Kabanata 18

3 1 2
                                    

Shattered

Is loving someone is enough to make them choose you? What if they just need to act like they wanted you but they never really mean it because they just like the energy what you give to them! Do you really need to please them just to make them stay?

People are always come and go, feelings can change in the second of time. How can we say we like or love someone at the very first place?

Sabi nila kung nagmamahal ka ng isang tao ay hindi ka dapat mag eexpect na mamahalin ka nito pabalik. 'Cause when you're loving someone, love her/him without expecting anything in return. But paano kung naramdaman mo namang gusto ka nito? Paano kung nagpakita naman siya ng motibo hindi ba?

Is the motives are enough to think that they like you back?

Natapos kaming manood ng laro at nanalo ang team ng ABM which is team din pala nila Zayden. Nakita kong kumaway sila Gio saamin kaya niyaya ako ng katabi kong bumaba.

"Congrats!" bati ni Zayden kila Gio At Brent.

"Congrats kuya Gio, kuya Brent" nakangiti kong bati sakanila.

Nanalong MVP si kuya Gio, hindi halata sakanya pero sobrang galing niya palang maglaro ng basketball.

"Thank you, may celebration sa bahay punta kayo ha!"

Nalaman kong magpinsan pala si kuya Gio at kuya Brent, pumayag naman kaming pumunta sa celebration nila dahil nakakahiya namang tanggihan ito.

Nagpaalam narin ako kay mommy kanina after magyaya nila kuya Gio. Sabay sabay kami ngayong naglalakad palabas ng school, maaga pa naman 4 pm palang ata. Palabas na kami nang makasalubong namin ang grupo ni Lara.

"Hi saan kayo? Congrats Brent, Gio you deserve that title"

Hindi ko alam pero naiirita talaga ako sakanya kahit wala naman itong ginagawa saakin. May aura kasi itong hindi maganda I don't know kung ako lang ba ang nakakaramdaman.

"Thank you! Sa bahay may konting salo salo, gusto mo bang sumama?" alok ni kuya Gio.

Napansin ko naman ang pagsulyap nito sa katabi ko na ngayon ay busy'ng nakatingin sa paligid tila walang pake sa nangyayari habang ang kamay nito ay nasa baywang ko parin.

"Sure wala naman narin akong gagawin" nahagip ko kung paano ako nito samaan ng tingin.

Hindi ko nalang ito pinansin at nagtuloy tuloy na kaming lumabas ng gate.

"Are you okay?" tanong katabi ko.

"Yes" tipid kong sagot dahil wala ako sa mood ngayon.

Hindi naman na ito nangulit pa. Pumara sila ng tryc hindi kami kasya sa isa kaya dalawa ang kinuha nila. Sa isang tryc ay nakasakay sila kuya Brent at iba pa nilang kaibigang kasama gusto pa sanang sumakay ni Lara sa tryc na sasakyan namin buti nalang puno na kami dito. Serves you right bitch!

"Hey kanina ka pa nakasimangot bakit ba?" nagtatakang tanong saakin ni Zayden.

"Wala nga kulit" naiiritang sabi ko dito.

Wala naman siyang ginawa e, naiinis lang ako dito sa Larang parrot na ito dahil kasama namin. Hindi ko alam pero may masama akong nararamdaman. Hindi na ako umimik pa hanggang makarating sa bahay nila kuya Gio.

Nang makarating ay agad kaming pinapasok sa gate nila. Maraming kabahayan dito hindi tulad ng amin. Dalawang palapag ang bahay nila kuya Gio malawak at malaki rin tulad ng bahay nila Zayden ang kaibahan lang ay maraming kapit bahay dito habang kila Zayden ay ilang metro pa bago magkaroon ng kapitbahay.

"Feel at home guys kuha lang kayo kung anong gusto niong kainin ha!"

Ang ibang bisita ni kuya Gio ay nasa barukan dahil may naka set up na lamesa at mga upuan doon. Ibang iba ang paraan ng salo salo nila kumpara saamin, ito ay mukhang masaya at nakaka enjoy.

"What do you wanna eat?"

"Hmm ano bang meron let me see" umangat ako sa kinauupuan ko at tumingin sa lamesang may laman ng ibat ibang putahe.

