Hyunjin'in Bebeği

21

Keyifli okumalar

🐥🧸

Yeni güne yavaşça aralandı gözlerim. Güneş odamı boydan boya kaplarken turuncu bi hâl almıştı odam, havada asılı olan bi kaç bulut ise minik minik gölgeler oluşturuyordu; bu görüntü içimi ısıtmaya yeterdi.

Kolumun altındaki bebeği alıp oynamaya başladım burnuyla, gözüyle ve o an istemsizce düşüncelere dalmıştım.

4 hafta olmuştu buraya geleli, tam alışmamış olsamda artık yabancılık çekmiyordum. Her şey iyiye gidiyordu bi kaç gün öncesine kadar, maddi yönden biraz sıkıntı çekiyorduk; babam tüm kredi kartlarını iptal ettirmiş, bankadaki hesaplarımızı dondurmuş, hisselerimize bile el koymuştu.

Abim bana söylemese bile duymuştum anneannem ile konuşurken, kendimi çok suçlu hissediyordum; hepsi benim yüzümden idi. Ama üzülsem bile elimden bi şey gelmiyordu bu yüzden abime yük olmamaya dikkat ederek iyi hissettirmeye çalışıyordum.

Başucumdaki saate baktığımda saatin 12'ye geldiğini görmüştüm. Bugün baya uyumuşum abimde hiç uyandırmıyo! Dün geceden beri Hyunjin'e ulaşamadığım için meraktan uyuyamamıştım. Diğerlerine sorsam bile bilmediklerini söylemişlerdi.

Telefonu elime alıp baktığımda hâlâ yazmamasına dudak büzdüm. Acaba benden sıkılmış mıydı? Beni bebek olarak görmüş daha fazla ilgilenmek mi istemedi?

Hayır ama sıkılmasın benden! Ben onu çok seviyorum ve istiyorum. Bu yüzden artık bebek gibi olmayacağım hıh(!) Ama ben bebek değilim ki! Off

"Abicim, ne düşünüyorsun da büzmüşsün dudaklarını?"

Abimin sesiyle düşüncelerimden sıyrılıp dönüp ona baktım. Her zamanki gibi sevgi ve şevkat dolu bakışlarıyla bana bakıyordu kapıya yaslanmış biçimde.

Ona kocaman gülümseyip doğruldum yatakta, abim bana doğru geldiğinde pikeyi tamamen üstümden atıp dizlerimin üstüne yükselip kollarımı kaldırdım, beden diliyle kucağına al dercesine.

Tüm dişlerini göstererek gülüp bana yaklaştığında bende onunla gülmüştüm, beni hemencecik kucağına aldığında kollarımı boynuna, bacaklarımı beline sarınca onunda elleri beli buldu; rahat pozisyonumdan dolayı başımı omzuna yasladım gözlerimi kapatıp.

"Abim"

"Abisinin canı"

"Seni seviyorum"

"Bende seni seviyorum"

Dediğinde tebessüm edip 'hmm' diye kedi gibi mırıltılar çıkamıştım. Abim sırtımı okşadığında ise mayışmıştım. Biraz daha böyle devam etseydi uyurdum. Burnumu boynuna süttüğümde huylanıp cekilmisti bense bu haline gülmüştüm. En sevdiğim hareketti!

"Hazırlan kahvaltı yapalım bebeğim"

"Tamam abiiiş"

Yanağını sıkıca öptükten sonra ayaklarımı sallandırarak indirmesini istedim. İstediğimi yaptığında yerdeydim artık. Çıplak ayaklarımla parkenin üstünde pat pat koşarak banyoya girdim. İşlerimi hallettikten sonra kısa süre içinde aşağıya indim.

Anneannem ve abim oturmuş kahvaltı ediyorlardı. Yanlarına doğru adımlayıp tam ortalarına oturdum.

"Günaydın güzel bebeğim"

"Günaydın anneanne!"

"Bak sana pankek yaptım, çikolata mı süreyim reçel mi?"

"Imm ikiside!" Diyip ellerimi çarpmıştım birbirine