Twintig jaar voor dit verhaal plaatsvindt, versloeg een groepje vrienden de koningin der duisternis. Drie van hen sleepten eeuwige roem in de wacht. Twee van hen leefden de afgelopen jaren in grote rijkdom.
Helaas komt er aan al het goeds ooit een e...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Nesta klopte op de deur.
Ze was niet zeker of ze het juiste adres had, maar ze zou er snel achterkomen. Haar vader had haar gezegd dat ze niet mocht weggaan, maar net als haar moeders advies aan het begin van dit verhaal, had ze besloten het te negeren.
'Ik koop niet aan de deur,' klonk het, toen de vrouw des huizes Nesta zag.
Hoewel de vrouw bijna zeventig was, had ze nog een vuur in haar ogen dat niet door de tijd was aangetast. Ze schonk het meisje één doordringende blik, voor ze de deur wilde dichtdoen.
Nesta stak haar voet ertussen. Haar gezicht vertrok door de stevige klap, maar ze bleef statig staan. 'Ik ben niet hier om dingen te verkopen.'
De vrouw bekeek haar door de smalle deuropening. Ze trok een dunne wenkbrauw op. Haar bronzen oogschaduw gaf een extra schittering aan haar donkere ogen.
Nesta wreef over de mouw van haar vest. 'Brenn heeft me gestuurd.'
De mond van de vrouw ging open, maar ze perste haar lippen net zo snel weer op elkaar. Nesta dacht dat ze de deur alsnog zou dichtdoen. Ze tuitte echter haar lippen en liet het meisje binnen.
'Vertel me alles.'
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
