အပိုင်း ၂၈

653 8 0
                                    

သံလွင်အိမ်ကြီးမှာတော့

မင်းဆက်နဲ့သံလွင်တို့ဆေးရုံကပြန်ရောက်လို့ရေချိုးပြီးအိပ်ဖို့ပြင်နေကြသည်။အိပ်ယာခင်း ပြင်နေတဲ့သံလွင့်နားကိုမင်းဆက်အသာလေးတိုးလိုက်ရင်းခပ်ချွဲချွဲလေးခေါ်လိုက်သည်။

"Daddy"

"ဗျ"

"Daddyနဲ့သားနဲ့အိပ်ရအောင်"

"အခုလဲအိပ်ဖို့ပြင်နေတာပဲလေ ကလေးရဲ့"

"ဟာ အဲ့လိုအိပ်မှာမဟုတ်ဘူးလေ"

"ဟင် ဘယ်လိုအိပ်မလို့တုန်းကလေးက"

"Daddyနဲ့သားနဲ့အတူနေရအောင်လို့"

"ဟော် အခုလဲအတူနေနေတာပဲလေကလေးရယ် ဘာစကားတွေပြောနေတာလဲ"

"ဟာဗျာ ရှုပ်နေပြီ သားတို့လုပ်ရအောင်!"

"ဟာ ကလေးကလဲ!"

နောက်ဆုံးတစ်ခွန်းကြမှသံလွင်ရှင်းသွားတော့သည်။

"နော်Daddy နော်လို့ သားမဝသေးဘူး"

"မဝရအောင် ထမင်းကျွေးနေတာမှမဟုတ်တာဟမင်းဆက်ဧရာရ!"

"Daddyကလဲ မနေ့ကခနပဲလုပ်လိုက်ရတာကို"

အမလေးဗျာ! ခန‌ပဲလုပ်လိုက်ရတယ်တဲ့? ညနေခင်းထဲကစပြီးသံလွင့်မှာသူ့လက်ချက်နဲ့ခံလိုက်ရတာသန်းခေါင်ကျော်ကြမှကိုအိပ်ရတယ်။အဲ့တာကိုမဝသေးဘူးဆိုတော့......

ထန်လဲထန်နိုင်ပါပေတယ်မင်းဆက်ဧရာရယ်

"မရဘူး! လုံးဝပဲနော်မင်းဆက်!"

"Daddyကလဲ သားကိုမချစ်ဘူးလားလို့"

နှုတ်ခမ်းကြီးစူကာပြောနေပုံကတကယ့်ကိုကလေးဆိုးကြီးတစ်ယောက်လို

"ချစ်တော့ချစ်တယ် အလိုမလိုက်ဘူးမင်းဆက် မင်းအကြောင်းငါသိတယ် တော်တော်နဲ့ပြီးတာမဟုတ်ဘူး ငါ့မှာအလူးအလဲပဲ"

"Daddyကလဲ သားကမရတော့ဘူး ဒီမှာမာနေပြီDaddyရဲ့"

သံလွင့်လက်ကိုယူကာသူ့ကောင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်‌တော့တကယ်လဲဘောင်းဘီထဲကနေထိုးထွက်ချင်နေဟန်တူသည်။

"ကျစ်! မင်းဆက်ဧရာရယ်"

"Daddyကလိမ္မာပါတယ် တစ်ချီပဲလေနော် ကတိ"

My son become my husbandWhere stories live. Discover now