Rano, gdy obudziłam się w ramionach Maxa, pomyślałam, że powinniśmy już wstać.
- Max , wstaw- zaczęłam.
-Śpij- uciął.
Westchnęłam, i podniosłam się sama. Ubrałam się, i wróciłam do pokoju. Nadal spał.
- Max noo, wstawaj- powiedziałam.
Nie odpowiedział.
Znudziło mi się budzenie go, więc zaczęłam czytać książkę i usadowilam się koło niego. Nagle jego spojrzenie , które było zaspane, spojrzało w moją stronę.
- Co czytasz?..- zapytał.
- Tego lata stałam się piękna - odparłam.
- Pasuje ci- odpowiedział, po czym podniósł się i poszedł się przebrać.
Słucham?
Jak mi pasuje?
Jestem według niego piękna?
Nie, na pewno nie.
Wróciłam do książki i odpłynęłam myślami do świata lata.
Ach, Conrad..
Założyłam bluzę Maxa, bo zrobiło mi się zimno , a ten wrócił do pokoju.
Uśmiechnął się lekko, co odwzajemniłam.
- Dasz mi jakąś książkę?-zapytał Max.
Boże, trzymaj mnie w swojej opiece.
Właśnie znalazłam obiekt swoich westchnień.
Podałam mu książkę ,,Lepiej niż wczoraj " a on podziękował.
Usiadł obok mnie.
Nie wiem co się ze mną dzieje, jestem strasznie wrażliwa na jego dotyk.
-Podasz mi Oshee?- zapytał.
- Jasne, ale zostaw mi trochę - powiedziałam, podając mu.
Max wypił wszystko jednym łykiem.
- No wiesz co?- powiedziałam, udając oburzoną.
Pokazał mi język.
- Idę się napić na dół. Chcesz śniadanie, czy coś?-zapytałam.
- Zamówimy maka?- podpytał .
- Jestem na diecie, kmiocie afrodyjski -powiedziałam .
Doskonale wiedział, że mam ochotę na fast food.
- Zrobię ci moje śniadanie i ocenisz, w porządku?- postanowiłam.
Max się zgodził, a ja zeszłam do kuchni.
Zrobiłam mu jajko sadzone i wafle z masłem , sałatą i ogórkiem. Bardzo lubiłam to śniadanie , więc sobie też zrobiłam. Nalałam do swojego kubka soku pomarańczowego i zawołałam:
- MAX! ŚNIADANIE!
Max zszedł i usiadł przy stole.
Po zjedzonym posiłku powiedział:
-Smaczne było. Mógłbym zatrudnić cię jako kucharkę.
- Chciałbyś. Może od czasu do czasu ci zrobię - dogryzlam mu.
Tak naprawdę, w głębi duszy, chciałam spędzić z nim jak najwięcej czasu.
CZYTASZ
Dla Mnie Zawsze Będziesz Sobą
Teen Fiction- Mam cię dosyć rozumiesz?!- krzyczałam wniebogłosy. Nic nie odpowiedział. No bo jak ma odpowiedzieć kawałek plastiku zwany gorsetem ortopedycznym i drugi kawałek znany jako aparat ortodontyczny?! Mam dosyć. Ale muszę być wytrwała. Nie dla siebie. D...
