TITLE: WITH YOU IN MY PERFECT WORLD

CHAPTER 95

"WITH YOU IN MY PERFECT WORLD"

Part 95

Rebecca POV*

It was Tuesday morning, ngayon ang kaarawan ko ang kaso nagtatampo ako dahil wala mang greetings from my parents and friends. Hindi na bago sa kanila ang mga iyon, ilang birthdays na ang nagdaan sakin pero hindi naman ganito na basta² nalang nila di maalala.

"Nakapag tampo naman sila, kahit sa chat or text man lang ay wala! Dumagdag pa tong freen ni kahit bati ng goodmorning sakin ay wala! Kahapon Kopa siyang iniyayang lumabas pero busy ang person! Nakakainis na!"

Bulyaw ko habang inaayos ang sarili dahil May pasok kami ngayon..

Nang matapos nakong mag ayos ay napagpasyahan ko nang bumaba.. nakakapanghina tlga kahit kila dad and mom ay hindi ko man lang naabutan, ang AGA naman nilang umalis.

Itinungo ko nag kusina at bumungad naman sakin ang almusal na Naka takip, maging si nani ay wala! Hindi man ako hinintay mag almusal.

"Ang lungkot naman ng panahon sakin"

-sambit ko habang hinihigop ang kape, hindi Nadin ako kumain kasi wala akong gana plus dinagdagan pa na walang nakaalala na kaarawan ko ngayon. "Badtrip"

Usal ko nang mahagipan ko si nani na nag-aayos ng kusina. Binati ko siya ng goodmorning ngunit hindi yata ako narinig. Kaya naisipan ko nalang lumabas na ng kusina at napagpashiyahang pumasok nalang sa paaralan.

Pagkatapos ng klase namin naglakad-lakad  ako sa likod ng building hanggang dinala ako ng aking mga Paa papuntang mangga at naupo ako sa tabi nito na malayang pinagmamasdan ang mga magagandang ulap na nagpangiti sakin pero sa loob ko ay nasasaktan ako dahil kaarawan ko ang kaso wala man nakaalala sakin.

Hindi ko nakasama kila irin at nop dahil May pupuntahan daw silang importante, hindi din nila ako pinasama kahit gustong gusto ko, minsan napapaisip ko na ang weirdo lang ng araw na'to sakin.

Hanggang sa naisipan ko nang umuwi ng bahay it's 6pm ndin kasi.
Pagkarating ko doon ay wala mang kabuhaybuhay ang bahay, wala mang greetings na taggap or surprise mula sa kanila.

Hanggang sa nakasalubong ko si nani sa labas ng bahay.

Nani:Rebecca baka hindi pa makakauwi ang dad at mom mo ngayon. Mukang gagabihin yata sila, at apo May pupuntahan lang ako ah? Ikaw na muna ang bahala dito sa bahay.. mukhang matatagalan ako dun. Bye magiingat ka dito ah?

-sambit nito na akala ko ay naalala niya nag birthday ko ang kaso bigo pala ako.

Rebecca:sge po nani, magiingat po kayo.
-malumanay kong tugon sa kaniya.

Nani:sge² anak maiwan na muna kita.
-hanggang sa tumalikod na'to at itinungo ang pintuan.

Becca:magiingat po kayo.
-sambit ko dito hanggang sa umakyat na ng kwarto.

Nagmukmok ako dun! At naisipan kong tawagan si freen ang kaso ay hindi niya sinasagot ito.

"Bwiset naman oh! Kahit text or tawag mula sa kaniya wala! Tinawagan ko naman pero hindi niya sinasagot iyon! Ano bang meron sa araw na'to! Bakit ba ang malas² ng araw na'to sakin!"

Bulyaw ko staka itinapon ang phone sa kabilang kama, hanggang sa Tumulo ang luhang kanina pang nagbabagyang tumulo.

Ilang minuto din akong umiiyak ng tumunog ang phone ko. Dali² ko naman itinungo iyon at ipina kalma ang sarili, akala ko si freen ang tumawag, si irin lang pala.

Becca:hello? Napatawag ka?
-malumanay kong tugon.

Irin:asan ka ngayon? Free kaba? Mag bar naman tayo oh?
-sambit nito sakin, umaasa akong babatiin niya ako ang kaso wala.

Becca:kayo nalang..wala akong gana..
Sambit ko at hakmang ibaba na ng magsalita si nop sa kabilang linya.

Nop:hello girl? Sama Kana Please..masaya to, ngayon lang naman kaming nag yaya sayo tapos aayaw ka? Nakapagtampo Naman girl..
-malumanay niyang tugon.

Becca:sge nanga! Pero hindi ako iinom ah?
-sambit ko dahil boring naman dito sa bahay kaya ok ndin iyon atleast magiging happy ako kahit papaano.

Nop:sge²pupuntahan ka namin diyan ah?
Becca:sge²magbibihis lang ako.

Nagpaalam naman ito staka ibinaba kona nag tawag.
Itinungo ko naman ang banyo para mag linis ng katawan at ilang saglit lang akong andun ng May kumatok sa pintuan ko at ibinungad ang irin at nop sa kinaroroonan ng pintuan ko.

Becca:ang bilis niyo ah!
Nop:itong si irin kasi ng mamadali masyado.
Hingal nito sakin.

At nag ayos nanga ako,sinimplehan ko lang kasi mag babar lang naman hanggang sa sinuway ni irin ang suot ko.

Irin:yan ba ang susuotin mo?
Iw ang baduy!
Eto nalang oh May dala kaming dress, mas maganda kasi sayo ang dress diba nop?

Nop:ou mas maganda yun,kesa naman sa ganyang pants lang, ang ganda²pa naman ang suot namin tos ikaw hindi.
-pagkukumbisi nila.
Wala naman na akong nagawa dahil totoo naman ang mga sinabi nila kaya iyong dress nalang ang isinuot ko at bumagay Naman sakin.

Irin:perfect! Ang ganda mo tlga best. So paano let's go?
Pag aya nito at May dala naman silang kotse kaya Malaya naming ibinaybay ang daan papuntang bar, pero ang kaso ay ibang daan ang dinaan namin.

"Hindi naman ito yung daanan papuntang bar na pinupuntahan namin ah?

Sa isip ko, pero hindi kona iyon inintindi pa kaya napagpasyahan ko nalang matulog dahil parang malayo² yata iyon.

TO BE CONTINUE........