When You Love Someone (COMPLETED)

Chapter 15

Chapter 15

  "Akala ko ba farm ha, eh hacienda to eh," anang Bonnie pagpasok ng van sa gate nito.  Kita rin sa mukha niya ang pagkamangha, ako naman, it's just very nostalgic to me. Walang nagbago dito. Alagang-alaga pa din ang malakas na grass area ni Abuela kung saan madalas siya noong mangabayo. Yes, she owned some horses. May malawak din itong taniman ng mga pinya, dito lang din mismo sa malawak na lupain niyang ito.

  Sa kalagitnaan ay ang 21-room Mediterranean mansion nito.

  "Mommy, we're going to live here?" I looked at Zoey na nakakalong kay Noah sa front passenger seat. Nasa likuran naman ako ng mga ito.

  "Yes, baby." But only after her birthday.

  I am beyond happy na nandito kami ngayon after so many years na di ako nakauwi. Nabibisita ko lang kasi talaga si Abuela kapag napapadpad ito sa Manila, sa bahay nito sa Ayala. May pag-aalangan talaga ako sa pagpunta namin dito, kung may pagpipilian lang ako.

  Nabaling ang pansin ni Zoey sa dalawang lalaking nangangabayo. "Is that horses?" she asked excitedly. Bumaling siya ulit sa akin. "Mommy, I want to ride that white horse."

  Ngumiti lang ako. Huminto ang van sa harap mismo ng mansyon. Nakaabang sa amin ang tatlong katulong at si Manong Alberto. Di ko akalaing andito pa rin pala siya hanggang ngayon.

  Pinagbuksan niya kami ng pinto at nauna nang bumaba si Bonnie na nasa tapat ng pintuang iyon. At sumunod si Noah at Zoey na nasa front seat.

  "Naku, ang ganda-ganda pala talaga ni Miss Tricia sa personal." Narinig kong komplimento ng dalawang babaeng naroon hindi pa man ako nakakalabas ng sasakyan.

  Ibinaba na muna nina Bonnie ang wheelchair ko saka dumating ang isa pang lalaki para tulungan akong bumaba hanggang magpresenta na mismo si Noah at siya na mismo ang bumuhat sa akin.

  I heard some giggling galing pa rin sa dalawang babaeng kasama ni Abuela dito. I still don't see her anywhere hanggang sa bumukas ang pinto ng mansyon.

  "My apo...," bati sa akin ni Abuela na nakaupo na ngayon sa wheelchair. Noah is behind me.

  "Your Dad rarely visits. You have nothing to worry about." Abuela asked to talk to me in private kaya nasa library kami ngayon. Her favorite part of her home.

  "Ganun po ba, Abuela?" yun lang naman ang matipid kung tugon sa kanya. That is actually what makes me feel really uncomfortable.

  Akala ko kasi Dad is still staying with her. Hindi sa ayaw ko siyang makita, It just feels awkward around him.

  "Elton and Gregg is in the US with their mom. I don't even think they're planning to come back." May naramdaman akong lungkot sa tono niya. Hindi ko natatanong sa kanya ang mga bagay na yun, I didn't know na mag-isa na pala siya dito. Hindi naman kasi talaga ako close sa kanilang lahat maliban kay Lola, dahil nga di ko rin sila nakilala.

  I feel so bad. I was so busy, naisip ko naman na bisitahin siya dito since madalang din siya umuwi sa Manila pero pinangungunahan kasi ako lagi ng takot ko. Sa feeling lang na ma-out-of-place.

  "I was so scared when I saw the news, Mariz. Akala ko mawawala ka rin sa akin." Hinawakan niya ang mga kamay ko habang nakaupo ito sa tapat ko lang sa harap ng lamesang ito. "...that guy should have stop you from joining. I don't really like you seeing him anymore."

  I was very emotional but then natawa na lang ako sa sinabi. "Where did you even meet that good-for-nothing guy? She can't even protect you."

  "She's Zoey's Dad, Abuela." I guess I haven't told her about it.