Hindi ako familiar sa ibang pagkain kaya iyong mga familiar lang ang kinuha ko kagaya ng carbonara, chicken and iyong shanghai.

"Okay na ba iyan sa'yo?" tumango ako rito.

Habang siya ay kumukuha ng kanya, marami siyang kinuha na hindi ako familiar hinayaan ko nalang ito dahil kanya naman iyon.

Nang matapos siya ay bumalik na kami sa pwesto namin kanina para kumain. Nag simula na akong kumain and the carborana are yummy! Indeed.

"Hey dahan dahan lang hindi ka naman mauubusan marami pa sa lamesa" natatawang suway saakin ni Zayden, sinamaan ko naman ito ng tingin.

"Masarap e"

"Hindi naman halata" inirapan ko lang ito at nagpatuloy nalang sa pagkain.

Nakaramdam ako ng uhaw kaya tatayo na saan ako.

"Where are you going?" nagtataka nitong tanong.

"Kukuha tubig nauuhaw ako" sabi ko.

"Ako na, kumain ka nalang diyan" napangiti naman ako sakanya, sweet!

"Okay"

Tumayo na ito at nagsimulang maglakad paloob sa kusina nila kuya Gio, napansin kong pumasok rin doon si Lara. Ilang minuto pa ay natapos na akong kumain ngunit wala parin si Zayden. Kaya napag desisyonan kong tumayo na para ilagay sa lababo ang pinagkainan at kumuha nalang ng tubig.

Hindi pa ako nakakapasok nang may marinig na nag uusap.

"What's your plan now Zayden ilang buwan na ah? Don't tell me gusto mo narin ang batang iyon?" biglang kumabog ng malakas ang puso ko.

"Shut up" rinig kong sabi ng babaeng kanina ko pa inaantay.

What's going on? Anong pinag uusapan nila?

"You know the deal right? Alam mo nakakainis ka akala ko ba gusto mo ako? Ito na nga ako sinasabing gusto narin kita" naiinis na sabi ni Lara.

Unti unti kong nararamdaman ang hapdi sa aking puso. Anong deal? Huh gusto ni Zayden si Lara? Akala ko ba..

Hindi ko na narinig ang mga boses nila kaya pumasok na ako kahit hinang hina na sa mga narinig. As soon as i get in, there i see them kissing torrid.

The plate I was holding slowly slipped from my hand and fell unto the floor which caused the loud noise to make them stop from kissing.

I can see how shattered the glass plate on the floor like how my heart slowly shattering right now from what i heared and see. What the ef was happening huh? Bakit parang kanina lang ang saya? Did she really used and played my feelings? Pinag pustahan ba nila ako ano itong nalaman ko? Hindi ko alam kung anong dapat maramdaman dahil halo halo, hatred and betrayals all over me right now.

"Renee" rinig kong sigaw ni Zayden dahil tumakbo na ako palabas.

Kita ko naman ang pagtataka nang lahat habang nakatingin saakin pero wala na akong pake ang nasa isip ko lang ngayon ay makaalis sa lugar na ito dahil sobra na akong nasasaktan sa mga nalalaman.

Bakit? Ano bang nagawa ko para masaktan ng ganito, all I want is to love her. Bakit ganito kasakit magmahal. Akala ko totoo na lahat ng pinapakita at pinaparamdam niya saakin.

So ano iyong mga pinakita niya hindi totoo? Deal lang? Tangina.

Sa sobrang dami kong tanong sa isip ko'y hindi ko namalayang nasa gitna na pala ako ng kalsada.

Hindi ko maigalaw ang mga paa ko habang nakatingin sa sasakyang mabilis na palapit saakin.

"Renee!" that's the last thing I heared as soon as I fell unto the rough roud.

My whole body's numb. Crying, Sirens, Shouting was all I can hear.

Sobrang namamanhid lahat ng katawan ko pero iyong sakit ng puso ko ay damang dama ko.

Before losing consciousness, I saw her face crying. Even when she cries she's so beautiful as ever. Hindi ako nag sisising mahalin siya hanggang dulo. Kung ano man ang dahilan niya ay matatanggap ko parin ito ng buong buo bastat sabihin niyang mahal niya ako. That's all I wanna hear and know.

Everything's went black.

Island of Memories Where stories live. Discover now