ORMANIN ANAHTARI

Bölüm 22 -Benden saklanma!-

 
                                                                                                 ~Yalan~   

-Elisa uzun süre yatağın üstündeki fotoğrafa bakılı kaldı.Elisa bu fotoğraf sayesinde aslında aklında bir şey oluşmuştu;Onları kurtaran her kimse gerçekten de Elisayı çok yakından tanıyordu.Elisa olayın şokunu atlamadan Taylan Elisaya seslendi.Ama Elisa o kadar şaşırmıştı ki sadece fotoğrafa bakıyordu ve onu düşünüyordu.Elisa ses vermeyince Taylan koşarak yukarı geldi,Elisanın elindeki fotoğrafı gördü.Taylan da Elisa gibi uzun süre fotoğrafa baktı.

-Elisa şaşkınlık içinde konuşmaya başladı;

-Elisa:Taylan bu benim çocukluk fotoğrafım.

-Taylan:İyide senin çocukluk fotoğrafın kimde olabilir  ?

-Elisa:Bilmiyorum Taylan.

-Taylan:Elisa seni tanıyan başka birinin olmadığına emin misin?

-Elisa:Evet,Taylan eminim.

-Taylan:İyi o zaman bu kim?

-Elisa:Kimin olduğunu bilmiyoruz ama bizi kurtaran her kimse uzun süredir bizi izliyor ve buraya geliceğimizi de biliyordu.

-Taylan:Elisa en azından bizi koruyacak kadar seven  biri varmış.Her nereden bakarsan bak bize değer vermesi yeter bence.

-Elisa:Umarım dediğin gibidir.

(...)

-Taylan yatağın üstündeki fotoğrafı almıştı.Elisa ise önden dışarı çıkmıştı.Elisa hala bunun kim olabileceğini düşünüyordu.Taylanın aklında ise sadece Elisanın fotoğrafının burada ne işinin olduğunu düşünüyordu.Elisa ;

-Elisa:Taylan geç olmadan eve gidelim.

-Taylan:Evet, bencede bugünlük macera yeter.

-Taylan ve Elisa tüfeklerini hazırladılar.Ve ormana doğru ilerlemeye başladılar ama ters giden bir şey vardı."Sessizlik".Taylan ve Elisa bunun iyiye işaret olmadığını biliyordu.Bu kurt sürüsünün yaklaştığının göstergesiydi.Elisa Taylana döndü ve "Taylan kulübeye gidene kadar Kurtlar bizi öldürür"dedi.

-Taylan ise"Yani bu gece kulübede kalıcağız"dedi.Elisa ve Taylan hızlı bir şekilde kulübeye girdiler.Elisa ve Taylan geceyi burada geçirecekti ama Elisa burada kalmak istemiyordu çünkü burada kalan her kimse işte bu sefer onun canı tehlikeye girecekti.Ama Taylan ve Elisanın da başka çaresi yoktu.

-Elisa:Taylan yiyecek bir şey var mı?

-Taylan:Bir tane sırtlan ölüsü var .Bunu yeriz.

-Elisa:Tamam,ben de şömineyi yakayım.

-Elisa ve Taylan işlerini bitirdikten sonra kanepeye oturdular.Elisa artık bıkmışlık hissiyle kanepeye uzandı ve kafasını Taylanın omzuna koydu.Taylan şaşırmıştı Elisanı böyle bir şey yapabileceğini düşünmemişti.Taylanın kafasının içinde bir sürü soru varken Elisa sadece yaşadığı kötü olayları unutmaya,hatırlamamaya çalışıyordu.Elisa bir süre sonra Taylanın omzunda uyuya kaldı ve Taylan onu kucakladı ve üst kattaki yatağa yatırdı.Taylan artık uzun süre bu olayın etkisinde kalacaktı.Taylan gece olduğun uyumak istiyordu ama bir yandan burada yaşayan her kimse onun gelmesinden korkuyordu.Aslında korkmuyordu sadece Elisaya bir şey yapar mı diye endişeleniyordu? Taylanın kafasında bir sürü soru vardı.Ama o kadar uykusu vardı ki bir süre sonra uyuya kaldı.

-Orman çok sessizdi hem de hiç olamadığı kadar sanki şu ana kadar hiç bu kadar susmamıştı ,sessiz kalmamıştı.İlk defa bu kadar durgun hissediyor gibiydi.Ama bir yandan da endişeliydi birileri için.

-Kulübede de orman gibi çok sessizdi.İçeride ateşin cızırtılı sesi dışında başka bir ses yoktu.Taylan ve Elisa uyuyordu .İçerideki bu sessizlik bir anda yerine derin ayak seslerine bıraktı.Bu ayak sesleri git gide Taylana yaklaşıyordu.O kadar yaklaşmıştı ki soluk alıp veriş sesleri duyuluyordu.

-İçeri giren her kimse yavaş bir şekilde Taylanı dürttü.Taylan yavaş yavaş gözlerini açtı.Karşısında yeşil gözlü kapüşonlu kırk yaşlarında bir kadın duruyordu.Taylan Elisa seslenmeye başladı.Ama kadın Taylanın ağzını kapattı.Taylan şok olmuş bir şekilde ayağa kalktı,kadına baktı.Bu kadın kimdi? Ve Elisayla Taylandan ne istiyordu? Bilmiyordu...