Cambridge Fallen (zhanyi)

Chapter 13

මං සර්ගෙ ෂ'ට් එකේ බට්න්ස් යට ඉඳල උඩට භාගක් විතර දාගන යනකොට එයා මගෙ අත් දෙක තද කරල අල්ලගත්ත. ඒ එක මොහොතකටවත් එයාගෙ ඇස් මගෙ ඇස් වලින් අයින් කරගන්නෙ නැතුව. ඒත් එක්කම මගේ ඇස් නතරවුනේ එයාගෙ නිරුවත් පපුව උඩ..
"ශරවන්.."
"සර්.."
"කවද්ද ඔය සර් කියන එක නවත්තන්නෙ... ම්ම්..." සර් ඒක කිව්වෙ මගෙ ලිප්ස් දිහා බලාගන මගෙ මූනට ලංවෙන ගමන් රහසක් කියනව වගේ හරිම හෙමින්. හරිම seductive voice එකකින්..
"ශරවන්.... ඇයි ඔයා කිසිදෙයක් තේරෙන්නෑ වගේ ඉන්නෙ.."
"සර් මම..."
"ආපහු සර්.."
"එහෙනං මං කොහොමද කතා කරන්නෙ.."
"එතනින් එහාට දෙයක් ශරවන්ට මං ගැන හිතෙන් නැද්ද?"
"වරුන්..."
"ම්ම්ම්..."
ඒ වෙලාවෙ මට මොනව උනාද කියල හිතාගන්න බෑ.. මගෙ ලිප්ස් වලට කෙස් ගහක දුරක් තියල එයා මගෙ ලඟම එයාගෙ ගැඹුරු කටහඬින් ඒ විදියට කතා කරනකොට එයාගෙ හුස්ම මගෙ මූනෙ වදිනව දැනෙනකොට මගෙ බඩ ඇතුළෙ නිකන් අකුණු ගහනව වගේ.. මට හිටන් ඉන්නවත් පණ නෑ වගේ. මං එහෙමම බර වුනේ එයාගෙ පපුව උඩට. ඒ එක්කම එයාගෙ තුවාල නොවුන වම් අත මගෙ ඉනවටේ එතුන.
"ශරවන් දැන් යන්න.."
විනාඩි ගානක් මාව හග් කරගන එහෙමම ඉඳල අන්තිමට එයා එහෙම කිව්වෙ මගෙ ඔලුව පිටිපස්සෙන් හරි ආදරෙන් අතගාල.. ඒත් මට එයාගෙන් යන්න හිතෙන්නෑ.. මං හිටියෙ එයාගෙ උරහිසට මූන ගහගන. මට එයගෙ මූන දිහා බලන්න ලැජ්ජයි ඒත් එයා මට යන්න කියලත් මට එයාගෙන් අඩියක්වත් ඈතට යන්න පණක් නෑ..
"ශරවන්.."
"ම්ම්.."
"ගිහින් නිදාගන්න මැණික.."
"හ්ම්ම්.."
ඒ වෙලාවෙ වරුන්ව අතෑරල මං එහෙමම ආවෙ වරුන්ගෙ ඇඳට. වරුන් තත්පර ගානක් ඒ දිහා බලන් හිටියෙ පුදුමෙන් වගේ. ඊටපස්සෙ එයත් මං ලඟට ඇවිත් ආයෙම මාව එයාගෙ තුරුලට ගත්ත. සර් එක්ක එකට ඉන්න මම කැමති වුනත් ඊටත් වඩා මට කුතුහලයක් තිබ්බෙ අද මං වතුර යටදි දැක්ක දේවල් ගැන දැන ගන්න. මොකද මට තේරුනා එයා එක්ස්පෙරිමන්ට් එකේ සමහර දේවල් ගැන මට සම්පූර්ණයෙන්ම කියන්නෙ නෑ කියල.
"වරුන්.."
"ම්ම්.."
"අද හැඩ්‍රියම් එකට මොකද වුනේ.."
"මේ වෙලාවෙ මොකද ඒ ගැන අහන්නෙ.."
"ඒ නැව මොකක්ද? අපි ඒක කලින් දැක්කෙ නෑනෙ. ඒක කොහොමද එතෙන්ට ආවෙ."
මං එහෙම ඇහුවම වරුන්ගෙ මූන වෙනස් වුනා..
"මං දන්නෑ ශරවන්.. ඒ ගැන හිතාගන්න අමාරුයි. ඒක මං කොහොමටවත් හිතපු නැති දෙයක්."
"ඔයා මට ඇත්ත කියන්නෙ භාගෙට.."
මං එහෙම කිව්වම එයා හිනාවෙලා ආපහු මගෙ ඔලුව අතගාල මගෙ ලිප්ස් වලින් පෙක් එකක් තියල ආයෙම මාව එයාගෙ ඇඟට තියල තද කරගත්ත.
