Ailesinden ve arkadaşlarından zorbalık gören Jungkook'un, Taehyung'la yenilenen hayatı.
Seme Taehyung
Uke Jungkook
❗️Şiddet içerir❗️
(Angst değil)
Düz yazı+Text
-
Zorla aşılan duvarlar
Türlü türlü sırlar
Yalanlar dolanlar
Karmaşık hayatlar...
Loş ı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jeon Jungkook
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kim Taehyung
- Herkes anlaşılmak görülmek ister, istisnalar dışında. Bir insanın kalbini görmek aslında kolaydır, doğru yolu bilirsen. Bilmiyorsan öğrenmem gerekir kendin mutlusun, hayatın düzgün diye insanlarla oynama hakkını kimse kimseye vermez. Bir insanı kırmanın kolay olduğunu herkes bilir ama asla dikkat etmez. Bazen insanlar zorluklara dayanır, bazen ise dayanamaz. Zorluklara dayanamamak demek güçsüzlük değildir sadece güçlü değilsin demektir. Kendini güçlendirirsen o zorluklar aslında zor olmayan ufak şeyler haline gelir o zaman insanlar sana der ki "buna nasıl dayandın " ama bilmezlerki sen 'buna' alıştın. Peki alışılmayacak kadar zor geliyorsa ? İşte o senin sınırındır ve insanlar sınırlarını belirleyip onları keskin yapmalıdırki kimse geçemesin. O kadar keskin sınırları biri aşarsa neden aştığı önemlidir. Belkide sadece kandırmak için geçen kişiye keskin sınırlarını indirmişsindir, bu en büyük pişmanlık olabilir senin için. Peki o seni kandırıp çizgilerini yıkan kişi? İşte o kişi için büyük bir başarıdır bu, seni kandırıp geçilmeyecek sınırlarını geçmek. Bu başarısıyla sen bir daha birine güvenirken bir kez veya milyon kez daha düşünürsün çünkü acı tecrübeler edinmişsindir.
Sessizce camdan dışarı bakıyordum. Arkamdan gelen sesle dikkatim dağıldı. "Jungkook" bana seslenildiğini anladığımda sesin geldiği tarafa baktım. Seslenen Bogumdu. Büyük ihtimalle uzun süredir dışarıya bakıyordum ve benimle konuşası gelmişti. Tekrar bana dönerek "Beş saattir depresif depresif dışarıya bakıyorsun az konuş falan bir şey yap sana baktıkça benim içim sıkılıyor resmen, sen sıkılmıyor musun?" Yavaşça ona baktım her zamanki gibi benimle bu şekilde konuşmuştu -yargılayıcı tarzda- ama ben buna alışmıştım. Tamamen ona doğru dönerek " Hayır sıkılmıyorum kendi kendime düşünmek beni rahatlatıyor." Dedim. Güldü. Gülüncek bir şey dediğimi düşünmemiştim, çok mu saçma bir cümleydi acaba? Tam tekrar bana bir şey diyecek gibi ağzını aralamıştı fakat yanımıza gelen Eunwoo ile dikkati ona doğru kaydı. Eunwoo bize hatırlatmak için " aç değilsiniz galiba, kaç saattir sizi yemekhanede bekliyorum gelsenize" dedi sitem ederek. Eunwoo nun söylemesiyle acıktığımı fark ettim ve ona " söylemesen fark etmiyecekmişim acıktığımı hadi gidelim o zaman." Dedim. Eunwoo tebessüm etmişti, Bogum ise umursamadan kapıya doğru yöneldi. Bende sıramdan kalktım ve beraber yemekhaneye doğru yürüdük.
