Dolunay'ın Laneti

1.5

İyi okumalar...

Medya; Isabel LaRosa - Older

   Dönüştüğüm gece sürümüzün alfası Bay Henderson herkesi sakinleştirmeyi başarmıştı. Gece daha fazla olay olmadan sona ermişti. Eve geç dönsem de Sam hala yoktu bu yüzden sorun olmamıştı. 

   Sonraki günlerde ekstrem bir şey olmamıştı. Bildiğim kadarıyla Bay Henderson ve adamları hala saldırıyı soruşturuyordu. Eric de buna dahildi. Neyse ki kasaba olayı biraz daha atlatmıştı. Başlarda insanlarda biraz endişe ve panik olsa da sonradan kaybolmuştu. Aslında bunun biraz da kızgınlık döneminin gelmesiyle ilgisi vardı.

   Lanet kızgınlık dönemi.

   Dönüştüğüm gecenin ertesi sabahı uyandığımda bir gariplik hissetmiştim. Anlamam çok sürmemişti çünkü hayatımın hiçbir döneminde bu kadar cinsel açlık duymamıştım. Katlanılamayacak ya da kendimi odaya kilitleyecek gibi olmasa da kendini belli ediyordu.

   Bunu Madison'la da konuşmuştum. Kendisi benim kadar zorlanmıyordu. Benim zorlanmamı ise 'taze kan' olmama bağlıyordu.

   Daha kötüsüyse Eric'in, yani diğer bir deyişle 'eşimin' dönüştüğüm geceden sonra ortadan kaybolmasıydı. Başlarda saldırıyı araştırma döneminde olduğu için olduğunu sansam da Eric, iki haftadır aramalarıma dönmüyor, bunun yerine kısa mesajlarla beni geçiştiriyordu. İki haftadır ne yüzünü görmüş, ne de sesini duymuştum. Son birkaç gündür yanlış bir şey yapıp yapmadığımı anlamaya çalışıyordum. İstemeden bir şey yapıp onu kırdığım konusunda suçluluk duyuyordum.

   Madison bu durumdan haberdardı ve Eric'in bu davranışını sorumsuzca buluyordu. İlk kızgınlık dönemini geçiren eşini yalnız bıraktığı için aptal olduğunu söylüyordu. Bir sorunu varsa da bunu söylemesi gerek diyordu. Bense sadece sessiz kalıyordum.

   İçten içe Madison'a biraz katılıyordum. Bu kızgınlık denen şeyde yeniydim ve Eric beni yalnız bırakmıştı. Aramızda bir sorun olmasını istemediğim gibi, onunla diğer eşlerin yaptığı şeyleri yapma konusunu da düşünmüştüm. Aslına bakılırsa beni buna iten kızgınlık dönemiydi. Eşi olan herkesin bir cinsel hayatı olduğu su götürmez bir gerçekti. Yani Eric ve benim dışımda. Bu konuyu kızgınlık döneminden öncede düşünmüş ve Eric'le birlikte olmak konusunda bir şüphem olmadığına karar vermiştim. Şimdi, tam da buna daha çok ihtiyaç duyduğum ve bence olması gereken zamanda Eric ortada yoktu. Bunları düşündüğüm için bazen kendimi cinselliğe fazla düşkünmüş gibi hissetsem de eşimle, erkek arkadaşımla birlikte olmak istemem normal değil miydi?

   Ne yazık ki sanırım bu konuda Eric'den daha istekliydim çünkü ilişkimizin başından beri öpücüklerden ileri işleri götürmemiştik. Ve artık onun bunu istediğinden şüpheliydim.

   Okuldan eve geldiğim bir gündü. Artık gerçekten belirsizliğe dayanamıyordum. Eric'i darlamak ve sıkmak istemesem de bu zamana kadar sabretmiştim. Bu sessizliği daha fazla sürdürmeyecektim.

   Çantamı kenarı bırakıp telefonumu elime aldım. Yatağa otururken Eric'i aradım. Beni yeterince geçiştirmişti. Bir sorunu varsa artık konuşup çözmeliydik. Şimdiye kadar telefonlarımı açmamıştı ama son bir kez daha denemeye karar verdim.

   Birkaç saniye beklesem de tahmin ettiğim gibi telefonunu açmamıştı. Tam ona mesaj atarak artık gerçekten konuşmamız gerektiğini söyleyecektim ki vazgeçtim. Bunun yerine aklıma daha iyi bir plan gelmişti. İşe yarayacağını düşünerek sırıttım.