PATRONİÇE

YİRMİ SEKİZİNCİ BÖLÜM

Kapı ziliyle aniden uyandığımda ilk işim Aytaç'a bakmaktı. Hala uyuyordu. Yavaşca yorganı kaldırıp çekmeceden silahımı alarak sessiz ve hızlı adımlarla odadan çıktım. Aytaç'ın uyanması şuan isteyeceğim en son şeydi. Uzun zaman sonra böyle derin uyuyordu ve bölünmesini istemezdim. Kapıya geldiğimde delikten baktım. Yeliz teyze ve Öykü görünüyordu. Silahımı belime koyup kapıyo açtığımda yanlarında Giray ve Kürşad'da vardı.

"Hoşgeldiniz."

"Hoşbulduk yengelerin en mafyası Aytaç'işkom nerede?"

"Uyuyor Giray sakın uyandırayım deme."

"Ay hasret kaldım ama ben aşkıma."

"Giray lütfen rica ediyorum uyandırma olur mu?"

"İyi tamam be."

"İçeri geçin hadi."

"Ben hemen kahvaltı hazırlayayım kızım."

Yeliz teyze doğrudan mutfağa gittiğinde Öykü,Giray ve Kürşad ile oturma odasına geçtik.

"Yengo burası, bu adamlar hep seninmidir?"

"Benim Kürşad."

"Vay babayın. Sen baya zenginmişsen ha."

"Ne sandın lan? Yengem alemi diz çöktürüyor önünde."

"Bellidir ha."

"Yenge bir şey sorucam."

"Sor Giray."

"Şimdi bir bebiş doğacak ya. Sende bu mal varlığını bu bebişe mi bırakacaksın yoksa adamların arasınd bölüşecek misin?"

Lan ben bunu hiç düşünmedim.

"LAN NE BEBİŞİ?"

"Ooo bu delinin bir yerden haberi yok. Adana'lı Aytaç ile yengemin bir bebeği olacak."

"DOĞRUMU SÖYLÜYÜR YENGO BU?"

"Bağırmasanız önce keşke. Doğru söylüyor."

"ALLAH ALLAH."

Kürşad yine bağırdığında gözlerimi kapattım. Aytaç uyanacaktı şimdi. Tüm gece uyanıp durmuştu. Dinlenmesini istiyordum. Kürşad ayağa kalkmış kendi ağzında mırıldanarak bir şeyler oynuyordu.

"Bağırma deli bağırma."

"LA GARDAŞ NASIL BAĞIRMAYACAM BENİM KİRVEM BABA OLÜYÜR."

Yeliz teyze elinde yumurtalarla buraya geldiğinde ortada oynayan Kürşad'a baktı.

"Ne oluyor?"

"Aytaç'ın baba olacağını öğrendi deli."

"Kürşad oğlum bağırma."

Kürşad yerine oturduğunda bana baktı.

"Yengo diyesin kız mıdır erkek mi?"

"Daha belli değil Kürşad."

"Ne zaman belli olacak?"

"Daha var Kürşad."

"Piç bana söylemedi bunu. Hangi oda da uyuyor yengo?"

Lan taktılar Allah Allah.

"Kürşad Aytaç şuan uyuyor. Gece uyuyamadı."

"La bir şey olmaz yengo biz gidince uyur gene."

"Aha geldi Aytaç."

Arkama döndüğümde saçı başı dağılmış gri eşofmanının paçalarından biri yukarı sıyrılmış Aytaç merdivenden iniyordu. Mutlu olmuşsunuzdur umarım amına koyim. Kürşad karşısına geçip sarıldığında sertçe arkasına vuruyordu. Aytaç ise boş bakışlarını yere dikmiş bir tepki vermiyordu.