REFRESH - taekook

4.

-
Birinin beni sarsması ile uyanmıştım.

Uyandıran kişinin Eunwoo olduğunu gördüm ve nolduğunu merak ettim, ben sormaya kalmadan Eunwoo "öğle yemeği saati geldi kaç saattir uyuyorsun hadi kalk" diye uyardı. Çok uzun süredir uyuyor olmalıydım. Eunwoo yu başımla onayladıktan sonra sıramdan kalktım. Eunwoo önden ben de arkasından sınıftan çıktım. Bogumu görememiştim, büyük ihtimalle bizden önce inmişti.

Sonunda yemekhaneye inip yemeklerimizi almıştık ve Bogumun nereye oturduğuna bakıyorduk. Eunwooyla aynı anda Bogumu görüp ilerlemeye başladık. Masaya ulaştığımızda Bogum telefonuyla uğraşıyordu, selam vermeyi geç kafasını telefondan kaldırmamıştıda. Bazen beni görmemesi daha iyi oluyordu o yüzden takmadım, yavaş yavaş yemeğimi yemeye başladım. Bugün yemekhanede ki en güzel noodle çıkmıştı. Ben noodleyi zevkle ve yavaşca yerken Bogum telefonunu masaya bırakıp önünde az kalan yemeği yemeye koyuldu.

Ben yine onlara göre yavaş yediğimi fark ettim ve tek kalma düşüncesiyle hızlanıcaktımki Bogum bir anda ayağa kalktı. O ayağa kalktığı gibi Eunwooda kalkmıştı zaten tabağı bitmişti. Bogum bana baktı ve sırıttı ardından "yine yavaş yiyorsun bakıyorum" diyip uzaklaşmaya başladılar. Sanki bir anda herkesin gözü bana dönüş gibiydi yemek yeme isteğim bile kalmamıştı, midem bulanıyordu. Tam kalkmak için hamle yapacaktımki karşıma bir tepsi geldi. Kafamı kim olduğunu görmek için kaldırdığımda Taehyung u gördüm.

Sınıftan çıkarken de uyumadan önce de onu görememiştim, açıkcası nerdeydi merak etmiştim ama şimdi onu gördüğüm için mutluydum. Ona hafifçe sırıttım o da bunu görmüş olacakki bana sırıtmış sonra "niye tek yiyorsun arkadaşların nerde?" Diye sormuştu. Ne cevap vermeliydim bilmiyordum. "Yemekleri bitti bu yüzden gittiler" diye sorusuna cevap verdim. "Nasıl yani seni beklemediler mi, onlarla cidden arkadaş mısın?" Diye bana tekrar bir soru yöneltti. Bende bu sorusuna mutluluktan olmayan bir dudak kıvrılmasıyla "yani onlar beni pek arkadaşı olarak görmüyor diyebilirim, sadece Bogumla ailelerimiz tanışıyor diye benimle arada takılıyorlar. Ayrıca bende onları arkadaş olarak görmüyorum sadece yalnız kalmamak için birileri işte" dedim. Dediklerimden bir süre sonra kısa bir sessizlik oldu. Oluşan sessizlik sonucunda çok konuştum diye düşünüp "kusura bakma uzatarak söyledim seni ilgilendirmiyordu büyük ihtimalle"diye mahçup bir sesle konuştum. Taehyung da sırıtıp "hayır ne kusuru, zaten soruyu ben sordum. Ayrıca uzatarak da söylemedin böyle şeyleri dert etme" dedi. Onu sıkmamış olmamla rahat bir nefes verdim.

Taehyungla yemeklerimizi yemiş arada da sohbet etmiştik. Gerçekten ne zamandan beri yemek yerken sohbet etmemiştim bilmiyordum, iyi gelmişti. Yemeklerimizi ikimizde bitirdiğimizde Taehyung " bittiyse kalkalım mı?" Dedi, bende onayladım ve yemekhaneden çıkmak için harekete geçtik.

Merdivenlerden çıkarken tam bahçe katına gelmiştik, ben sınıfın katına çıkmak için sıradaki merdivene doğru yürürken Taehyung un sesiyle durdum. "Daha ders saatine çok var. Bahçeye çıkalım mı, sende istersen?" Demişti. Okul bahçesine genelde çıkmazdım bir sürü insan olurdu, rahatsız ediciydi. Zaten soranda olmuyordu ama Taehyungu kırmamak için "olur" dedim. Sadece Taehyungu kırmamak içinde değil di belki, uzun süre sonra biriyle dışarı çıkmak güzel olabilir diye içimde istek vardı.

Taehyung cevabımla kocaman gülümsemiş ve beni kolumdan tutup bahçeye doğru arkasından sürüklemişti. Bir anda aklıma normalde insanların bana dokunmasından iğrendiğim gelmişti ama garip bir şekilde Taehyung şu an dokunurken içimde öyle bir his yoktu. Buna şaşırırken Taehyung bana dönüp "Üşümüyorsun değil mi?" Demişti. Kafamı iki yana olumsuz şekilde sallayıp "Hayır, üşümüyorum ama sen üşüyeceksin hırkanıda bana verdin hem" dedim. Taehyung yine kocaman gülümseyip bana