Unicode
"လူဆိုးကောင်လေး!."
"ဗျာ ဗျ"
"အဟင့်!ငါအိပ်နေတယ်လေ"
"မောင်သိတာပေါ့။မောင်ပိုင်တဲ့မျက်လုံးလုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးအနားယူနေတာကို ပြွတ်!"
ပြောလည်းပြောအန်ယိမ်းဟန်နှုတ်ခမ်းကိုအသံထွက်သည့်အထိနမ်းသည်။အိပ်နေတဲ့အန်ယိမ်းဟန်ကိုယ်ပေါ်ကိုတက်ဖိပြီးနမ်းရတာလူဆိုးကောင်လေးကသဘောကျပုံပေါ်သည်။
ဒီရက်ပိုင်းထိုသို့အမြဲလုပ်လေ့ရှိသည်။ပြောလည်းနိုင်မှာမဟုတ်တာကြောင့်အန်ယိမ်းဟန်ပြောမနေတော့။လူဆိုးကောင်လေးဒီလိုချွဲနွဲ့တာသူရှေ့မှာဘဲလုပ်လေ့ရှိတာမို့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ကလူဆိုးကောင်လေးကိုသာခပ်မှေးမှေးကြည့်ပေးလိုက်သည်။
"ပြွတ်!ဒီနှုတ်ခမ်းကမောင့်တစ်ယောက်ထဲအပိုင်၊မွ!ဒီပါးဖောင်းဖောင်းလေးကမောင့်တစ်ယောက်ထဲအပိုင်၊မွ!ဒီနှဖူးလေးကောမောင့်တစ်ယောက်ထဲအပိုင်၊မွ!ဒီနှာခေါင်းလုံးလုံးလေးကလည်းမောင့်တစ်ယောက်ထဲအပိုင်၊မွ!ဒီမျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးကလည်းမောင့်တစ်ယောက်ထဲအပိုင်၊ပြွတ်!ရှက်ရင်ဖုံးမရအောင်ရဲတက်လာတဲ့ဒီနားရွက်ဖျားလေးကလည်းမောင့်တစ်ယောက်ထဲအပိုင်၊ပြွတ်!မောင်ပေးတဲ့အမှတ်အသားတွေနဲ့လှနေတဲ့ဒီလည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးကလည်းမောင့်တစ်ယောက်ထဲအပိုင်၊ပြွတ်!!!..."
"အာ့!လူဆိုးကောင်လေးကနာမည်နဲ့လိုက်အောင်တကယ် အင်း!ဆိုးတာဘဲ"
ရင်ဘက်ကိုပါးစပ်ရောက်လာတဲ့လူဆိုးကောင်လေးခုနလိုတော်ကီးတွေမခြွေနိုင်လောက်အောင်နို့ငတ်နေတဲ့ကလေးတစ်ယောက်နှယ်။
"အ့!နာတယ်!လူဆိုးကောင်လေးရဲ့"
မွေးထဲကတစ်ခါမှနို့မဆို့ဖူးသည်နှယ်သူနို့သီးခေါင်းသေးသေးလေးအားလူဆိုးကောင်လေးရဲ့ပါးစပ်ကြီးကြီးထဲတွင်အားရပါးရစို့နေသည်။
"ဟင့် နာတယ်!သွားနဲ့ အ့!မကျိတ်နဲ့"
သွားဖြင့်မနာအောင်ကျိတ်သော်လည်းအန်ယိမ်းဟန်နာသည်ဟုသာပြောလိုက်သည်။သူတကယ်မခံစားနိုင်တော့ဘူးလေ။ရင်ထဲမှာရိုလာကိုလာစီးနေရသလိုခံစားချက်ကြီးကြောင့်
