Keyifli okumalar
Oy ve yorum yapmayı unutmayın 🫶Elektrik gitti şarjım 1 saka mı ya
🧸
Felix'in kaybolduğunu duyduğum an kan beynime sıçramış gibiydi. Gerçeklik algım yok oldu bi anda. Düşünme yetimi kaybetmiştim, abartı mı hayır değildi. Felix.. başta kabullenmesem de benim hayatım olmuş, sıradan renksiz bi hayatım varken Felix bunu varlığı ile eğlenceli ve renkli bi hâle getirdi. Hiç ummazdım mutluluğu küçük bi cocukta bulacağımı; ama hep öyle olur ya, olmaz dediklerin olur, gelmez dediklerin gelir, aklına bile uğramayan bi anda oluverir bu da hayatın cilvesiydi..
Cok dostum vardı, etrafım kalabalıktı, gelen giden çoktu ama yalnızdım; tamamlanmamış gibiydim. Eksiktim hep, ta ki çilli bi melek beni bulana kadar, o gün karanlığımdan çıkıp aydınlığa vardım; bunu sadece varlığıyla başardı meleğim.
Yalnızlıklarımız dost oldu, yaşamlarımız birbirine ihtiyaç duydu ve kalplerimiz.. birbiri için atmak istedi.
Kalbim senin için atıyor Felix, her nerdeysen çık gel, gel ki nefes alayım.
Akşam olmak üzereydi ve Felix hâlâ gelmemişti endişem kat kat artarken arabamı alıp çıktım. Etrafa bakınmaya başladım, parklara baktım -kaçıp parka giderdi hep- ama orada bile yoktu. Felix'i tanıyordum ama nereye gideceğini bilmiyordum. Bu muydu benim sevgim? Seviyormuşum(!) sevdiğim adamın üzgünken nereye gittiğini bile bilmeyen ahmağın tekiyim!
Çaresizce direksiyonu sıkarken aklıma gelenle telefonu elime aldım, rehbere girip polis olan bi arkadaşımı aradım. Bulsa bulsa o bulurdu, yani umarım
Aradığım gibi açılmıştı telefon, endişemi göz ardı etmeye çalışıp konuştum.
"Alo, jiwon nasılsın?"
"İyiyim dostum sen nasılsın? Bayadır yoksun?"
"İyi diyelim, son zamanlarda hayatım renklendi biraz fırsat bulamadım da senden bi şey isteyeceğim"
"Tabiki dinliyorum"
"Arkadaşımın kardeşi evden kaçmış ve nereye gittiğini bilmiyoruz telefonundan konum tespiti yapabilir misin? Biliyorum çok şey istiyorum ama çok önemli" hayatımın hayatı söz konusu
"Elbette yardım ederim hyunjin, sen bana numarayı at hemen bulurum"
"Ne kadar teşekkür etsem az çok sağol hemen atıyorum"
"Rica ederim dostum, görüşürüz"
"Görüşürüz"
Diyip kapatmıştım. Tırnaklarım direksiyonun üstünde ritim oluşturuken beklemeye başladım. Umarım kısa zamanda bulurdu, bebeğimi bulurdum.
Şuan ne halde olduğunu düşündükçe içim sıkıntıyla doluyordu. O güzel gözlerinden yaşlar akıyorsa her bir damlası adına babasından da jisung'tan da hesabını sorardım.
Beklemek ağır gelmeye başlamışken gelen bildirim sesi ile kalbim tekledi. Elim ayağım birbirine dolanırken saniyeler içinde açtım mesajı
Jiwon
Konum📍
Mezarlıkta görünüyorHyunjin
Tamam çok teşekkür ederimHyunjin çevrimdışı
Mezarlıkta ne işi vardı ki? Üstümde bunun merakı varken düşünme işini sonraya bırakıp çalıştırdım arabayı, konumu açıp navigasyondan ilerledim.
Mezarlığa doğru yaklaşmıştım, çok uzak değildi aslında. Telefonu kaptığım gibi anahtarı bile almadan indim arabadan. Felix'i göreceğimdem dolayı kalbim hızlanırken mezarlığın kapısına doğru yürüyüp içeri girdim. Gözlerim etrafta dolaştırdım ama görmemiştim onu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hyunjin'in Bebeği
FanfictionBebeksi koku, sarı tutamlar, kalp şeklindeki dudaklar ve yıldızları anımsatan çilleri; benim hayatım bundan ibaretti. [Texting - Düz yazı]