Ang Masungit Kong Roommate (Maxi, Be Mine!)

KABANATA 9

THIRD PERSON POV

Nagulat si Minda nang makitang sumungaw sa pintuan ng study room ang kanyang kapatid na si Frida.

Hindi inaasahan ni Minda ang pagbisitang iyon ng kanyang kapatid. Katunayan ay mabibilang lamang sa isang daliri ang beses ng pagdalaw nito sa malaking bahay nila ng kanyang asawang si Arnulfo kada taon.

Isang matamis na ngiti ang nakapaskil sa mukha ni Frida habang unti-unting niluluwangan ang pagkakabukas ng pintuan ng study room at papasukin nito ang sarili sa loob.

Frida: Hi, Ate Minda. I hope I'm not disturbing you or anything.

Tumalikod si Frida para marahang isara ang pinto.

Pagkatapos ay muling humarap si Frida kay Minda at naglakad palapit sa kanya. Nakipagbeso-beso si Frida sa panganay na kapatid.

Si Minda ay inalok na umupo si Frida sa upuang nasa harapan ng wooden table at pagkatapos ay naglakad siya papunta sa high-back executive chair na nasa likod ng wooden table at umupo roon.

Minda: Frida, napadalaw ka. After what, eight months, I guess?

Nahihimigan ni Frida ang sarcasm sa tinig ng boses ni Minda pero binalewala nito iyon.

Frida: Oh, Ate Minda. You're exaggerating. Seven months lang naman.

Sinundan pa ng marahang tawa ni Frida ang sinabi.

Frida: Hindi ba pwedeng na-miss ko lang ang aking nag-iisang kapatid?

Hindi pa rin nawawala ang ngiti sa mga labi ni Frida.

Malalim na nagbuntung-hininga si Minda.

Minda: Oh, please cut the crap, Frida. We both know that we aren't that close since we were kids.

Ngumiti rin si Minda pero hindi umabot sa kanyang mga mata.

Bigla namang nawala ang ngiti sa mga labi ni Frida at napalitan ng kalungkutan ang ekspresyon na nasa mukha nito.

Frida: That was years ago, Ate Minda. These past few years ay okay naman na tayo. Hindi na tayo nagtatalo nang tulad nang dati.

Tumuwid ng upo si Minda sa executive chair.

Minda: That's because we rarely see each other, Frida. Kaya naman hindi na tayo masyadong nagtatalo nitong mga nakaraang taon.

Isang sarcastic smile ang iginawad ni Minda kay Frida.

Minda: Tingnan mo, if we live under one roof ay paniguradong mapupuno na naman ng bangayan ang buong bahay.

Isang mapang-asar na tawa ang pinakawalan ni Minda na naging sanhi para mainis si Frida.

Ngunit hindi ipinahalata ni Frida na naiinis ito.

Pagkatapos tumawa ni Minda ay humarap siya kay Frida na may nakakainsultong ngiti sa kanyang mga labi.

Minda: Don't tell me, kaya ka naparito ngayon ay para humingi na naman ng pera sa akin. Kasi 'yon ang madalas na dahilan sa tuwing dinadalaw mo ako.

Isang nagtitimping ngiti ang isinukli ni Frida sa mapang-insultong ngiti ni Minda.

Frida: That was before, Ate Minda. Bago ko makilala si Vladimir. Have you already forgotten?

Pigil na pigil si Frida na huwag umigkas ang kanang palad para hindi masampal si Minda rahil sa nakikita nitong nakakainsultong titig ng kapatid.

Isang mapang-asar na tawa na naman mula kay Minda ang pumailanlang sa loob ng study room na iyon.

Minda: Oh, yeah. Right. You married an old, rich man para masustentuhan ang mga kapritso mo. Thank you for reminding me how clever you are, my little sister.