Ahmet'ten:
Melih'in evine gidene kadar canımdan can gitmişti... Hem Sıla'ya hem de Feride'ye bir şey olacağı düşüncesi aklımdan hiç çıkmamıştı..
Neyse ki ikisi de iyiydi, hepsi iyiydi...
Saat gece üçe geliyordu.. Sıla ve Melih bir köşede, Elvin ve Mert bir köşede, Fatma ve Emre'de bir köşede yan yana oturmuş uyumaya çalışıyorlardı. Sıla, Aysude ve Feride'de beraber uyumaya çalışıyordular. Herkes bulduğu yere uzanmış, oturmuştu diyebilirim...
Yaklaşık bir saat sonra duyduğum seslerle gözlerimi açtım. Zaten uyuyamıyordum.
Etrafıma bakındığımda Feride'nin bahçeye çıktığını gördüm. Hemen oturduğum yerden kalktım.
"Feride!.." Diye fısıldayarak seslendiğimde, kapıyı açmadan bana döndü.
Bir şey demeden yanına gittim.
"Neden kalktın?" Dedim.
"Uyku mu kaldı ki Ahmet?.. Kaç saattir gözlerim kapalı duruyorum, içim sıkıldı. Bari temiz hava alayım dedim.." Dedi.
Ne kadar yorgun olduğunu görebiliyordum..
"Feride, bahçenin şu an güvenli olmadığını biliyorsun. Neden haber vermeden çıkmaya çalışıyorsun!?" Dedim.
"Of Ahmet... Daraldım diyorum!" Dedi.
"Tamam, tamam... Diğerleri uyanmadan çıkalım hadi." Dediğimde bir şey demeden kapıyı açtı.
Çıktığımızda istemsiz etrafa bakındım. Kimsecikler yoktu. Feride'ye döndüğümde gözlerini kapatmış, havayı içine çekiyordu.
Ben de yandaki koltuklardan birisine oturdum, başımı geriye yasladım, gözlerimi kapattım.
Bir süre sonra yanıma oturduğunu hissettiğimde gözlerimi açmadan, aynı şekilde konuştum.
"Keşke villaya dönseydik.. Daha rahat uyurdu herkes." Dedim.
"Melih'le Sıla'yı da yalnız bırakamazdık ama." Dedi.
"O da doğru.." Dedim.
"Güvenlik bir şey demedi değil mi?" Dediğinde gözlerimi açtım.
"Dediğim gibi, büyük ihtimalle sabah belli olacak." Dediğimde başıyla onayladı.
"Merak etme, ben yanınızdayken size bir şey olmaz." Dediğimde bakışları bana döndü.
Gülümsedi, ben söylemeden başını göğsüme yasladı. Ben de gülümsedim, saçlarının kokusunu içime çektim..
"Biliyorum.. Sen ne olursa olsun bizi korursun zaten..." Dedi.
Ellerimi belinde kenetledim, yanında olduğumu hissettirdim.
"Evet.." Dedim yalnızca.
"Sanırım şimdi uyuyabileceğim..." Dediğinde gülümsedim.
"İyi geceler kırmızı limon.." Diyerek başına bir öpücük kondurdum.
"İyi geceler Ahmoş.." Dedi o da hafif gülerek..
Feride'den:
Gece asla bulamadığım uykumu Ahmet'le yakalamıştım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AhFer"Kırmızı Limon" (Yarı Texting)
Fanfiction!'Kırmızı Limon' ismindeki ilk ve orijinal kitaptır! Kesit~ Gözlerim dudaklarına kaydı. Aynı şeyin onda da olduğunu fark ettim.. Buradan sonra ya mantıklı düşünecektim ya da şu âna kadar yaptığım gibi hiçbir şey düşünmeden devam edecektim... Aramızd...