"අනවශ්‍ය දේවල් හිතන්න එපා. අද අපි දෙන්නම හොඳින් ඉන්න එකම ලොකු දෙයක්. ආපහු ඒ වගේ මෝඩ වැඩ කරන්න එපා ශරවන්. දැන් නිදාගන්න. මගෙ ඇඟටයි ඔලුවටයි දෙකටම අද හරි මහන්සියි.."
"ඔලුවට රෙස්ට් එකක් අරන් දෙන්න ක්‍රමයක් තියෙනවා හැබැයි ඒකට ආපහු ඇඟ මහන්සි කරන්න වෙනව.." මං ඒක ඇහුවෙ ආපහු එයා දිහාවට හැරිල හිනාවෙලා..
"ඔයාගෙ විදියට මං කැමතියි ශරවන්. ඒත් අද බෑ.."
"ඇයි බැරි.."
"ඔයාට ඇත්තටම එහෙම දෙයක් ඕන කියල මට දැනෙන්නෑ."
"කොහොමද එහෙම කියන්නෙ?."
"මට ඇත්තටම මහන්සි ශරවන්."
ටික වෙලාවක් ඉඳල වරුන් ඒක මට කිව්වෙ ලොකු හුස්මක් අරගන මගෙ පපුව උඩ එයාගෙ ඔලුව තියාගන මාව බදාගන නිදාගන්න ගමන්.
පහුවදා උදේ නැගිටල මං වරුන්ව හොයනකොට එයා හිටියෙ බැල්කනි එකේ. ශෙනාල් එක්ක කතාවක. මේ මනුස්සය හැමදාම උදේම ඇහැරෙනවනෙ. මේ මිනිහට ලෙඩක්ද කොහෙද.. කොහොමහරි වරුන් මං එනව දැක්කෙ නෑ. එයා හිටියෙ මට පිටුපාල. ඒත් ටික වෙලාවකින් ශෙනාල් මාව දැක්ක.
"අද දවස ඇතුලත් ටෙසරැක්ටර් එක කොහොමහරි හොයාගන්න ඕනි ශෙනාල්. මට ඩයිව් කරන්න බෑ අත නිසා.."
"ශරවන්.. ගුඩ් මෝනින්.."
"ගුඩ් මෝනින් ශෙනාල්.."
"ඊයෙ මීටින් එක කොහොමද?" ශෙනාල් ඒක ඇහුවෙ නං අපි දෙන්න දිහා බලල කින්ඩි හිනාවක් දාල. ඒත් එක්කම වරුන් කතාව වෙනස් කරා..
"ශරවන් කෑවද?"
"නෑ මට දැන් ඇහැරුනේ.."
"ආ... වරුන් මට වැඩ වගයක් තියෙනව. මං එහෙනං යන්නං. මහන්සිත් ඇතිනෙ ඔයාල රෙස්ට් කරන්න.." මේක ආයෙම ඒක කිව්වෙ මුගෙ කැ* හිනාව දාල. මේ හු** යකෝ..
"හරි ශෙනාල්."
ශෙනාල් ගියාට පස්සෙ වරුන් ආපහු රූම් එක ඇතුලට ආව.
"ශරවන් වොශ් දාගන ලෑස්ති වෙලා එන්නකො"
"ඒ මොකද?"
"ගමනක් යන්න."
"කොහෙද?"
"කොහෙහරි යං."
එහෙම කියල වරුන් මගෙ ලඟට ආව.
"මං එක්ක ඉන්න කැමති නැද්ද ශරවන්."
"එහෙම දෙයක් නෑ.. මං සර් එක්ක ඉන්න ආසයි."
"මොන සර්ද?"
"ඔයා.."
"හරි එහෙනං ලෑස්ති වෙලා එන්න. මට ඔයා එක්ක කතා කරන්න ඕන ශරවන්. "
වරුන් එහෙම කිව්වෙ මං දිහා ආදරෙන් බලල මගෙ ඔලුව අත්ගාල. මේ මනුස්සය මාව පිස්සෙක් කරනවනෙ.. මං රූම් එකට ඇවිත් වොශ් දාගන ලෑස්ති වෙලා ආපහු සර්ගෙ රූම් එකට ආව. අදත් වරුන්ට ෂ'ට් එක දාගන්න බැරුව දඟලනව. මං ඉතින් ඒක ආයෙම දාල දුන්න. මේ මිනිහ කලිසම එහෙම හොඳට ඇඳගත්තද දන්නෑ. නැත්තං මගදි ඒකත් වැටුනොත් එහෙම.
"මොකද ශරවන්?"
"ආ.. මොකුත් නෑ.."
එහෙම කියල මං වරුන්ට මගෙ සුපුරුදු ගොන් හිනාව දැම්ම. වරුන් මාව එක්කං ආවෙ කොළඹ. අපි දෙන්න පැය දෙකක් විතර ආව.
