Island of Memories

Kabanata 34

Z's

Things happen, nakabalik na kami sa Puerto Del Sol. Ang expected ko na unang kita namin ay makikilaa ako nito pero hindi dahil sobrang epic dahil na dumbo ito sa sinasakyan naming motor ni Irish. Halos matawa nga ako sa reaction nito dahil tulala itong nakatingin sa galos nito. Gusto ko sana itong tulungan dahil naaawa at nag aalala ako sa lagay niya pero pinanatili ko ang malamig kong pustura dito.

Marami ng taon ang lumipas pero andoon parin iyong kaba at malakas na tibok ng puso ko tuwing nagdidikit ang balat naming dalawa. Tila may kuryenteng dumadaloy sa bawat ko.

Days passed at nalaman kong may gusto itong si Luis kay Renee at balak pa nitong pormahan. Sobra akong naiinis dahil doon, kasi anong karapatan niya para pormahan ito? Argh hindi ko alam kung anong gagawin ko dahil doon sobrang occupied ang buong sistema ko kaya isang araw ay.

"Hey Zayden, diba kaibigan ni Irish iyong taga pagmana ng mga Escudero?" biglang tumibok ang puso ko dahil doon.

"Sino?" maang na tanong ko dito bago blankong pinag masdan ito.

"That Sierra" naka ngiti nitong tanong.

Just by hearing her name makes my heart pound so fast.

"Anong meron sakanya?"

"Let's have a deal then"

Nagtataka ko naman itong tinignan. Deal?

"I heard that you like me so.." nagtataka ko naman itong tinignan.

Saan naman nito nakuha ang balitang iyan?

"Like?" malamig kong tanong.

"Yes? Luis told me that you like me, but sorry I'm not swaying that way Zayden. But if you do this I'll let you have me" matamis nitong sabi.

Kahit naguguluhan dahil sa sinasabi nito ay sobrang curious ako sa deal nito.

"So what's the deal?" I seriously asked.

"Let her fall in loved with you then leave her, let's see kung gaano katapang ang buong angkan niya pag nakita nilang umiiyak ang pinakabata nilang heiress" seryoso nitong sabi.

The first one she said caught my attention, na temp ako dahil doon. Simula una palang wala na akong lakas para simulang umamin kay Renee, siguro dahil sa deal na ito ay mag kakaroon na ako ng dahilan para malapitan siya. I know dealing with this stupid deal is not a good idea but I'm so desperate. Knowing Luis hitting my Renee makes me threatened.

"Deal.."

After that so many things happen, we kissed and hug. Everything falls perfectly. Gusto ko ng umamin sakaniya dahil feeling ko ay may sapat na kaming panahon at sobrang dami na naming pinag daanan pero may pumipigil saakin.

Sobrang dami. She being an heiress of escudero's, me being just a nobody. Our life was so different. And as I promise to my self na aamin ako pag pantay na kami at may maipagmamalaki narin ako. Kaya nag aral akong mabuti and I heared that I'm running for valedictorian. Pero hindi parin ito sapat para maging deserving para sakaniya.

She was like a star in the nightsky shinning there together with the stars like hers, while me? I'm just person who was willing to take a look at them everynight consistently. Looking at the far, hoping that someday I can reach her and shine there also. Together with her.

Mybe someday I can, We can..

Then one day that day happen, the day that I'm so scared to happen came. It was suppostedly happy day for us. But I ruined it.

We're happily eating when she was about to get up and get some water when I presented to get it for her. She just smiled at me genuinely that made my heart melt and make me smile too. I really lover her smile. Indeed.

Nang makapasok sa kusina ay siya ring pagpasok ni Lara sa loob. Nawala ang ngiting nakapaskil sa labi ko. Napaatras ako sa sink nang lumapit ito saakin. Blanko ko naman itong tinignan habang itoy nakangiti saakin.

"What's your plan now Zayden ilang buwan na ah? Don't tell me gusto mo narin ang batang iyon?" biglang kumabog ng malakas ang puso ko.

"Shut up" I said seriously. Sa sobrang saya kong magkalapit na kami ni Renee ay hindi ko na naisip ang deal na iyon.

"You know the deal right? Alam mo nakakainis ka akala ko ba gusto mo ako? Ito na nga ako sinasabing gusto narin kita" naiinis na sabi ni Lara.

May sasabihin pa sana ako nang bigla ako nitong siilin ng halik. Sa sobrang gulat ay hindi ako nakapalag. Nang makabalik sa ulirat ay itutulak ko na sana ito nang may biglang nahulog sa sahig dahilan upang mabasag ito. Humiwalay si Lara saakin at dahil doon nakita ko si Renee na nakatingin saamin habang mag luhang nagbabadyang pumatak sa mga mata nito.

No baby don't cry, What you see is just a pure misunderstanding. My mind said.

Hindi ako makagalaw sa kinakakayuan ko dahil nanghihina ako habang pinagmamasdan itong umiiyak na. Seeing her cry like that makes my whole soul weak.

Nang tumalikod ito saamin at unti unting tumakbo palayo ay naitulak ko na si Lara na ngayon ay nakangisi. Gusto ko itong sampalin at pagmumurahin pero kaibigan ko parin ito.

"What the fuck, Lara?" galit kong sabi na nagpatigil dito.

Iniwan ko itong gulat doon at tumakbo palabas. Sobrang lakas ng tibok ng puso ko at takot na baka mawala si Renee sa paningin ko. Halo halo ang nararamdaman ko ngayon iba iba ang nasaisip ko. Takot na baka hindi nito pakinggan ang paliwanag ko. Na takot na baka magalit ito at hindi na ako pansinin.

Kabang kaba ako nang makita itong palabas na ng gate. Tinawag pa ako ng mga kaklase namin na nasa labas ngunit hindi ko sila pinakinggan at hinabol si Renee.

Halos mamanhid ako nang makita ko si Renee na nadumbo ng isang sasakyan.

"Renee!" Sigaw ko.

Parang slow motion ang nangyari. Tulala lang akong nakatingin sa duguan at walang malay nitong katawan habang ang paligid namin ay nagkakagulo na. I can hear siren of ambulance now but my mind was occupied.

Sunod sunod ng tumulo ang mga luha sa mga mata ko habang naka upo sa upuan sa gilid ng ambulance. Hawak ang duguang kamay nito ay umiiyak ako.

"Please save her, save her" humihikbing sabi ko pagkarating namin sa hospital na pinagdalhan sakaniya.

My heart shattered into pieces seeing her like that. I'm so scared of everything right now, I'm scared I might loose her again.

Dumating sila tita Riesse kasama ang asawa nito ilang oras pa ang nakalipas.

"What happen– Zayden where's R-Renee?" bakas ang pagaalala at takot sa mukha ni tita Riesse habang si tito Ismael ay ganon din pero seryoso lang ito.

"S-She's inside of O.R tita, and It's my f-fault" pag sisi ko sa sarili.

Naramdaman ko namang niyakap ako nito dahil doon ay mas lalo akong naiyak. Alam nila tita na mahal ko ang anak nila, I once asked her hand to them before. Pero sabi nila ay magtapos muna ako dahil bata pa kami kaya ako ngayon nag pupursigi para makapagtapos at may mapatunayan para sakaniya.

"It's not your fault okay? Shh tahan na my daughter will not like seeing you like this. Stop crying" alo nito habang umiiyak narin.

I hope so tita, I hope that she'll forgive me.