ORMANIN ANAHTARI

Bölüm 9 -Dostuma veda-

-Her son yeni bir başlangıç mıdır?-

-Çakıl ölmüş müydü?.Elisanın kalbi "HAYIR,OLAMAZ"diye haykırıyordu.Taylan koştu,Çakılın öldüğünü gördü.Tabi Elisanın gözyaşlarını da.Elisa"Çakıl ,beni bırakma dostum"diyordu.Elisa çakıl ,olmadan neye tutunucaktı,nasıl yaşıyacaktı?,Elisanın,paramparça kalbinin atış nedeni çakıldı,o da giderse nasıl atacaktı onun kalbi.Sanki Elisayı karanlık kuyulara atmışlar gibiydi.

-Elisa dona kalmıştı,annesinin ölümünü duyuncada böyle olmuştu,tüm yakınlarını kaybediyordu,Elisa hayata tutunacak bir şeyi kalmamıştı.Elisa "Ne suçum var ,neden hep benim kalbim kırılıp,dökülüyor "diye düşündü.Çakılsız nasıl yapıcaktı.Çakıl onun hep yanındaydı,onu korurdu,Elisanın hayatını kurtarmıştı.Elisa çakıl beni kurtardı ama ben onu kurtaramadım . "Çakıl gibi bir dost değilim ben "dedi ,Elisa .Ölmüş,gibiydi.Ailesinden geriye kimse kalmamıştı ona göre.Kendini çakılı kurtaramadığı için suçluyordu.Dışarıda gök gürlüyordu,Sanki çakılın gidişine ağlıyordu,orman .Elisanın haykırışına ağlıyordu.Çakılın ölümü tüm ormanın canınını yakmıştı sanki ,tıpkı Elisa gibi.Orman ağlıyordu,haykırıyordu toprağa onu bizden alma diye.

-Taylan çakılı kucağına aldı,ve hoşçakal dostum dedi.Elisa hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı."Özür dilerim "seni kurtaramadım ,diyordu , Elisa son bir kez elini çakılın tüylerinde gezdirdi.Sanki mutlu gibiydi çakıl,soğuk bedeninin altındaki sıcak kalbi mutluydu.çünkü Elisaya yoldaş olmuştu.Taylan onu gömmeye gitmişti,Elisa dışarı çıktı ,kalbi sızlıyor gibiydi ,Elisanın içi kan ağlıyordu .

-Taylan çakılı gömmüştü.Yağmur Elisanın paramparça kalbine yağıyordu.Elisa ıslanmaya başlamıştı.Taylan ,yağmur yağıyor içeri girelim demişti.Elisa ise Çakılın ölümünden başka hiçbir şey görmüyor,duymuyor,hissetmiyordu artık.Elisa on dakika boyunca çakılın mezarının önünde bekledi.Yağmur hızını arttırmıştı.Taylan Elisayı kolundan tutup eve götürmüştü.Elisa yaşamıyor gibiydi,dünyadan iletişimini kesmişti.Elisa ,Taylana bir süre kulübemde kalabilir miyim? dedi.Taylan "Emin misin ?"diye sordu.Elisa başıyla onaylamıştı.

-Evine gitti.Odasına girdi,yatağına uzandı.Eline annesinin fotoğrafını aldı diğer elinede çakılın tasmasını aldı.Elisa ağlıyordu.
Neden evine gelmişti bilmiyordu ama parçalanmış kalbini başkası görsün istemiyordu.Yalnız kalmak istiyordu.Elisa çakılı annesinin emaneti  olarak görüyordu.Annesinin emanetine sahip çıkamamış mıydı.Elisa boğuluyor gibiydi.Bir ömür bu kayıpla nasıl yaşayacaktı?

-Elisa gözlerini sımsıkı kapatıyordu,Kafasını elleriyle sarmıştı.Kızıl saçlarını elleriyle kavrıyordu.Artık onu ağlamak bile rahatlatmıyordu.Elisa kalktı.Çakılın mezarına gidecekti aklı onu yiyip bitiriyordu,elisayı suçlu olduğunu söylüyordu .Elisa sebepsizce büyük bir pişmanlık duyuyordu.Yavaş yavaş yürüyerek çakılın ,dostunun mezarına gitmişti.

-Böyle bitmemeliydi diyordu Elisa ."Beni neden yalnız bıraktın çakıl" diye devam ediyordu.Elisa çakılın üstündeki toprağın üstünde elini gezdirdi.Bir avuç toprak alışverişi kalbine götürdü ve "sen hep burada kalacaksın çakıl " dedi ,içtenlikle.Elisanı ağlamaktan  başı dönüyordu artık kulübeye geri girecekti ama Elisa başı döndüğü için kulübenin yanındaki çukura düşmüştü.

