ORMANIN ANAHTARI

Bölüm 14 -Ormanın verdiği hayat-

-Elisa'nın kalbi kimseye cevap vermiyordu artık.Belkide sorguluyordu hayatını,nedensiz direnişini.Hayat ne kadar da anlamsızdı.Bazen acı bazen, mutluluk veriyordu insana ama bazı insanlara sadece acı veriyordu.Elisa o sadece acı yaşayan insanlardandı galiba.Öyle olmalı ki kalbi hala atmıyordu.Elisanın kalbi ,Taylanın anlamsız çabasını seyrediyordu sanki.Taylan ,vazgeçmek istemiyordu.Elisa ölemezdi.Taylanın gözlerinden yıllardan süzülmeyen  bir yaş süzüldü.Yıllardır Taylan hiç ağlamamıştı çünkü kendine güçlü olması konusunda söz vermişti.Ama bu sefer güçlü kalamayacaktı.

-Taylan ,Elisayı asla bırakmayacaktı.Kalp masajı yapmaya devam etti.Ve işe yaramıştı Elisanın kalbi atmaya başlamıştı ama bu sefer sadece Taylan için.Taylan ,Elisayı tekrar hayata döndürmüştü.Zaman kaybetmeden sırtındaki yaraya baktı.Çok derindi.Odasına çıktı ve çantasını aldı.İçindeki pansumanı aldı .Elisanın sırtındaki yarayı tedavi etti.Elisanın kafasında da bir yara vardı.Kafasını çarpınca kanamış olmalıydı.Ama bu yara o kadar derin değildi.Taylan sabaha kadar Elisayla ilgilendi ve hiç uyumadı.Çünkü Elisanın iyileşmesini istiyordu.

-Taylan Elisaya bu günden sonra bir söz verecekti.Onu asla üzmeyecekti.Artık Elisa onun tek yaşam sebebiydi.Taylan birden Elisaya baktı.Elisa yavaş yavaş gözlerini açıyordu ki arkasından bir ses geldi.Kapı çalıyordu.Taylan ,Elisanın yarı açık gözlerine baktıktan sonra kapıyı açmaya gitti.Bu Rüzgar'dı.

-Taylan:Senin burada ne işin var?

-Rüzgar:Yarım kalan işimi tamamlamaya geldim çünkü sen her şeye rağmen arkadaşını yok saydın.Ayrıca senin yüzünden Elisa gitti.Elisa nerede?

-Taylan:Sanane Elisadan!

-Rüzgar:Ben daha cevabımı almadım.

-Taylan:O zaman ben sana cevabını vereyim.

-Taylan Rüzgarın yüzüne bir yumruk attı.Rüzgarda ,Taylanın karnına bir yumruk attı.Taylan bunu yapmak istememişti ama onu buna Rüzgar zorlamıştı.Rüzgar Taylanın Elisayı sevdiğini bilmesine rağmen hala cevabını almadığını söylüyordu.İşte asıl ihanet buydu.Taylan ve Rüzgar hala birbirlerine vurmaya devam ediyordu.Elisa gözünü açmıştı.Elisa ikisininde birbirine nefretle bakan gözlerine baktı.Bu olanların sebebi kendisiydi.Elisa ağrıyan başını tuttu.Artık Taylana dert olmaktan bıkmıştı.Burada geldiği yerden daha kötü hissediyordu.Geldiği yerde en azından başka insanların hayatlarına zarar vermiyordu.

-Bu yüzden Elisa yeni bir karar almıştı,ormandan GİDİCEKTİ!Bunu yapmak istemesede yapacaktı çünkü Taylanı seviyordu.Artık Elisa bunu kabul ettirmişti kalbine,kendine.Ama artık burdan sonsuza kadar gidecekti.Taylanı daha fazla üzmemek için.Elisa kanepenin kenarındaki sopayı aldı.Sırtı çok ağrıyordu bu yüzden zor yürüyordu ama gitmek zorundaydı.

-Rüzgar ve Taylan hala birbirlerine yumruk atıyordu.Kulübenin dışından kavga ediş sesleri duyuluyordu.Elisa onlara görünmeden çıkacaktı ama Elisa Taylanı böyle bırakıp gitmek istemiyordu.Böyle bitmezdi , vedasız .Elisa bunu yapamayacağı için bir kağıda kısa bir not yazdı.Tıpkı Taylanın Elisaya yazdığı not gibi.Elisa bu kısa notu yazınca dışarıya çıktı.Taylan ve Rüzgar gözükmeden gitti.

-Elisa ,Ormanı seyrediyordu.Varoluş sebebini yani.Elisa burayı nasıl bırakabilirdi bilmiyordu.Ama Taylan için yapacaktı.Buradan çıkınca nereye gidicek? ,ne yapacak ?bilmiyordu.Nasıl tek başına yaşayacaktı?Burdan da giderse kim kalıcaktı yakını.Elisa bu ormanda bir yıl geçirmişti.Bu bir yıl onun annesinin ölümünden sonra yaşadığı en güzel günlerdi.Ama Elisa burada kalarak Taylanı üzdüğünü düşünüyordu.İşte bu yüzden Elisa,Taylan için her şeyi geride bırakacaktı.