" အင္း.… "
" ႏိုးလာၿပီလား "
" အင္း အေဖတို႔ျပန္ေရာက္ၿပီလား "
" ေရာက္ၿပီေလေရာ္ မေန႔ထဲကေရာက္တာကို "
" ဒါဆို မနက္လင္းၿပီေပါ့ "
" လင္းခါနီးၿပီ ခနေနေမာင္ၿမိဳ႕ျပန္ရေတာ့မွာ ကိုကိုႏိုးဖို႔ေစာင့္ေနတာ "
" သြားစရာရွိတာသြားပါ ငါ့ကိုေစာင့္စရာမလိုဘူး "
" ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ ဒါဆိုေမာင္သြားေတာ့မယ္ေနာ္ "
" အင္း ဂ႐ုစိုက္သြား "
အိပ္ရာပၚလွဲအိပ္ေနသည့္ သူရိန႔္၏နဖူးအား ဖြဖြေလးနမ္းၿပီးႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။ မ်ျု႔ကိုျမန္ျမန္ျပန္မွျဖစ္မည္။ မဟုတ္လွ်င္ အလုပ္ေနာက္က်ရျပန္ဦးမွာျဖစ္တာေၾကာင့္ ျမန္ျမန္သာျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။
~~~~~
" ခ်ာတိတ္ ပင္ပန္းရင္နားလိုက္ဦးေလ ကိုယ္ဘဲလုပ္လိုက္မယ္ "
" ဟင့္အင္းရတယ္ ငါလုပ္ႏိုင္ပါတယ္ မင္းအစည္းအေဝးရွိတယ္မလား "
" အင္း ဟုတ္တယ္ "
" သြားေလ ငါအစည္းအေဝးမၿပီးခင္ အလုပ္ေလးလက္စသတ္ထားလိုက္မယ္ "
" ဒါဆို ကိုယ္ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ့မယ္ေနာ္ ဘယ္မွမသြားနဲ႔ "
" အင္းပါ "
အစည္းအေဝးလုပ္ဖို႔ ႐ုံးခန္းထဲမွအာဏာထြက္သြားသည္ႏွင့္ လုပ္လက္စအလုပ္ကိုဆက္လုပ္ေနလိုက္သည္။ အေဝာာ္ၾကာၿပီး အလုပ္ေတြအၿပီးသတ္ၿပီးတာေတာင္ အစည္းအေဝးကမၿပီးေသးေပ။
" အာ ေမ့ေနလိုက္တာ ဒီေန႔ေဖေဖ့ကို လက္ေဆာင္ဝယ္ေပးမလို႔ဟာ "
အာဏာ့ေဖေဖအား လက္ေဆာင္တစ္ခုခုဝယ္ေပးမည္ဟု စဥ္းစားမိထားသည္မွာ အရင္ေန႔တည္းကပင္။ အာဏာ့ကိုေစာင့္ရေအာင္ကလည္း အစည္းအေဝးကနည္းနည္းထပ္ၾကာဦးမည့္ပုံပင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကုမၸဏီမွထြက္ခဲ့လိုက္သည္။
ဖုန္း!!
အား!!
ေနာက္ဘက္မွ ဦးေခါင္းကိုတစ္ခုခုႏွင့္႐ိုက္ခံလိုက္ရၿပီးေနာက္ သတိလစ္သြားမိတာ ေနာက္ပိုင္းကိစၥေတြမမွတ္မိေတာ့ေပ။ ျပန္ႏိုးလာတဲ့ခ်ိန္မွာေတာ့ အခန္းတစ္ခုထဲေရာက္ေနၿပီး ေျခေထာက္ေတြလက္ေတြမွာလည္း ႀကိဳးျဖင့္ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္းခံထားရသည္။
