanın verdiği hüzünle kağıdı nazikçe katlayıp üzerine Marie yazdım ve masama bıraktım. Ardından yeni bir kağıt çıkardım.
Melek beyimiz Evan;
İkinci melek bey!
Ben ve Elliott için harcadığın onca çaba ile beni resmen kendine hayran bıraktın. Abine olan sevgin, bana karşı merhametin...
Sen çok iyi birisin Evan. Gerçekten çok iyi birisin. Son zamanlarımı sizler sayesinde çok güzel geçirdim. Çok teşekkür ederim.
Bir de, abine benim için çok iyi bak tamam mı?
Hoşça kal.
-Laure.
Kağıdı katlayıp üzerine Evan yazdım ve Marie'nin mektubunun üzerine indirdim. Şimdi mektup sırası benim için yazması en zor olacak olan kişideydi.
Elliott;
Yazarken en zorlandığım mektup seninki olacak sanırım. Sana anlatmam, söylemek istediğim o kadar çok şey var ki, ama anlatamıyorum, söyleyemiyorum işte.
Sana asla kızgın veya kırgın değilim. Sadece seni özlüyorum. Bana sarılmanı özlüyorum, bana "sevgilim" diye hitap etmeni özlüyorum. Okul çıkışlarında yanıma gelmeni özlüyorum.
"Her zaman her şey istediğimiz gibi olmaz," derler ya hani. Ben de; "hiçbir şey istediğim gibi olmadı ki zaten," derdim. Her ne kadar öyle görünse de atladığım bir şey varmış; sen.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
1930's
خيال (فانتازيا)İntihar edip ölen Laure, 1932 sabahında uyanır. Neler olduğunu ve buraya nasıl geldiğini anlamaya çalışırken bilinmeyen nedenlerle onu birkaç dakika öncesi yerine 92 yıl geriye yollayan ölüm meleğiyle beraber 1932 yılında sıkıştığını öğrenir. İkili...