Yağmur ben.
Bazı insanların hissettiği bazılarının ise sadece ıslandığı, o iki heceli kelime.
Yağmurdu çiçekleri büyüten, ormanları yaşatan; gökleri kabartan, bulutları dolduran.
Bir bulutun hüznüydüm ben, dolup taştığım ve içinde barınamadığım b...
Ben yeniden buradayım. Farkındaysanız bu aralar biraz daha fazla bölüm atmaya çalışıyorum ki beni çok fazla özlemeyin diye!
Benim aşırı içime sinen bir bölüm oldu. Biraz Mehri'nin de gözünden olayları çözebildiğimiz anlar olduğu için biraz keyifliyim.
Yorumlarınızın ve beğenilerinizin ne kadar değerli olduğunu söylememe gerek yoktur. Eleştirmek istediğiniz yerleri de açıkça belirtirseniz bana da bir fikir olur ve eleştirilerinizden memnun olurum.
Sizleri seviyorum!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Bölüm Şarkısı : Pamela - Fırtınalar)
"Fırtınalar koparsa kopsun, sürüklesin ikimizi."
***
Eğer hayatta yaşadığımız tüm kötü anları silebilseydik, nasıl olurdu diye düşünmemek elde değildi. Yaşanmışlıklar karakterimizi mi şekillendiriyordu yoksa günden güne zorla olgunlaşmamız için bize bir baskı mı sağlıyordu? Arkada bıraktıklarımız neden hep arkada kalmıyordu mesela? Önümüze çıkan ilk hatırlatmada yeniden o günler gözünün önünde canlanıyor, yeniden aynı hislere sahip oluyorduk sanki.
Kötü anlar yaşadığın birini aylar sonra da yıllar sonra da gördüğünde aynı hisleri tekrar yaşayabiliyordun. Bazen elin ayağın birbirine giriyor, bazen kalbini acıtacak şekilde sızlatıyordu. Bazense sinirden kendini tutmak bile bir mucize olarak geliyordu insana.
"Ne işin var senin burda?!"
Doğrulmaya kalktığım yatakta Deren beni tutarken, Mehri de benimle aynı şaşkınlıkta karşısındaki kişiye bakıyordu.
"Kimmiş lan senin sevgilin?!"
Deren, elimi tutarken ben yataktan kalkmak için çoktan harekete geçmiştim ancak beni durdurmasıyla tekrar yerime oturmuştum.
Utanmadan buraya hâlâ nasıl gelebiliyordu?
"Yiğit, siktir git canımı sıkma benim!" Mehri sinirle ona doğru bir adım attığında, Deren çoktan ayağa kalkıp Mehri'yi tutmak için yanına koşmuştu.
"Abi yapma!"
Deren, Mehri'yi kolundan tutup çekerken Yiğit de şaşkınlıkla olan biteni izliyordu. Sevgilim demişti buradaki birine. O kişi ben olamayacağıma göre Deren'di. Deren'in ona karşı çok öfkeli olduğunu biliyordum ama toksik bir ilişki yaşadıklarını da biliyordum.
