REFRESH - taekook

21.

-

Taehyung'la benim odama çıkmış, yatağımda uzanıyorduk. Taehyung'u bilmem ama benim gözüme uyku girmiyordu. Aklıma sürekli Taehyung'un beni öptüğü an geliyor, yatakta tepinmek istiyordum falat yanımda Taehyung uyuduğu için bunu yapamazdım. İçimdeki o heyecan hissini atamadığımdan dolayı da nefes alış verişlerim bozuluyor, kalbim hızla çarpıyordu.

En son bu şekilde düzelmeyeceğimi düşündüğümden su içmek için kalkmaya yeltendim. Sorun şuydu ki; mutfağa inmek için yataktan inmem gerekiyordu ama asıl sorun bu değildi. Asıl sorun, yataktan kalkmam için ya Taehyung'un kalkmasının gerekmesi yada benim onun üstünden bir şekilde geçmem.

Hafif doğrulup Taehyung'un yüzüne baktım, uyuyor mu kontrol etmek amaçlı. Baktığımda şükürler olsun ki uyumuyordu. Tavana bakar şekilde düşünüyordu. Uyumadığını gördüğüm için yatakta oturur pozisyona geldim ve ona dönüp "Şey Taehyung, su içmeye ineceğimde, iki saniyecik kalkabilir misin acaba?" diye sordum. Anında Taehyung'un dikkati bana döndü, "Tabii, geç bakalım." diyip çekilmişti. Yataktan çıktıktan sonra odamın tam kapısında duraksadım. Onunda susamış olma ihtimalini düşünerek "Sende ister misin?" diye sordum, Taehyung'a. Taehyung kafasını olumsuz anlamda sallamış, güzelce gülümsemişti. Kalbimin atışlarını tekrar hissederken hemen odadan çıktım.

Merdivenlerden çok ses çıkarmamaya özen göstererek inip mutfağın olduğu koridora ulaştım. Bu koridorda olan tablolar çok korkutucuydu, hele ki gece ışığın olmadığı zamanda. Fazla buraya maruz kalmamak adına hafif koşar adım mutfağa girdim ve ışığını açtım. Hâlâ üzerimde ufak bir tedirginlik olsada çok kafaya takmamaya çalıştım. Su koymak için tezgahın üstünde, temiz bardakların olduğu düzenleyiciden bir aldım. Aldığım bardağı tam arkamda kalan, buz dolabının yanındaki tezgaha bıraktım.

Suyu çıkarmak için buz dolabını açtım, köşede duran su şişelerinden birini alıp kapağını geri kapattım. Su şişesinin kapağını açıp bardağıma su dolduruyordum ki bir anda bir ses duydum gibi oldu. Korkuyla vücudum ufak bir şekilde  titredi. Sesin geldiği yere arka çaprazıma hızla baktığımda bir silüet gördüm gibi oldu. Korktuğum için tekrar kafamı çevirmiştim önüme. Bu yüzden ne olduğunu tam anlatamamıştım. Tekrardan ne olduğunu anlamak adına arkama baktığımda gördüğüm şeyle beraber cam kırılma sesi gelmişti.

Elim ayağım resmen boşalmıştı. Ne olduğunu anlamlandıramadığım bir şeydi. Yüzü ve kendisi siyahtı. Şokla kıpırdayamıyor konuşamıyordum. Birden üzerime adımlamasıyla kollarımı yüzüme siper etmiş, bağırmıştım. "Gelme!" Bağırmamla beraber vücut kaslarım biraz gevşediği için, kitlediğim bacaklarım açılmış, yere kapaklamıştım. Zangır zangır titriyor, ses çıkaramıyordum. Kapıdan gelen sesle korkum katlanacaktı ki bu kişinin "Jungkook?" diye bana seslenen Taehyung olduğunu anladım.

Kollarımı yüzümden çekip ona baktım,
ne olduğunu şaşırmış şekilde o da bana bakıyordu. Göz göze gelmemizle titrememin yanına birde göz yaşlarım katılmıştı. Taehyung hâlâ olayı anlayamamış, şokla bakıyordu. Ağlamamla beraber ise kapının önünde durmayı bırakıp yanıma geldi. Yanıma çömelip tekrardan "Jungkook?" diye solumuştu. Transta olduğumun farkındaydı. Biraz açılmaya başladığımı fark ettim ve direkt Taehyung'a sarıldım. O da bana karşılık vermişti.

"Jungkook, sorun ne? Ne oldu burada?" diye soru yönelttiğinde nasıl cevap versem bilemedim. Daha ne olduğunu ben bile anlayamamıştım. Ağlamam hafif şiddetlendiğinde eli, saçlarıma çıkmış okşamaya başlamıştı. "Şşş, bir şey yok. Sakinleş sonra anlatırsın, sıkıntı yok.." demişti, huzurlu sesiyle.

Kısa bir süre bu şekilde kalmıştık, ardından Taehyung'un hafif geri çekilmesiyle ağlamam neredeyse bitmek üzereydi. Taehyung bana sevgi dolu bakıyor saçlarımı yüzüme bakarak okşuyordu. Arada gözleri saçlarıma çıkıp sanki normalde yumuşacık sevmiyormuş gibi, dahada yumuşak seviyordu. Gözlerim onun bu davranışına karşılık şefkatle büyümüştü.