සවින් මට කතා කල නිසා නින්දෙන් ඇහැරිලා ඇදේ හෙඩ් බෝඩ් එකට හේත්තුවෙලා හිටියේ...මාව යවාගන්න උවමනාවටද කොහෙ මට යන්න කියුවත්...ඇදෙන් නැගිටලා උඅන්න හදපු මගේ අතින් අල්ලලා සවින් මාව නවත්ත ගත්තා...මට ඇදෙන් බහින්නවත් උනෙ නෑ...
"ඇයි..."
"....."
"ඇයි..ඇයි ඔහොම බලන්නේ..."
"යන්න කියපු ගමන් යනවද...ම්ම්..."
"ආහ්..."
"උබට මාව දැනෙන්නෙම නැද්ද බන්..."
මගේ අතේ මැණික් කටුව ගාවින් අල්ලගෙන හිටපු සවින් එහෙම කියනවත් එක්කම මගේ අත අතෑරලා මගෙන් අහකට මූණ හරව ගෙන වාඩි උනා ඇදේ...
"සවින්..."
"මෙච්චර දැනෙන්න ඇරලත් උබට තේරෙන්නේ නැද්ද...ඇයි බන් උබ මේම හැසිරෙන්නෙ...මට හේතුවක්..එකම එක හේතුවක් කියපන්..."
"සවින්..."
"උබ කියන හේතුව මට පිලිගන්න පුලුවන් එකක් වෙන්න ඕනේ...උබ මොකක් කියුවත්..."
"ආහ්....."
"නෑ..නෑ..අමතක කරපන්...උබට උත්තර නෑ නෙහ්..අවුලක් නෑ..ඒක අමතක කරපන්..."
"ඔයා මො-..."
"උබ දන්නවද...කෙනෙක්ට පැලෙන්න තරන් ආදරේ වෙලත් ඒ කෙනා ගනන් ගන්නෙ නැතුව...තේරෙන්නේ නෑ වගේ...ඉද්දි දැනෙන හැගීම..."
සවින් එහෙම කියල ලොකු බර හුස්මක් අරගෙන පිට කරල ඇදෙන් නැගිටල යන්න හැදුවා...
මම ඒ අතකින් අල්ලලා නවත්ත ගත්තා...මම එයාට ඇද අතකින් පෙන්නන ගමන් වාඩි වෙන්න කියල ඉගි කලා...
"ඔයා...ඔයා ඇයි ඒම කියන්නේ..."
"නිකන්...මම ඒක කියුවේ..."
"නිකන් ඒක මට කියන්නත් හේතුවක් නෑද..."
"උබට මන් අහපු ප්‍රශ්නෙට උත්තරයක් තියෙද මෙවින්...ආ...තියෙද..."
"ම්ම්..."
"නෑ නේද...😂"
සවින් එහෙම කියල කටකොනින් හිනා වුනා...
"උත්තරයක්....තියෙනවා.."
"ආහ්...."
"මොකක්ද...මොකක්ද උත්තරේ..."
YOU ARE READING
සේයාවි
Fiksi Penggemar"මන් ඌට පට්ට ආදරෙයි බන්... ඒකයි මම සවින්ව මග අරින්නෙ... " written by Chukki
