TITLE: WITH YOU IN MY PERFECT WORLD

CHAPTER 141

"WITH YOU IN MY PERFECT WORLD"

Part 141

Rebecca POV*

Habang nasa byahe kami hindi ko pala na malayan na nakatulog na pala ako, nang pagka gising ko ay unti-unti kong iminulat ang aking mga mata at laking gulat ko na lang ng mukha niya ang bumungad sakin agad, nanlaki ang mga mata dahil sa pagkalapit ng mukha niya sakin at malayang pinagmamasdan ang aking nuo, na para bang sinusuri ito.

Rebecca: boss!
-gulat kong sambit at naitulak ko siya papalayo sakin at mukhang napalakas ko ata to dahil rinig ko ang pagka bangga ng likod niya sa upuan ng kotse.

Freen: aray ku namn miss Gomez! Ang sakit ah..
-saad niya at napaliyad ang likod nito.

Rebecca: s-sorry po boss, ikaw kasi ih.. ang lapit² ng mukha mo sakin, sorry po boss.
-sambit ko habang napakamot sa ulo at malakas ang kaba.

Hindi ko kasi maiwasang hindi magulat kung ganung klaseng magsusuri ang ginawa. " doctor nga siya" sa isip ko habang kinakamot ang ulo.

Freen: hindi namn kita aanuhin ah! Tinitignan ko lang yang sugat mo sa nuo mo, na sagi yata ng bracelet sa kamay ko.
-mahabang paliwanag nito sakin habang sapo² parin ang likod.

Rebecca: eh kasi miss freen ihh..
-sad ko na nahihiya.

Freen: na ano miss Gomez? Wag mong sabihin na.. hahaha! Really miss Gomez? Naisip mo yun? Hahaha!
-sambit nito sakin na natatawa at humarap na namn sakin at kita ko ang mga matatamis na ngiti nito sakin na siyang nagpapangiti sakin ng palihim.

Rebecca: ano kaba boss! Hindi ah.. ikaw kung ano² iniisip mo ah!
-pag dedeny ko dito at pilit na umiwas ng tingin dahil d kona kayang tignan ang mga matatamis niyang ngiti sakin at ibinaling ko nlng ang tingin ko sa bintana ng kotse.

Freen: haha! seriously miss Gomez ? Hahaha hey tell me, yun ba naiisip mo?
-matanong niyang sambit at ipinaharap ang mukha ko ulit sa kaniya.

"Ngayon ko lang uli nasilayan ang mga ngiting yan" marahan kong tugon na ako lang ang makakarinig.

Freen: ano sinabi mo miss Gomez? Hindi ko masayadong rinig eh.
-tanong niya ulit.

Rebecca: ah hindi sabi ko, bakit Moko dinala dito sa park po?
-pag iiba ko ng usapan para tigilan na niya ako, ang kulit niya ngayon masayado eh.

Freen: ah ou nga pala, para gamutin yang sugat mo, May galos ka sa Paa at nuo mo, mukhang nasagi ng bracelet ko yang nasa nuo mo.
-care niyang tugon na nagpapakilig sakin ng palihim.

Rebecca: hin-hindi namn po gaano ka hapdi po ito, gulas LNG po to, gagamutin ko nlng po sa bahay.
-saad ko sa kaniya.

Freen: no miss Gomez, as soon as possible dapat magamot yang sugat Nayan, baka magka infection pa yan.

Hindi nalang ako humimik pa at tumango nlng sa sagot niya hanggang sa naisipan ko naring lumabas na.

Una akong lumabas ng sa sasakyan at sa paglabas ko doon ko inilabas ang lahat ng hangin at kilig na kanina ko pang gustong ilabas.

Ito nanaman ako parang mababaliw na sa tuwing siya ang kaharap ko.

"Bakit ba ganito? Alam ko namang mali ito at alam kong bawal na, ikakasal na siya pero kasi namn bakit namn ganun ang naging mga salita niya at mga galaw niya. Parang mababaliw nako sa Nararamdaman ko at hindi kona naiintindihan pa to, pinilit ko namang sumuway sa nararamdaman ko pero pag tumatagal mas lalo akong nahuhulog na uli sa kaniya. Binibigyan ko ng mga malisya ang mga salita at galaw niya at yun ang pinaka maling ginawa ko sa tanang buhay ko, ikakasal na siya Rebecca please self!" Sa isip ko habang pinagmamasdan ang kapaligiran.

Freen:anong problema mo? May iniisip ka bang ibang lalaki?
-nagulat ako sa naging tanong niya kaya agad akong napalingon sa kaniya.

Rebecca: grabe ka namn boss, pagba ganito ang galaw ko lalaki na agad ang naiisip? Pwede bang iba namn yung anong makakain ko? Kasi gutom ako uli?
At sak----
-hindi pa natapos sasabihin ko ng suwayin na niya ako agad siya namang pagka ngiti ko ulit.

Freen: ang dami mong sinasabi, simple lang namn ang isasagot mo, Oo or hindi.
-sabi niya at pinaulanan pako uli.

Freen: you act like a defensive human, what if that what you said is not true? Or.......
-binitin niya ang sasabihin niya at lumapit ang mukha nito patungo sakin, kaya agad akong lumayo sa kaniya. " Or your thinking me that's why you acting like that, I heard your heartbeat it's not a normal beat for me. That beat had a meaning and I know the meaning of that.
-bulong nito sakin at naramdaman ko ang hininga niya sa tenga ko.

Tila kinabahan ako sa sinabi niya, dinig na dinig niya tlga ang puso ko sa sobrang lakas ng pag tibok sa tuwing siya ang kaharap ko at sa tuwing lalapit siya sakin.

"Bakit hindi ko mapigilan yun? Bakit lahat ng katanungan ko ay nasasagot dahil lang dito? May nararamdaman parin ako sa kaniya at alam kong bawal na iyon, bakit May nabuo parin sa nararamdaman ko na kahit alam kong bawal na, bawal na maging kami ulit."
-sa isip ko habang pinagmamasdan siyang nakaharap sakin at sadyang bumalik nlng ang wisto ko ng hawakan niya ang mukha ko siyang nag papakaba lalo sakin.

TO BE CONTINUE........