" ဘာေျပာမလို႔လဲ အေမ "
အေဒၚက အေပၚမွာရွိသည္ထင္လို႔လွမ္းေခၚေပမဲ့ ျပန္ထူးလာသူက ေနာက္ေဖးဘက္ကထြက္လာသည္။
" ဒီမွာ သားကအလုပ္လည္းမရွိေတာ့ ဒီကဧည့္သည္ေလးႏွစ္ေယာက္ကို ႐ြာအႏွံ႔ေအးေဆးလိုက္ျပလိုက္ဦး "
" ဟာ အေမရာ ကေလးေတြလည္းမဟုတ္ ဒီ႐ြာေသးေသးေလးကိုသူတို႔ဘာသာအသြားအျပန္လုပ္ႏိုင္ပါတယ္ "
" အထြန႔္မတက္နဲ႔သား အေမခိုင္းတာ သားအတြက္မပင္ပန္းေစဘူး "
" ၿပီးေရာဗ်ာ ဒါဘဲမလား ခနေစာင့္ၾက က်ဳပ္အဝတ္သြားလွဲဦးမယ္ "
မ်က္ေမွာက္ၾကဳတ္ကာ အေပၚထပ္တက္သြားသည့္ လမင္းအား အာဏာအလိုမက်သည့္အၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
" လက္ဖက္သုပ္စားၾကေလသားတို႔ သားငယ္ကအဲ့လိုဘဲ အငယ္ဆုံးဆိုေတာ့ ဆိုးခ်င္တိုင္းဆိုးေနတာ။ "
အေဒၚကအားနာပါးနာေျပာၿပီး လုပ္လက္စအလုပ္ေတြကို လက္စသတ္ေနသည္။
စားပြဲဝိုင္းတြင္ေတာ့ အာဏာႏွင့္စစ္ရိပ္သာက်န္ေနခဲ့သည္။
" မင္းမ်က္ႏွာႀကီးကလည္းကြာ အီးမွန္ထားသလိုဘဲ ကဲအခုေရာ ဘာျဖစ္ျပန္တာလဲ "
" ဘာျဖစ္ရမွာလည္း လမင္းဆိုေတာ့ကြာ နာမည္ေလးကခ်စ္စရာေလးေပါ့ ငါလည္းအျပင္းေျပဆိုၿပီး ေပ်ာ္ေနတာ ဘယ့္ႏွယ့္ကြာ အဲ့ေကာင္ျဖစ္ေနရတယ္လို႔ "
" တိုးတိုးေျပာပါကြာ ၾကားသြားဦးမယ္ မင္းတို႔ျပႆနာျဖစ္တာအေရးမႀကီးဘူး ေတာ္ၾကာ မင္းေဖႀကီးေရာက္လာလို႔ ကြိဳင္တက္ေနဦးမယ္ "
" မျဖစ္ပါဘူးကြာ "
ႏွစ္ေယာက္တည္းတီးတိုးေျပာေနတုန္း အေပၚထပ္ကေန ပုဆိုးအဝါကြက္ႏွင့္ စြပ္က်ယ္အျပာေလးဝတ္ကာ ေအာက္ဆင္းလာၿပီး အာဏာတို႔နားလာရပ္သည့္လမင္း။
" သြားမယ္ေလ ထၾက ေစာက္စားဘဲစားမေနနဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ၿမိဳ႕ေလာက္ အစားအေသာက္မႀကီးက်ယ္ဘူး "
" မင္း!... "
" ကဲ စိတ္ေလွ်ာ့ပါကြာ လာပါ သူ႔ေနာက္ကေနဘဲေအးေဆးလိုက္ရေအာင္ပါ "