-Elisa gökyüzüne bakıyordu.artık ne gücü ne de takati kalmıştı.Bir yaprak gibiydi sanki ,solmuş bir yaprak.Elisa çok halsizdi onu tekrar yaşatabilen kimse olamazdı çünkü elinde sonunda o da bir çiçek gibi solmuştu.Elisa uykuya dalmıştı.

-Sabah olduğunda ışık yüzüne vuruyordu.Elisa uyanmıştı. Çukur çok derin değildi zıplayıp çıkmıştı.Elisa kulübesine topallayarak gidiyordu,büyük ihtimalle bileğini bükmüştü.Taylan onu kontrol etmek için geliyordu,Elisanın topalladığını görünce hemen koluna girmişti.

-Taylan:Her tarafın çamur içinde ne oldu?

-Elisa:Çukura düştüm ve ayağımı büktüm önemli bir şeyim yok .

-Taylan:Elisa ,daha dikkatli niye davranmıyorsun ?Biz seninle beraber çalışmadık mı bunu?

-Elisa:(cevap vermeden taylanın konuşmasının bitmesini bekliyordu.)

-Taylan:Sen bu kulübede kalıcağına emin misin? Başını bir şey gelicek.

-Elisa:Bilmiyorum

(...)

-Taylan ,Elisayla beraber koltuğa oturdu.İkiside susmuş bekliyordu ,Taylan bu sessizliği sonlandırarak konuşmaya başladı."Bugün avlanmaya çıkalım mı?Hem sende kafanı dağıtırsın".Elisa duvara dalmış şekilde " tamam "dedi.Taylan Elisaya tüfeğini hazırlaması gerektiğini söyledi.Elisa üst kata çıkıp tüfeğini aldı,Tayland'a aynı şekilde tüfeğini aldı.Ve birlikte yola çıktılar.Elisa tüfeğini sımsıkı tutmuş sanki günlerdir bu anı bekliyor gibiydi.Taylan Elisanın kafasını dağılmasına sevinmişti.Taylan durdu ve sessizce konuşmaya başladı;

-Taylan:Şuradaki iki sansarı görüyor musun?

-Elisa:Evet,Hepçillerdir .Tehlike anında saldırabilirler.Bunu avlayabiliriz.

-Taylan :Evet,şu ağaçsın arkasına saklanalım.

-Taylan ve Elisa tüfeğiyle nişan aldı.Ve sansarları vurdular.Taylan ikisini de yanına aldı.Elisa daha iyi gözüküyordu, bu işle uğraşmak ona iyi geliyordu.Taylan "artık geri dönelim"dedi.Elisayla beraber kulübeye doğru yürümeye başladılar.Taylan bir şeyler düşünüyor gibiydi.Sanki söylemek istediği ,içini kemiren bir şey vardı .Elisa bunu farketmişti.Ve sordu;

-Elisa:Taylan bir şey mi söyleyeceksin bana?

-Taylan:Hayır,Yani aslında EVET!

-Elisa:Ne söyleyeceksin?

-Taylan:Akşam yemeğinde söylesem olur mu?

-Elisa:Tamam.

(...)

-Taylan ve Elisa eve varmıştı.Taylanın kulübesine gitmişlerdi.Elisa koltuğa oturmuş, Çakılı düşünüyordu.Elisa Çakılı hala unutamamıştı.Taylan Elisaya seslendi;

-Taylan:Yemek hazır,Sansar yiyicez bugün .Hiç yedin mi?

-Elisa:Hayır.

-Taylan:İyi o zaman bu ilk deneyimin olucak.

-Elisa:Tadı güzelmiş .Sen bana bir şey söyleyecektin.

-Taylan:Evet.

-Elisa:Tamam ,söyle.

-Taylan:Şey,Ben-ben SENİ SEVİYORUM.

-Elisanın buna bir cevabı yoktu,aklı çok karışmıştı.Elisa o an yapabileceği tek şeyi yaptı,Kulübeden çıktı.Elisa şok olmuştu,Aslında Taylanın onu sevdiğinden şüpheleniyordu,ama bunu onun söyleyeceğine inanmıyordu.Elisa ne cevap vereceğini bilmiyordu,Elisanın kalbi yoktu ki kimseyi sevemezdi

-Annesin ölümü onun sevgisini alıp götürmüştü.Ne yapıcaktı?
Taylanla iyi bir ikiliydi,Onun kalbini kıracak mıydı? Elisa karışık duygular içinde kulübesine girdi.Kanepeye oturdu. Bir cevap vermesi gerekiyordu.Elisa ne hissediyordu?Daha kendi bilmiyordu.Ne cevabı verecekti? Hiçbir fikri yoktu.