TITLE: WITH YOU IN MY PERFECT WORLD

CHAPTER 143

"WITH YOU IN MY PERFECT WORLD"

Part 143

Rebecca POV*

maaga akong gumising ngayon sa subrang aga ay mas nauna pa akong gumising kesa sa mga manok, ikaw ba naman dapat wala lang alas sais ay nasa office kana sus maryusep.

nag hahanda na ako ng almusal ko, bumili ako kahapon habang pauwi ako para lulutoin ko nalang at di na ako matagalan. hirap pala pag may boss na masungit heartless na nga talaga siya naniniwala na ako na nagbago na siya.

ni wala siyang ka hirap hirap na sabihing dapat wala pang alas sais ay nandon na ako " shucks that woman argh, I'm gonna punch her"

sa kalagitnaan ng pag hahanda ko ay biglang tumunog ang phone ko, may tumatawag pero unknown number naman baka scammer ko ma scam pa ako ng 1 million wala pa naman ako non.

Rebecca:hello?
-sagot ko sa telepono at nilapit sa tenga ko para mas marinig ko kung sino iyon.

Freen: Rebecca, you're late!
-bulyaw na sabi sa kabilang linya na nag pa gulat sa akin.
"don't tell me this is freen? like seriously tatawag lang siya for that." Sa isip ko

Rebecca:it's 4 a.m ma'am, ano ba kakagising ko lang at nag luluto pa ako anong gusto mo diyan ako mag luto? -galit ko namang tugon sakanya,gago pala toh eh.

pano niya ba ako natawagan? hindi niya naman alam ang number ko.

Freen: i already told you to be here before 6!
-galit niyang saad sa kabilang linya na mas nag pa gigil sa akin.

Rebecca:alam mo umagang umaga nam babadtrip ka, dipa nga ako naka ligo pinapapunta mo na ako ano hahayaan mo akong mangamoy diyan? sige ka. -mahabang saad ko.

hindi siya nag salita at pinatay ang tawag, is he really annoying me right now? at 4 a.m in the morning fuck this girl really, i fucking hate her.

---------------------------
nakarating na ako sa harap ng kompanya niya mga 5:30 pa lang nandito na ako maski nga guard wala eh. "anong gagawin ko rito? mag papa multo?" Sa isip ko

kinuha ko ang cellphone ko na nasa bag ko, at tinawagan ang number na ginamit niya pero out of coverage area. kung kaylan talaga importante tsaka wala galing!

napag desisyonan kung pumasok na sa loob, kaya walang alinlangan akong sumakay ng elevator pataas. madilim siya but I'm not scared of the dark noh.

nag patuloy ako hanggang sa maka pasok na ako sa opisina niya  o namin hinanap ko ang switch ng ilaw at binuksan iyon, ngunit laking gulat ko nang makita ko siya na nasa ding ding naka tayo.

Rebecca:you scared me dumb!
-gulat ko pang sabi at nilapag ang bag ko sa lamesa na nasa gilid ng pintuan, malaki naman ang opisina niya kaya kasya kami dito.

Freen:it's 5:30
cold niyang saad.

Rebecca:and?
mausisang tanong ko sabay upo.

Freen:you're late!
sabi niya at umupo sa upuan na nasa tabi ng desk niya.

Rebecca:ang usapan before six diba? wala pang six oh kita mo naman five thirty pa! -reklamo ko sabay turo sa orasan na nasa mesa niya pero nagulat ako ng pag tingin ko ay alas sais na.

Rebecca:alas sais na? five thirty palang yun kanina tas ngayon, ang bilis naman in adjust mo yan ano?
kunwari natatwa kung sabi sakanya ngunit bakas sa mukha niya na hindi siya nag sisinungaling, kaya kinuha ko ang phone ko at tinignan ang Oras.

Rebecca:oo nga alas sais na hehe " nahihiyang saad ko.

Freen:we talked yesterday diba? klaro sa usapan that before six you should be in the office! pero eksaktong six ka dumating!
galit na saad nito sa akin, napa yuko naman ako.

Rebecca:at least dumating diba?
mahinang sabi ko.

Freen:but not on the right time Rebecca! fuck.

Rebecca:di ko naman kasalanan eh, kasalanan ko bang sixty minutes din pala ako dun sa elevator niyo? pamimilosopo ko pa.

tama naman eh, nag elevator ako mga five thirty tapos ngayon alas sais na agad ano yun?  dumaan pa ako sa visayas?

Freen:it's not a valid reason. sabi pa nito at umalis.

Rebecca:sa susunod dito na ako matutulog! bwesit ka talaga.
pahabol ko na sigaw sakanya habng papaalis siya.

"She still doesn't changed her attitude, ang bilis niya paring magalit."

nilibot ko ang tingin ko sa opisina, hanggang sa mahagip ng atensyon ko ang isang box nasa lamesa niya at binuksan iyun.
"Nasa kaniya parin tong necklace na ginawa namin noon, It was made of pearls.

----------------------------------------------
it's now already eight in the morning, but only few people was here. hindi ko pa din siya nakikita simula nong umalis siya kanina. "saan kaya yun nag punta?"

lumabas ako ng opisina at tinanong ang mga empleyado niya pero parehas lang sila nang mga sagot baka nasa labas nag papahangin.

kaya lumabas ako at hinanap siya, totoo nga she was just there but who's that girl she's talking with? ang sweet nila.

bumalik ako sa loob at hindi iyon pinansin oh maski mag isip ng malisya sa nakita ko.

TO BE CONTINUE........