"අපි කොහෙද යන්නෙ."
"මොනවහරි කාල ඉමු."
අපි කන්න ගියේ වන් ගෝල්ෆේස් මෝල් එකේ මැක්ඩොනල් එකට. ඒකෙන් කාල ආතල් එකටත් එක්ක අපි ඒ ෆ්ලෝ එකේම තිබ්බ ෆොටෝබූත් එකකින් ෆොටෝසුත් ගත්ත. වරුන් නං එච්චර ෆොටෝස් වලට ඉන්න කැමතිනෑ. ඒත් මගේ වදේට එයා මං එක්ක ආව. එයාල ඒක ඇතුළෙ ආටිෆිෂලි හදපු ලොකේෂන් වල කැමති විදියට ෆොටෝස් ගන්න පුළුවන් වැඩි ගානක් නැතුව. ඒ එක්කම වරුන්ට ශෙනාල්ගෙන් කෝල් එකක් ආව. එයා ඒක ආන්ස' කරේ මගෙන් ගොඩක් ඈතට ගිහින්.
"පුලුවන් තරන් පරෙස්සමෙන් කරන්න ශෙනාල්." මං සර් ලඟට යනකොට මට ඇහුනෙ ඒ වචන ටික විතරයි.
"ශෙනාල් මොකද කියන්නෙ."
"විශේෂයක් නෑ ශරවන්.. අපි යමු."
පස්සෙ ඉතින් අපි ආවෙ බබල් මී එකට බබල් ටී ගන්න. ඊටත් පස්සෙ වරුන් මාව එක්කන් ගියේ ගෝල් ෆේස් එකට. එතන බෙන්ච් එකක වාඩිවෙලා අපි පැය ගානක් මුහුද දිහා බලන් ඉන්න ඇති. ගෝල්ෆේස් එක මට අමුතු තැනක් නෙවෙයි. මං කලින් මෙතෙන්ට ඇවිත් තියෙනවා. අන්තරේ පිකට් වලට එහෙම.. සකෙයයි රද්දයි මායි අපේ සෙට් එකමයි දවස් ගානක් ඔතන ඉඳල අරගල කරල රජවරු එහෙම පන්නල තමයි ආපහු ආවෙ. ඒ දවස් වල මං අපේ කැම්පස් එකේ මහා ශිෂ්‍ය සංගමේ උපසභාපති. ඔය පට්ටං අවුරුද්දෙන් අවුරුද්දට මාරු වෙනව. ඒ කාලෙ එක පාරටම අපේ ගෙවල් වලට CID එකෙන් එහෙමත් පයිනව.. ඒ එක්ස්පීරියන්ස් පට්ටයි ඉතින්...

කොහොමහරි විනාඩි ගානක් මොකුත්ම නොකියපු වරුන් අන්තිමට මට කතාකරා..
"ශරවන්.."
"ම්ම්.."
"ඔයා කොහොමද මං ගැන හිතන්නෙ?"
"මං කැමතියි.."
"මොකටද?"
"ඔයාට... ඒත් ඔයා ඔයාගෙ දේවල් මගෙන් හංගනව වරුන්.."
"ශරවන්.. මගෙ ලයිෆ් එක පිටින් පේන තරන් ලේසි නෑ. කොටින්ම කිව්වොත් මට මාවම අයිති නෑ ශරවන්."
"ඔයා මට කැමතිද?"
"මං ඔයාට ආදරෙයි.."
"එහෙනං ඔයාට තියෙන ප්‍රශ්න මොනවද?"
"මං ඔයාට බොරු කරන්නෑ ශරවන්. ඒත් මගෙ ජීවිතේ සමහර දේවල් මට කෙනෙක්ට කියන්න පුළුවන් සීමාවක් තියෙනව. ඒ එයාලගෙම ආරක්ෂාව වෙනුවෙන්. ඒ නිසා මං නොකියන දේවල් මගෙන් අහන්න එපා ශරවන්."
"මට එහෙම ඉන්න බෑ. ශෙනාල්ට කියන්න පුළුවන් දේවල් ඇයි මට කියන්න බැරි..."
"ඒ අපි දෙන්නගෙම career path එකම නිසා. ඒත් සමහර දේවල් තියෙනවා එයාටවත් නොකියන. පුළුවන්නං මාව තේරුන් ගන්න ශරවන්.. නැත්තං ඔයාට කැමති ඩිසිෂන් එකක් ගන්න." අන්තිමට වරුන් එහෙම කිව්වෙ ලොකු හුස්මක් පිටකරල.. ඇත්තටම මට එයාව ඕනෙ. ඒත් රහස් ගොඩක් තියන් කොහොමද එහෙම රිලේෂන්ශිප් එකක ඉන්නෙ.

                        ************