"အူဝဲ အူဝဲ အူဝဲ"
"ဟာဘာလို႔ငိုေနတာလဲကေလးကိုဘာလုပ္လိုက္ၾကတာလဲ"
သံလြင္လဲအိမ္မွာအလုပ္လုပ္ေနတုန္းကေလးငိုသံၾကားလိုက္ရ၍ေမးလိုက္သည္။ကေလးကငိုေနတာကိုထိုင္ၾကည့္လို႔ေကာင္းေနၾကတာလားမသိဘူး
"ဘာမလုပ္ဘူးသခင္ေလးကေလးကဗိုက္ဆာလို႔ငိုေနတာထင္တယ္"
"အဲတာဆိုနို႔တိုက္လိုက္ေလကြာ"
"ဟုတ္ ေဖ်ာ္ထားတာမေအးေသးလို႔ပါသခင္ေလး"
"ကေလးအိပ္ေနတည္းကနိုးလာရင္ဗိုက္ဆာမယ္မွန္းမင္းတို႔မသိဘူးလား! ႀကိဳေဖ်ာ္ထားရမွာေလ"
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ပါသခင္ေလးေနာက္တစ္ခါႀကိဳေဖ်ာ္ထားလိုက္ပါ့မယ္"
"ေအးေကာင္းၿပီ ကေလးငါ့ေပး"
"သခင္ေလးဒီမွာပါ"
"ေပး"
ကေလးကသံလြင့္လက္ထဲေရာက္သြားေတာ့အငိုတိတ္သြားေလသည္။
"ေဟာ"
အေစခံတစ္ေယာက္အသံထြက္ၿပီးေျပာမိသြားသည္။သူတစ္ေလွ်ာက္လုံးေခ်ာ့ေနတုန္းကေတာ့ကေလးကတစ္စက္ေလးမွမတိတ္ေပအခုၾကသခင္ေလးလက္ထဲေရာက္႐ုံရွိေသးတန္းအငိုတိတ္သြားသည္။
"ဘာလဲေမာင္မ်ိဳး"
သံလြင္လဲ 'ေဟာ' ဆိုတဲ့အသံၾကားလိုက္၍ေမးလိုက္သည္။
"ဘာ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးသခင္ေလးကြၽန္ေတာ္ထိန္းေနတုန္းကၾကမတိတ္ပဲနဲ႕အခုၾကသခင္ေလးလက္ထဲေရာက္႐ုံရွိေသးတန္းတိတ္သြားလို႔ပါ"
"ဪ သြား သြား နို႔ဗူးေဖ်ာ္လာခဲ့ ေအးရင္ငါ့ေပး"
"ဟုတ္ကဲ့ပါသခင္ေလး"
သံလြင္လဲလက္ထဲမွာရွိတဲ့ကေလးကိုၾကည့္ေနမိသည္။ကေလးေလးကေသခ်ာၾကည့္ေတာ့အသားကျဖဴျဖဴေလးနဲ႕ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးျဖစ္သည္။ငိုထားေတာ့ႏွာေခါင္းေလးေတြပါးမို႔ေလးေတြကနီရဲေနသည္။လက္ေလးေတြကလဲသံလြင့္လက္တစ္လုံးစာပဲရွိသည္။ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းၿပီးအသဲယားလာတဲ့ဒီကေလးကိုပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြထဲသံလြင့္ႏွာေခါင္းခြၽန္ေလးနစ္ဝင္သည္အထိနမ္းလိုက္သည္။ပါးစပ္ကလဲ
YOU ARE READING
My son become my husband
Romanceဖတ်ဖူးတဲ့Manhwaတစ်ပုဒ်ကိုကျောရိုးယူပြီးရေးထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။အဲ့ဒီ့အတွက်မူရင်းauthorကိုcrdပေးပါတယ်ဗျ #pic crd
