" ဟိုေကာင္ ႐ြာမ်ားသြားေလတာလား ဘယ္မွရွာမေတြ႕ဘူး "
" မသိဘူး ငါတို႔လည္း႐ြာျပန္ရေအာင္ေလ "
" ဟုတ္ ကိုကို႔သေဘာ "
" မင္းေနာ္ စေနာက္ေနရမဲ့အခ်ိန္လား "
" ဘာမင္းလဲ ေမာင္လို႔ေခၚပါဆိုမွ "
" အက်င့္ပါသြားလို႔ သြားမယ္ "
ႏွစ္ေယာက္သား ထထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ မေန႔ညေနကအာဏာ့ကိုလိုက္ရွာေပမဲ့ မိုးကညေနတည္းကသည္းႀကီးမဲႀကီး႐ြာေနေတာ့ ႐ြာလည္းမျပန္ႏိုင္တာေၾကာင့္ စစ္ရိပ္အိမ္တြင္သာေနလိုက္သည္။ စစ္ရိပ္သညါ အာဏာေလာက္မခ်မ္းသာေသာ္လည္း အေတာ္အသင့္ေတာ့ခ်မ္းသာသည္။ အာဏာ့ကုမၸဏီတြင္ စစ္ရိပ္က မန္ေနဂ်ာတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ တတိယရာထူးအႀကီးဆုံးလို႔ေျပာႏိုင္သည္။ အာဏာ့ေဖေဖ ဥကၠဌ၊အာဏာ ceo၊သူကေတာ့ မန္ေနဂ်ာေပါ့။ အခုလည္းမန္ေနဂ်ာေနရာတစ္ျခားတစ္ေယာက္အစားထိုးထားရသည္။ ႏွစ္ေယာက္လုံး ႐ြာသို႔ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။
" ထင္သားဘဲ မင္းဒီေရာက္ေနမယ္ဆိုတာ ဘာလို႔မေျပာမဆိုထေျပးရတာလဲ ေဆး႐ုံမဆင္းေပးေသးဘဲ "
" မသိဘူးကြာ ငါခ်ာတိတ္ကိုေတြ႕ခ်င္လို႔ "
" အဲ့ေတာ့သူကအေတြ႕ခံလား "
" အဟြန္း! မွန္းၾကည့္ေလ "
" မဟုတ္မွ... မင္း ငါ့ညီကိုတစ္ခုခုလုပ္လိုက္ျပန္တာလား "
" ဟာဗ်ာ ေယာက္ဖကလည္းလုပ္စရာလား မထိရက္မကိုင္ရက္ေလးကို "
" လီးကိုမထိရက္မကိုင္ရက္လား ကိုေမကိုလိုး လန႔္သြားတာဘဲ "
" ဘာလို႔ဆဲေနတာလဲ ေယာက္ဖကလန႔္ၿပီး မင္းကိုမႀကိဳက္ေတာ့ရင္ဘလ္ိုလုပ္မလဲ "
" ဟင္! ဟိုေလ ကိုကို သားကိုစိတ္မဆိုးဘူးမလား "
ေဝါ့....
" သားတဲ့ "
" စိတ္မဆိုးပါဘူး ဒါမဲ့ေနာက္က်အဲ့လိုေတြမဆဲနဲ႔ "
" ဟုတ္ကဲ့ပါဗ် "
ခုနကက် အားႀကီးနဲ႔ဆဲေနၿပီး ခုက်ကိုကို ကိုကိုလုပ္ျဖစ္ေနသည့္စစ္ရိပ္အား ၾကည့္မရေတာ့တာေၾကာင့္ သူတို႔အနားမွထြက္ခြာလာခဲ့လိုက္သည္။
