Feride'den:
Yemekteyken ortam gerilmişti. Birçok kişi ve ben de yemeğimi bitirdiğimde lavaboya gideceğimi söyleyerek masadan ayrıldım. Lavaboya gidip kendime gelmeye çalıştım. Biraz abarttığımın farkındaydım ama korkmuştum işte...
Lavabodan çıktığımda Ahmet'i karşımda dikilirken buldum.
"Erkekler tuvaleti karşıda." Dedim yüzüne bakmayarak.
Elini çeneme koydu, ona bakmamı sağladı. Sinirli gözlerle, gözlerime baktım.
"Konuşacağız." Dedi yalnızca ve elimden tuttu.
"Ahmet, elimi bırak." Dedim yalnızca, fakat duymazdan geldi.
Restorandan dışarıya kadar el ele çıktık. En sonunda dışarıya çıktığımızda elimi çektim.
"Ne var ya!? Dışarıya kadar çekiştirmene ne gerek vardı!?" Dedim.
"Feride, bir sakin ol, sakince konuşalım." Dediğinde göz devirdim.
Devam etti.
"Bak, benim için endişelendin, anlıyorum. Ama ben senin ağlayacak kadar korkacağını düşünmüyordum. Bu sefer gerçekten özür dilerim senden. Bana yapsan ben de korkardım-"
"Ama bu kadar abartmazdın değil mi!? Ben abartıyorum!" Dedim sinirle.
"Hayır, belki de abartırdım. Bilmiyorum.. Ama haklısın, gerçekten özür dilerim Feride."
Yüzüne bakmamaya devam ettim.
"Şaka olduğunu anladığında bana sarılarak ağladın ya.. Orada kendime sövdüm işte... Salaksın dedim. Sana bu kadar önem veren bir kızı, bir şaka için hıçkıra hıçkıra ağlattın dedim. Hem de kendi omzunda.." Dediğinde yine gözlerim dolmuştu.
"S- sana... Bir şey oldu sandım ben..." Dedim gözümden bir damla yaş akarken.
Sesimin titremesinden nefret ediyordum...
"Gel buraya..." Diyerek sarıldı.
Ellerimi beline doladım, ben de sarıldım. Nefes verdim, daha fazla göz yaşımın akmasına engel oldum.
"Özür dilerim.." Dedi yine.
Yalnızca gözlerimi kapatıp, hafif esen rüzgarla kendimi âna bıraktım..
Ahmet'ten:
Feride masadan ayrıldığında peşinden gitmiş, onunla konuşmuştum. Affetmişti beni..
Beraber içeriye geçtiğimizde herkes çıt çıkarmadan bize bakıyordu.
"Barıştık, barıştık." Dediğimde herkesin rahat bir nefes verdiğini gördüm, güldüm.
Feride'de gülüyordu.
"Ya bu kız seni her seferinde böyle kolay affedemez ya! Bana bir küstü mü en az bir haftada barışıyor!" Dedi Fatma, alayla.
"Acd etkisi Fatmacığım." Dedim.
"Ahmeet!" Diye sinirli bir Feride sesi duyduğumda gülerek sustum.
Yemeğin kalanını daha neşeli geçirdiğimizde artık eğlence mekanına gidebilirdik. Yine orada da eğlendik, çok abartmadan bir şeyler içtik. Dans ettik, şarkılar söyledik. Bir ara Tattım Ölümü çaldırttığımda en eğlendiğimiz an falan olmuştu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AhFer"Kırmızı Limon" (Yarı Texting)
Fanfiction!'Kırmızı Limon' ismindeki ilk ve orijinal kitaptır! Kesit~ Gözlerim dudaklarına kaydı. Aynı şeyin onda da olduğunu fark ettim.. Buradan sonra ya mantıklı düşünecektim ya da şu âna kadar yaptığım gibi hiçbir şey düşünmeden devam edecektim... Aramızd...
