TITLE: WITH YOU IN MY PERFECT WORLD

CHAPTER 145

"WITH YOU IN MY PERFECT WORLD"

Part 145

Rebecca POV*

As if 9:15 in the morning typhoon ligaya was 257 kilometers of East degree of rain in Quezon. Ligayas  was expected to make landfall noon time today..... -Talata ng broadcast channel sa radio.-

Siyang nag pa gising sakin, dahil late pala ako.

Rebecca: shit! Rebecca! 7am nah!
-bungad ko sa sarili ko,nang May tumawag sakin at alam ko siya na naman to.

Freen:hello! Asan Kana ba ah! Your late miss Gomez!
-galit niyang tugon sakin.

Rebecca:ah- eh- so sorry po boss.
-sambit ko at napa kamot sa ulo ko.

Freen: Harry up! Bilisan mo na dyan kailangan kita dito! Irresponsible!
-sambit niya at pinatay na ang phone.

"Ayss! Rebecca! Maka bangon na nga."
-sambit ko sa sarili ko at bumangon Nadin.

Naligo nanga ako at nag ayos Nadin ng sarili nang biglang umulan na kasing lakas.

"Grabe ang ulan! Sobrang lakas."
-sambit ko at marahang kinuha ang sasakyan para pumunta sa office.

Ilang minuto din ako sa byahe at sa wakas nakarating Nadin sa building.

Ang lakas ng ulan grabe! May typhoon pala ngayon pero kailangan ko pa rin pumunta dun, andun siya eh, ang boss kong sobrang mainitin ang ulo.

Freen POV*

5am ng umaga at hinatid ako ni Seng pa puntang office dahil sa lakas ng ulan kaya nag woworry siya sakin.

Nasa kalsada kami ng munting maka bangga si seng sa motor. Dahil yata sa ulan kaya d gaano kita ang tao.

Seng: so seryoso ka tlga hon? Papasok ka tlga?
-tanong nito sakin, ngumiti LNG ako sa kaniya.

Seng: typhoon ligaya is rainfall warning na, sure ka ba tlga hon?
-tanong niya ulit sakin.

Freen: kailangan kong pumasok hon, madami akong gagawin dun.
-sambit ko sa kaniya.

Seng: ok babe, sabi mo eh, pero mag iingat ka ah.. wag kang lalabas magisa, tawagan Moko if uuwi Kana, ako na mag susundo sayo.
-saad ni Seng sakin siyang nagpa ngiti naman sakin.

Ilang minuto din kaming nasa byahe nang nakarating Nadin kami sa office. Nagpaalam naman ako sa kniya at papasok na sa building.

Pagpasok walang Rebecca ang nadatnan ko dun sa loob. Andun namn ang mga ibang empleyado ko kaso si Rebecca lang ang wala.

Pagka kita sa lamesa niya ay malinis ito.

"Hindi paba siya nakaka punta dito?"
-sa isip ko hanggang sa naisipan kong lumabas at tanungin ang mga empleyado ko.

Freen:miss Cassandra? Nakarating naba kanina si miss Gomez?
-panimula ko dito at panay silip sa relo ko kasi mag aalas 7 na ng umaga at marami pa kaming gagawin, plus sinabayan pa ng malakas na hangin at ulan sa labas.

Cassandra: po? Ma'am, ay wala pa po ma'am,kanina ko pa po siya hinahanap din eh, May iaabot sana kaso wala pa.
-sagot nito sakin na nag aalala din.

Freen: ganun ba, sge miss Cassandra, pasok nako.
-pamamaalam ko dito.

Cassandra: sge po ma'am.

Pumasok nanga din ako at ilang minuto din ako nag hihintay na baka nasa labas na siya kaso wala parin eh. Nag aalala nako kasi malakas ang ulan sa labas.

"Shit! Asan na kaya yun"
Sambit ko at pilit na pinukus nag sarili sa mga papeles kaso siya parin ang nasa isip ko.

Hanggang sa hindi ko na matiis pa at parang May sariling utak ang kamay ko at dial ang number niya saka marahang pinapunta sa tenga.

Ilang beses din itong ring ng ring di niya sinasagot, and finally narinig ko rin ang boses nito.

Napangiti ako ng marinig ang boses nito na paos at parang bagong gising lang, pero kailangan kong taasan ang boses ko sa kaniya, ayokong marupok no! Hahaha

Ilang minuto din kaming nag usap ng ibaba kona ang tawag ko, Napa ngiti ako sa reactions niya ng marinig ang naiirita kong boses hahaha.

"I think nag mamadali na yun bumangon, yes! panalo ka freen"
Sambit ko at tinuon na sa mga papeles ang tingin.

Inabot ng isang oras ang pag hihintay ko sa kaniya at sa wakas nakarating Nadin siya. Palihim akong Naka ngiti ng makita nag reactions niya, ewan ko ba pero ang saya sa pakiramdam pag andyan siya. Palagi ko na siyang hanap hanap na d maipaliwanag na dahilan. Gusto kong palagi andyan presensya na sa paligid ko.

Rebecca: so-sorry po boss kung natagalan, na puyat pang po ako kagabi, so-sorry po tlga, saka ang sarap pong matulog kasi ulan.
-paliwanag nito sakin at marahang umupo na sa pwesto niya.

Freen: wag mag sorry miss Gomez, nangyari na. Kaya next time pag butihin mo, magtrabaho Kana.
-maldita kong sagot dito.

Rebecca: so-sorry po tlga..
-tipid nitong sambit sakin na siyang nagpa ngiti sakin lalo.

----------------- time skip"

4pm ng hapon pero d parin tumitigil ang ulan, hanggang sa pumasok sa office ang Isang impleyado ko.

Girl: miss freen, una napo kami ma'am, malakas napo nag ulan, saka maam d Papo ba kayo uuwi?
-tanong nito sakin.

Freen: ah hindi pa, May tatapusin lang ako dito, sge na if gusto niyo nang umuwi paki sabihan nrin ang iba kasi malakas ang ulan Nadin, ingat kayo sa pag uwi.
-sambit ko sa kanila.

Girl: sge po miss freen, una napo kami.

Hanggang sa tumalikod na to sakin.

TO BE CONTINUE........