TITLE: WITH YOU IN MY PERFECT WORLD

CHAPTER 128

"WITH YOU IN MY PERFECT WORLD"

Part 128

Freen POV*

Nasa bahay kami ni mama at ni nam hinihintay ang doctor na pina recommenda ni mama sakin nung nasa hospital ako. Private doctor ko kasi ito at sa bahay niya ako ginagamot.

Naiinip nako, palagi nalang akong nasa bahay simula nung umuwi kami dito sa Pilipinas, at magdadalawang buwan nakong Naka kulong dito sa loob ng bahay.

Naiinip nako at palaging nagiisa, gusto kong magtrabaho kahit ano basta May magawa ako.

Habang hinihintay ang doctor ay hindi ako mapakali kasi naiinip nako dito sa mansion.

Freen:ano bayan! Ang tagal naman! Ma! Asan na daw ba siya?
-saad ko habang Naka upo at Naka iirita.

Lea:nasa daan na daw sweetie.. hintayin nalang natin ok?
-saad nito sakin.

Freen:kanina payan ma! Naiinip nako!
-sambit ko dito na panay galaw ng mga Paa sa ibaba.

Nam:malapit na yun beshy..
-sambit nito sakin.

Freen:hayssss! Wasting my time!
-sambit ko at pinasadaan ang relo na nasa kamay ko.

Lea:malapit na daw sweetie, nag text na sakin.
-saad nito na parang nagaalala.

Hindi Nadin ako kumibo pa kasi naiinis na talaga ako sa doctor na yun! Palagi nalang late sa usapan.

Hindi ko rin mapigilang hindi maisip ang babae na nasa panaginip ko. Palagi nalang siyang pumapasok sa isip ko tuwing nanaginip ako. Siya din ang dahilan kung bakit palaging sumasakit ang ulo ko sa tuwing pinapanaginipan ko siya.

Ewan ko ba, parang ang saya² namin doon, May isang malaking puno na kung saan ay andun kaming dalawa na naghahabulan, at ang saya². Pero ang pinagtataka ko lang ay hindi ko ito ma mukhaan kasi parang blurred yung mukha niya, tanging ngiti niya lang sa mga labi ang nasisilayan ko doon sa panaginip ko, at sa tuwing lalayo siya sakin ay doon na nagsisimula ang pagkaiyak ko sa panaginip saka doon na ako magigising at kapag nagigising nako, hindi ko alam kung bakit tumutulo yung luha ko at habol ang hininga, minsan ay pinagpapawisan panga ako dahil doon, at nag cocause din yun ng pagkasakit ng ulo at puso ko, ang bigat² sa pakiramdam kapag pinapanaginipan ko ang babaeng iyon.

Hanggang ngayon ay hindi ko parin siya mamukhaan sa tagal nung nagka malay ako sa hospital.

Si nam lang ang pinagsabihan ko ng condition kong ito, even my family, doctor ay hindi ko ito sinabihan, maliban kay nam, alam kong si nam lang ang tanging pinagkakatiwalaan ko about my dreams sa babaeng iyon, para bang gustong-gusto ko siyang hanapin kung namumukhaan ko lang tlga siya, pero kahit pilit kong mukhaan siya ay sumasakit lang yung ulo ko dahil doon.

Ilang minuto din akong ganong sitwasyon ng  nagsalita si mama na siyang nagpabalik ng wisto ko.

Lea:oh, andito na pala siya, nasa baba n daw.
-saad nito samin.

Freen: finally! Dumating din, napaka responsible naman masyado ng doctor na yan.
-saad ko at pinakawalan ang malaking hininga.

Nam:relax besh, calma lang hehe.
-saad nito at hinawakan ang balikat ko, at hindi nako kumibo pa.

Hanggang sa nakarating na ang doctor sa kinaroroonan namin.

Doctor:I'm sorry na late na ata ako ng sobra.
-saad nito habang inilahad ang kamay kay mama.

Lea:it's ok doc, wala din naman kaming lakad.

Freen:buti alam mo..
-mahinang saad ko sapat na na ako lang ang makakarinig.

Nam:sssh! Baka marinig ka..
-mahinang tugon sakin ni nam, na akala ko ay ako lang ang makakarinig.

Lea:ammmm... Doc upo na po muna kayo, you want some drinks?
-saad nito sa doctor.

Doctor:no, thanks! Mrs Cwente-bela, busog pako e. Mas mabuti pang simulan na natin yung kay freen.
-saad nito at humirap sakin, pinasadaanan ko lang ito ng tingin at kita ko namang Naka ngiti ito sakin.

Freen: mabuti naisipan Mona.
-mahina kong sambit at sa pagkakataong iyon ay parang narinig ni mama na kaya Napa hawak siya sa Paa ko.

"What the h**l he doing? Nag papacute ba siya? Duh!! Hindi bagay! Kung maka tingin at maka smile sakin parang manyak iwwww!*
-irita kong pag-iisip sa doctor na'to.

Lea:mas mabuti panga doc.
-saad ni mama naman.

Doctor:saan ba gusto mo miss Cwente-bela?
-saad nito sakin na panay ngiti parin.

*Nakakairita Kana doctor kwak² ah!*
In my mind.

Doctor:miss Cwente-bela? Naririnig moba ko?
-saad nito sakin at kumaway sa harap ko.

Freen:rinig ko.
-saad ko matalim na tingin ang kinawad sa kanya.

Doctor:ok so, saan mo gusto?
-saad nito na panay pacute sakin.

Freen:kahit saan saan na, ikaw na bahala, basta masimulan na yung Proceso kasi kanina pa kong naiinip!
-maldita ko dito at pinagtaasan ng kilay. Rinig ko din tong tumawa konti na mas lalong nagpainit sakin.

Doctor: ahaha! Ok, so dito nalang, kasi parang payapa naman ata, diba Mrs Cwente-bela?
-saad nito kay mama.

Lea:ammmm.. of course doc, ikaw bahala.
-sambit naman ni mama at ngumiti na naman ito.

*Nakakainis na siya, panay pa cute duh!  Ou naman kung cute, e mukang kumag naman, kung maka tingin parang manyak iwwww!*

In my mind, at napagpashiyahan Nadin naming umpisahan na ang pag kunsulta sakin. Inis akong umupo sa tabi niya at nababadtrip sa mukha niyang parang manyak.

TO BE CONTINUE........