TITLE: WITH YOU IN MY PERFECT WORLD

CHAPTER 120

"WITH YOU IN MY PERFECT WORLD"

Part 120

Freen POV* waking up.

Hindi ko alam kung asan ako, nagising ako sa isang malaking kwarto at maraming nakakabit na dextrose sa katawan ko.

And there are five people seem to worry about me. Ang dalawa ay magkayakap at naluluha,at ang isang lalaki naman ay katabi nila, ang isa naman ay nasa tabi ko,at ang isa naman ay Naka upo.Hindi ko alam kung sino sila.

"Sweetie?Nagugutom kaba? Ok kalang? May gusto ka bang kainin? Tubig gusto mo?."

Sunod-sunod na tanong ng Isang babae,na May katandaan na.Hindi ko siya kilala,pero tinawag niya akong anak.

"Ah!My head! Ang sakit!"

May dextrose ako sa kamay, at May benda ang ulo ko. Hindi ko sila maalala,hindi ko namumukhaan ang mga mukha nila.

"Saint! Dali,tawagin mo yung doctor."

Sambit ng isang lalaki,na parang matanda na ito,
Dali²namang tumayo ang pangalan na saint at tinawag ang doctor.

"Ok kalang ba anak?Gusto mo ng tubig?"

Tugon ulit ng babae kanina na maluluha luha ito.

"Who are you?And where I am?"

Hindi sumagot ang babae ngunit yumuko lang ito na nangingilid ang mga luha.

"Sino ba kayo? Sino ka?"

Sambit ko at nagpupumiglas na bumangon,At para bang wala akong lakas na gumalaw man lang. Inaawatan naman nila ako na wag alisin ang dextrose na nasa kamay ko.

"We are you're family, baby."

Sagot sakin ng Isang babae na nakayakap sa isang babae,at palakad papunta sakin.

"What's going on? Bakit ako nandito?"

"We can explain it later sweetie.Nagugutom kaba?

"No! I'm not hungry, sino ka? At bakit mo ko tinatawag na anak?"

Natataka kong tanong dito dahil ni isa ay wala ako kilala dito sa loob.

"Hindi moba kami naalala par?"

Tanong ng Isang babae na panay punas ng luha sa mata niya.

"No! Who are you? Bakit tinawag mo akong par? And who am i, why I can't remember my name? Why I can't remember you, why I can't remember anything..?"

"S-sweetie,seryoso kaba sa mga sinasabi mo?"

Tanong sakin ng babae na 0anay tulo ng mga luha at bakas dito ang pagka durog sa mukha niya.

"Ahh! Ang sakit ng ulo ko!"

"Stay calm sweetie, alam naming masakit ang ulo mo, wag mong pilitin na alalahanin kami."

Saad ng babae at hinawakan ang mga kamay ko.

"She can't remember ma."

Sambit ng isang babae na tumabi sakin kanina at marahang lumabas sa kwarto, kita ko pa itong umiiyak ng patalikod ito, bakas sa mukha niya ang pagka durog.

Hindi ko alam kung anong nangyayari dahil hindi ko talaga matandaan ang mga mukha nila, mas kin ang pangalan ko ay hindi ko alam.pinilit ko namang alalahanin pero na uwi lang sa sakit ng ulo.

"I'm sorry sweetie, I didn't mean to hurt you, this is all my fault kung bakit inayaan kitang umalis sa mansion, I'm sorry baby."

Saad ng babae na nag pakilalang ina ko ito at panay haplos ng mga kamay ko. Shiya namang pagbukas ng pintuan.

"Oh,gising Kana pala iha, how's your feeling? Wala kabang nararamdaman na sakit sa katawan?"

Tanong sakin ng lalaki, I guess he was my doctor,at May tinurok nga siya sakin.

"Sa katawan, hindi ko masyadong magalaw. Pero sa ulo ko masakit, as in sobrang sakit po. And can I ask?"

Saad ko habang Naka hilata sa kama dahil sa hindi ko kayang igalaw ang katawan ko.

"Mawawala din yan iha, na parálisis lang ang katawan mo dahil halos mag dalwang taon kanang Naka hilata sa kama at tanging oxygen at dextroses lang ang tanging dumadaloy saiyo.

Mahabang paliwanag nito sakin.

"Can I ask?"

"Yes, ano yun iha?"

"Who I am, and who are they?"

Tanong ko dito na ma awtoridad na boses dahil gulong gulo na tlga ako at mas malala pa dun ay kumikirot ang ulo ko.

"Please calm down iha, I'm doctor Shawn Michaelson,your doctor. And they are your family, Your name is Freen Cwente-bela iha.

Mahabang paliwanag nito.

"Ok,so nagsasabi sila ng totoo na sila ang pamilya ko?"

"Yes, don't force yourself to remember what you want to remember dahil sasakit ang ulo mo iha, wag madaliin ang lahat ok? Para hindi sasakit ang ulo mo."

I just nooded because I can't do anything, at hindi ko alam kung sino ako at sino ang mga magulang ko.

"Btw iha, kumain Kana para May lakas ka ah? And magpahinga ka para makatulong sa katawan mo, at wag pilitin alalahanin ang lahat,maging maayos din ang lahat mag dasal lang tayo ok?.

Tumango nalang ako dito.

"sir, Mrs Cwente-bela mag usap na po muna tayo sa labas."

Tugon ulit nito saka lumabas na sila.Naiwan naman kaming dalawa ng lalaki na tinawag kaninang saint.

I was suddenly quiet from what I heard na Na coma ako sa nagdaang taon. Hanggang sa bumaling ang attention ko sa lalaki.

"Kapatid ba kita? O ka-kasintahan?"

Tugon ko dito na ka upo lang ito at panay titig sakin, parang naluluha na ito ng magsalita ako.

"No, I'm your pinsan lil sis."

"Bakit hindi kita maalala?"

Hindi ito sumagot at yumuko lang ito na parang wala sa kaniyang sarili at panay punas ng mga luha sa mga mata nito.

Humugot na LNG ako ng malalim na hininga at idinungaw ang kisame, nararamdaman Koring parang tumutulo ang mga luha ko sa hindi maipaliwanag na dahilan.

TO BE CONTINUE........