Köy Nanesi (Tamamlandı)

19 Bölüm

Herkese merhabalar aşklarım, nasılsınız?

Yeni bir bölümle karşınızdayım. Hikayeyi erken atmak istedim nedense. Buda benden size hediyye.

Hikayeye bol bol yorumlar bekliyorum aşklar. Yorumları okurken eğleniyorum gerçekten.

Eğer hikayenin çabuk gelmesini istiyorsanız hikayeyi beğenin. Beğeni sayısı tatmin ediciyse çabucak atacam.

Hadi iyi okumalar....

_____________________________

"Civeleğim? Adetmi oldun sen?"

Nane yerin dibine girmek istiyordu. Ne diye bu günü buldu ki? Ağlamak istiyordu genç kız.

"Sanada ayıp etdim." Genç kız suçlu gibi hiss ediyordu.

"Civelek karım benim! Birşey olmaz kaçmıyoruz ya." Nane Feritin onu anlayışla karşılamasına sevindi. Yaklaşıb adamın yanağına buse kondurdu. Ferit busenin etkisiyle kızardı bozardı.

"Ben gideyim üstümü değiştireyim o halde." Ferit başını salladı kısaca. Nane koşar adım dolabdan kesilmiş eski parçalardan ve uzun güllü gecelik alıb hamama girdi.

Ferit genç kızın arkasından baka kaldı. Bu gece karısını koynunda istiyordu lakin şansı getirmedi. Ama olsundu. Bunan sonra hep yanı başında olacak Nanesi. Sevecek, kokalayacak, koynunda yatıracak, bedenine sahib olacak.

Ferit düşündükleriyle hüzurla bir nefes salı verdi. Akabinde kapı çaldı sertce. Feritin kaşları çatıldı zira saat gecenin yarısıydı. Naneye bir şey demeden odadan çıkıb merdivenlerden indi. Kapı alıcaklı gibi çalıyordu. Ferit, ağzı küfürlü kapıya vardı. Sertce açdı kapını ve gördüğü simayla siniri ikiye katlandı.

"Senin ne işin var lan burda?" Murat sarhoş halde ayakda duramıyordu adeta.

"Benim olanı almaya geldim! Sende çekil önümden bana mane olma!" Ferit hayretle Murata dikti gözlerini.

"Lan sen hastamısın? Sen benim karımı alacaksın bende sana mane olmayacam ha? Lan sen beni ne sanıyon? Dua et bu gece hayırlı bir gece, yoksa kan gövdeyi götürmüşdü!" Murat sarhoşluktan kısılımış gözleriyle adamı süzdü.

"Girdinmi lan Nanemin koynuna?" Titredi sesi bir an.

Ferit bir hışımla adamın yakasından tutarak eşikden dışarı sürükledi.
"Bak seni öldürürüm! Benim sabrımı sınama!" Nane duymasın diye alçak sesle konuşuyordu.

"Sen Naneyle aramızda geçen münasibetleri bilmiyorsun Ferit! Bilsen evlenmezdin." Feritin kaşları dahada çatıldı. Sabrının dibini sıyırıyordu.

"Murat çık git elimden bir kaza çıkmadan! Benim başımı belaya sokma!" Muratın gitmeye pek niyeti yokdu.

"Ben gitmeyecem! Nanemi almadan gitmem!" Ferit sert soluklarla konuşdu.

"Lan! Senin ebeni sikerim! Anma karımın adını!" Muratın gözleri doldu karım kelimseni duyunca. Çöktü yere çoçuk gibi ağladı.

"Nanemi istiyorum! Bana eskisi gibi baksın istiyorum!" Ferit sabır dilercesini yukarıya baktı. "Ben eskisi gibi Naneme dokunmak istiyorum." Kendine söylüyordu bunları.

Ferit duyduklarıyla aniden tekme atdı yere çöken Murata. Murat yere düşdü ama umru değildi. İt gibi içmişdi adam.

Ferit yerde ağlayan adama sinirle baktı. İflah olmazdı bu Murat.

Onlar aşağıda münakişe ederken Nane hamamdan yeni çıkmıştı. Nazarına Ferit çarpadığından adını seslendi lakin ses gelmedi.

"Ferit?" Yine ses gelmedi. Genç kızı huzursuzluk kapladı. Ürpermişdi biraz. Ne de olsa ilk defa kalıyordu bu odada. Kendi odası olsaydı korkmazdı. Lamba biraz aydınlık veriyordu ama yinede ürpermişdi genç kız.