ඇහැල

සිව්වන දිගහැරුම 

මට කෑම හිරවුණ නිසා සුදු ආච්චි දුවන් ඇවිත් මගෙ පිටට තට්ටු කරලා වතුර බොන්න දුන්නා.

මුකුත් නොවුන ගානට නෙතුකැන් එහාපැත්තෙ ඉදන් හිටියෙ කිසිම හැගීමක් දැනීමක් නැති මනුස්සයෙක් වගේ.

මට තේරෙන්නෙ නෑ එයාගෙ කකුල මගෙ කකුලෙ වැදුන සැරේ මම ගැස්සුනේ ඇයි කියලා.

ඇත්තමයි දැන්නම් මට පිස්සුද කොහෙද.

නෙතුකැන් ගෙ මූණ දිහා බලන්නත් දැන් මට මොකක්ද වගේ.

මම යටැහින් නෙතුකැන් කන විදිහ බලන් හිටියා.
මාලු පිනි ඔක්කොම ඉදිආප්පයක් මැද්දට තියලා එක සැරේ කටට දාගන්නවා.

මහ අමුතු මනුස්සයෙක් ......................

මම ආයෙ කන්න පටන් ගත්තත් උගුරෙන් පහළට කෑම යන්නෙ නෑ වගේ දැනුනා.

මම මේසෙ අත හෝදන්න වතුර දාලා තිබ්බ මැටි කෝප්පෙන් අත හෝදන් නැගිටිනකොටම සුදු ආච්චි ආයෙ ඉදගන්න කියලා ලගට ඇවිත් මට කවන්න පටන් ගත්තා.

සුදු ආච්චි ඉදිආප්ප අනන කොට අතේ නහරවැල් ඉලිප්පෙන හැටි මන් බලන් හිටියා.
අතේ වළලුකර හරිය හොදටම රැලි වැටිලා.
අත එහෙට මෙහෙට යන තාලෙටම ඒ රැලිත් අමුතු තාලෙකට නලියනවා .

සුදු ආච්චි ඉදිආප්ප කටක් මටත් කවලා නෙතුකැන් වත් ලගට අඩ ගහ ගත්තා .

දැන් මම සුදු ආච්ච්යි නෙතුකැනුයි මැද්දෙ පුටුවෙ.

මගෙ පපුව නිකන් ඇවිලෙනවා වගේ දැනෙනවා.
මං මුලු සර්වාංගෙම හිතාමතාම දැඩි කරන් හිටියෙ මම වෙවුලන විදිහ කවුරුහරි දැක්කොත් ලැජ්ජ හිතෙන හින්දා.

"මොන මගුලක්ද මේ කොල්ලෙක් දැක්කම උබේ ඇගට මෙහෙම අමුත්තක් දැනෙන්නෙ.
සයාශ් උඹ ඔය නටන්න හදන නාඩගම මොකක්ද යකෝ.?"

මගෙ හිතින් මම අහන ගමන් ඉද්දි ආච්චි කවන ඉදිආප්ප කටවල් මට කවන ගමන් නෙතුකැන් ටත් කවනවා.

අනික ආච්චිට තියෙන උවමනාව මොකක්ද මූට කවන්න.මමනෙ මුණුබුරා .
ඇයි යකෝ.
කොහෙන්ද ආපු මූට බත් කවන්න.......

එහෙම හිතෙන ගමන් මන් පුටුව නෙතුකැන් ගෙ පැත්තට තල්ලු කලා.
පුටුව ගිහින් වැදුනෙ උගෙ වම් කකුලෙ සුලගිල්ලෙ.