"Altuğ yapma böyle biliyorsun Gece gitmek istemese bile sana inat gidicektir. Bu yüzden zorlama."
"Ateş doğru söylüyor. Gece'yi aramızda en iyi sen tanıyorsun."
Evet. Gece'yi en iyi ben tanıyordum ve biliyordum. O kim ne derse desin herkese inat kendi bildiğini yapardı. Aynü aylar önce yeraltına sızma, bu çok tehlikeli başka çözüm bulalım dediğimizde bize inat kendi bildiğini yapmışdı. Şuan ise sadece susuyorduk. Ben kapıya doğru yürüyüp kapı kulpunu tuttuğumda sesimi alçaltarak konuşdum.
"Tamam inatçı kadın" İnatçı kadın kısmını bilerek vurguladım çünki Gece benim ona böyle hitap etmemden nefret ederdi. Şimdi ise benim sözümü dinlemediği için onun bu kelimeden nefret ettiğini bile bile bastırarak söyledim ve odadan hızlı adımlarla çıktıp kapıyı çarptım. Biliyordum o toplantıyı bitirdikden sonra her zaman olduğu gibi benim odama gelip benim gönlümü almaya çalışıcaktı. Ben ise hep yaptığım gibi onu affedicektim.
Odama gibip sıcak bir duşun ardından üzerime siyah uzun kollu bir kazak altıma ise siyah bir pantolon giyindikden sonra giyinme odasından çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Altuğ'nun giydiği)
Ben giyinme odasından çıktığımda koltukta oturmuş beni bekleyen bir adet Gece beklemiyordum. Ama beni şaşırtan Gece her seferinde bu kadar güzel olmayı nasıl başarıyordu. Sade bir siyah ve üst bir insana nasıl bu kadar yakışa bilir ki?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Gece'nin giydikleri)
"Gece?"
"Altuğ."
"Senin benim odamda ne işin var? Ve ayrıca benim odama yanlızca kart ile gire bilirsin ve hiç kimsenin kartı benim odamı açamaz."
"Ben haric. Bana unuttum deme Altuğ. Bu tesisteki tüm odaların kapısını aça bilecek sadece iki kişi var. Ve biri sensin diğeri ise benim. "
"Hımm demek öyle."
"Hıhı öyle. Hem ben eskiden hep senin yanına gelirdim."
"Evet eskiden hep fikirlerimiz bir birine zıt olduğunda kavga ettiğimiz için kendini bana af etirmek için yanıma gelirdin."
"Ve hep beni af ederdin. Çünki sen hiç ama hiç kıyamazsın ki Gece'ne."
"Ama bu defa öyle olmayacak küçük hanım."
"Hımm öyle mi?"
"Hıhı öyle."
"Altuğ." Dedi vurgu yaparak ve uzatarak. O ismimi böyle söylediğinde yumuşuyordum.
"Gece?"
"Neden bana Karanlığımın Gölgesi demedin? Yoksa beni eskisi kadar sevmiyormusun?"
"Seviyorum sevmesine de sen beni hiç ama hiç dediklerimi dinlemiyorsun."
"Tamam kızma bir daha olmayacak." Dedi çocuksu bir ifade ile.
"Hımm bi düşüniyim."
"Ben cevabımı biliyorum ki."
"Hımm demek öyle."
Ben cevap vermesini beklerken bana doğru yaklaşıp kollarını boynuma doluyarak yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Ben ise şaşkınlıkla Gece'ye bakıyordum.
"Altuğ..."
"Söyle."
"Ben..."
"Sen?"
"Ben seni seviyorum."
"Ne!?"
"Doğru duydun. Ben seni gerçekten seviyorum Altuğ." Bu sözleri söyledikyen sonra yüzünü yüzüme daha fazla yaklaştırdı. Bu sefer ben de ellerimi onun beline doladım.
"Bunu söylemeni çok uzun zamandır istiyordum güzelim. Çünki bende seni seviyorum." Yüzümü yüzüne daha fazla yaklaştırdım və burunlarımız bir birine değiyordu.
"AÇIN ULAN ŞU KAPIYI!" Diye bir ses duyduğumuzda hemen bir birimizden ayrıldık.
"Birisi mi bağırdı yoksa biz mi yanlış duyduk?" Diye sordu Gece.
"SİZİ DİYORUM AÇIN ULAN ŞU KAPIYI!"
"Ulan Ateş sen şimdi naneyi yemedin mi!" Diye yüksek sesle cırlayarak içimden Ateş'e küfürler yağdırarak kapıyı açtım.
"Ne var?!" Dedi Gece.
"Duydum ki sen gece gece şu suratsız huysuzun yanındasın bende siz bir birinizi öldürmeyin diye sizi kontrol amaçlı geldim. Ve şimdi de gidiyorum. Ama-"
"Yürü git Ateş!" Diye çok yüksek bir sesle cırladı Gece.
"Ama seni de kendi odana götürücem Gece!"
"Gitmezsem ne olur peki Ateş!"
" Tesisteki herkese sizin sevgili olduğunuzu ve senin şuan da Altuğ'dan hamile olduğunu söylerim!"
"Ne!?" Dedim kendimi tutamayarak.
"Hele bir dene-"
"Yaparım bunu sende biliyorsun Gece!"
"Allah senin belanı versin Ateş!"
Diyerek odadan çıkıp kapıyı sertçe çarptığında en korkutucu bakışlarımla Ateş'e bakıyordum.
Ateş "Şey aslında benim gitmeme gerek." Diyerek koşar adimalar ile odamda çıktı.
****************************
Tamı tamına 598 kelimelik bir bölüm oldu.
Evet benim küçük yarasa'larım bu bölümün de sonuna geldik.
