"Done"
වෙලාව රෑ අටයි තිස් නවයයි... කැන්වස් එක ටිකක් ඩ්‍රයි වෙන්න ඇරලා මන් ටූල්ස් ටික ඔක්කොම බොක්ස් එකට දාලා පැක් කරගත්තා.. මන් ඒ ටික කරන අතරේ ගවේෂ් අයියා ලිප පත්තු කරලා චූටි තාච්චියක දෙන්නටම නූඩ්ල්ස් හදන ගමන් හිටියේ... මන් හිතුවේ එකත් මටම කරන්න වෙයි කියලා. බලද්දි ඩයල් එකට උයන්නත් පුළුවන්...
"වැඩේ හරිද?"
"තව ටිකයි මට අර සෝස් එක දෙන්න.."
"ආහ් වැඩිය දාන්න එපා"
"ඇයි සැර කන්න බැයිද... කටනම් තියෙනවා"
"සැර.. මට ඕන සැරක්.. මේ හයිකින් ඇවිල්ලා බඩ පුපුරන්න සැර කන්නෑ.. ඊට පස්සේ බඩේ අමාරුවක් ආවම පියාඹලා තමා යන්න වෙන්නේ.. කොහෙද ඉතින් මීට කලින් කන්දක් වත් නැග්ග මිනිහෙක්ද... කෝ අහකට වෙනවා මන් කරන්නම්.. අහකට අහකට"
"තමුසෙට ඔච්චර ඩෝන් යන්න මොකක්ද මන් කිව්වේ... උබෙත් කට වැඩී ඈ"
"ඇයි අඩු කරන්නද ආ"
"හැන්ද මට දික්කරන්නේ නැතුව ඕක කූරු ගාපාන්"
"කරනවා තමා රෙද්ද.."
"කඩනවා උබේ අඩු ටික..."
"කඩනකම් මන් බලං ඉදී"
නොදන්න දෙයක් කියලා දෙද්දි අනම් මනන් කියවන් ආව නිසා මට තද වෙච්ච පාර හැන්ද උදුරලා අරන් මන්ම කෑම හදලා ඉවර කරා.. ආවා මෙතන මට උගන්නන්න.. මේ මනුස්සයා සොසේජස් වෙනම බදින්නේ නැතුව මේකටම දාලා... හැබැයි ඒකත් අවුලක්ම නෑ..
අන්තිමට කෑම ටිකත් ප්ලේට් දෙක්කට දාගෙන අපි උදේ කන්න ඉදගත්ත පොට් එකේ ඉදලම කන්න ගත්තා..
"තමුසෙගේ අර ඇට යාළුවා.."
"කව්ද ගෙමිදුද?"
"ම්ම්ම්... මැනේජ්මන්ට් එකේ උන්ගෙන් පරිස්සම් කරගන්නවා"
"ඇයි එකපාරටම"
"මන් දන්නේ එච්චරයි"
"ඒ කිව්වේ.."
"උබලයේ ෆැකල්ටි දෙකේ කේස් එක නොදන්නවා නෙවේනේ.. ඇරත් ඒ පොඩි පගයට මොලේ නැද්ද උන් එක්ක- මන් දන්නෑ උබලා ඕනි දෙයක් කරගනිල්ලා අපිට අදාල කේස් නෙවේනේ"
YOU ARE READING
SITHTHARA | COMPLETED
Romanceආදරයෙන් පින්තාරූ කල පැස්ටල් සිහිනය 🎨🖌️ ගවේෂ් × පෘථිවි !!!
