TUTSAK | LÇ

29. Bölüm : " ACI SON " ( sezon finali)

Leya'dan 

Haberi alır almaz soluğu İstanbul'da almıştık şuan İstanbul İl sınırlarındaydık "Çağan bir şey olmaz demi" dedim. "Sakin ol hiçbir şey olmayacak"

Hastaneye geldiğimizde danışmana doğru ilerledik. " merhaba  ben Efsun Leya Haktan" dedim. " Efsun Hanım babanızı ameliyata aldılar beyin kanamasından dolayı" dediler. Hemen ameliyathane tarafına koştum. " BABA!" Diye haykırıyordum.

Kapının önüne gelince yere çöküp ağlamaya başladım. Çağan yanıma çöküp bana sarıldı. "Tamam sakin ol" diye beni avutuyordu. Çağan'ın kollarında nefesimi düzene sokmaya çalışıyordum.

Çok yoruldum artık. Nefes almaktan insanları görmekten çok yoruldum Herşeyden çok bıktım. Artık normal bir insan gibi yoluma devam etmek istiyordum. 

Gözlerim kapanıyordu Çağan'ın kollarında kendimi bıraktım.

Çağan'dan

Leyayı bir odaya yatırıp bizim eve doğru yol aldım. " anne ben geldim" dedim. Annem salonda oturmuştu. " hoşgeldin oğlum ne oldu?" Dedi. " onu sen söyleyeceksin anne? Çalışma odasına geçelim" dedim.

Annem ile çalışma odasına geçtik. Annem masaya geçip oturdu. " Ne hikmetse leya ile balayına iken. Babasının haberi geldi anı gelişen kalp krizi ve beyin kanaması bi bildiğin vardır diye umuyorum" dedim. Annem güldü ve konuşmaya başladı. " Ne olmasını bekliyoruz Çağan yetmez mi artık  bitmeyecek mi bu süreç ben artık intikam almak istiyorum intikam" dedi. Ellerim ile yüzünü avuçlarımın arasına aldım.

'Alamıyorum anne ben bu planları kurdum evet herşeyi kurdum ama yapamıyorum anne leyaya zarar veremiyorum anladın mı? Ben bunu hesaba katamadım" dedim. Annem ayağa kalktı ve karşıma geçti. " Çünkü aşık oldun ona" dedi. Annem bu gerçeği yüzüme çarpmıştı. Ama ben bu gerçeği kabul etmek istemiyordum.

" istediğin kadar kabul etme oğlum sen aşık oldun  ama o kızın babası bizim hayatımızı bitirdi. Suç leya'da değil babasında Çağan'ım kusura bakma ama ben kocamın kanını yerde bırakmayacağım" dedi. " Eğer biraz gururun varsa  eğer biraz babana saygın varsa artık bu işi bitirirsin" dedi annem.

Kapıyı çarpıp evden çıktım. Hastaneye doğru yol aldığımda trafik kitlenmişti. " of of bi bu eksikti" dedim. Kendi kendime artık bitsin istiyordum. Ama olmuyordu ondan vazgeçmek istemiyordum.

Sezen'den

Çağan evden çıktığında adamlardan birini aradım. "Alo alın kızı hastaneden" dedim. Bu gece yer yerinden oynayacaktı. Çekmeceden silahımı alıp Akgün'ün odasına gittim. " Akgün uyan annem artık bitti bu gece babanın intikamını alacağız" dedim. Akgün gülümsedi. " demek adamı buldun anne büyük bir zevkle izleyeceğim onun ölümünü" dedi.

Akgün ile beraber evden çıktık. Depoya doğru yol aldık. Yoldayken diğer adamı arayıp Haldun Haktan'ı getirmesini söyledim. " Alo Çağan attığım konuma gel"

Dedim ve kapattım.

Leya'dan

Gözlerimi açtığımda karanlık bir odadaydık sadece orta kısım aydınlıktı. Kafamı çevirdiğimde babam yanımda baygındı. Korkuyla çığlık çığlığa bağırmaya başladım arkamdan bir el ağzımı kapatmış ve bantlamıştı.

" anne" sesin geldiği tarafa baktım Çağan şaşkınla karşımda duruyordu. Diğer karşımda ise Akgün ve Sezen Hanım vardı. Birde tüm olayları anlatan avukat Emir Altunhisar. " Çağan'ın 2 yıldır yapamadığı şeyi yapmaya geldim" dedi Sezen Hanım. Ne yapacaktı ben şuan anlam veremiyordum.