MIRRORED FATES

CHAPTER 6

GLAIZIEL'S POV

After Alliyah and I completed exchanging each other's clothes, we got seated and she told me about many things that has transpired in the past 11 months.

About some of the things that Alexis opened up about himself that I never knew he would and a lot of things more about the occasions that happened in the mansion.

She told me nearly the whole story of what she experienced there and we bade our last byes, before I was able to get out of the house and entered my long missed van.

Kinakailangan ko raw magpanggap na may post-partum pa rin kahit isang linggo pa at hindi naman mahirap para sa akin iyon.

Ang mahirap sa akin ay paglutuan si Alexis sa bahay, but I guess, I'll have to pretend that I'm too busy again to do it since I've already gotten back to work after the baby has been delivered.

The heck, how long will this pretending last? I want everything to get back to normal already. Except for the fact that I'm going to be a mom!

But anyways, hindi ko naman kailangang magpanggap sa lahat e, alam na alam ko na ang mga pasikot-sikot sa buhay ko.

I can't wait to meet Starlette, and my Alexis. I miss my husband so much, I always felt the time ticking so slow because I've been craving to see him again.

As for Alliyah, I really thanked her a lot, she is not only my sister but my savior, that's why I promised her that tomorrow...she's going to the country she wants to study in.

Pinayuhan ko rin siyang huwag nang ituloy ang pananatiling kaputian ng balat niya para bago ko siya ipakilala sa mga pamilya ko ay ibang-iba na ang aura niya sa akin nang sa gayon ay walang magiging suspetya.

Hindi rin ako pumalya sa kasunduan naming susuportahan ko ang mga bata sa bahay-ampunan pati na rin ang mga madre doon, hindi ko kinaliligtaan iyon dahil batid ko ang hirap ng pinagdaraanan ni Ali sa bahay namin ni Alexis.

"Nandito na tayo sa mansyon, Ma'am." saad ng matagal ko nang driver, pati siya ay namiss ko rin.

"Thanks,"

Nagmamadali akong bumaba ng van at inilibot ang paningin ko sa garahian na maraming sasakyang naka-parke.

A smile found its way to my lips as I inhaled deeply, embracing the nostalgic atmosphere of this big compound that I've longed for.

Nagsimula na akong maglakad hanggang sa makarating na ako sa tapat ng pamilyar na pangunahing pinto. For real, finally, I'm back here!

I can't believe it...

The torment is indeed over now.

I want to tear up in so much glee but I'm not a cry baby, hence I just heaved a deep sigh.

"Here I come home sweet home." I lowly uttered to myself before knocking using the door knocker.

Nadatnan ko si Ginang Marites na nag-aalis ng mga alikabok sa mga gamit-gamit sa salas nang mapansin niya ata ang presensya ko'y tumindig siya nang maayos.

"O, Ma'am Gly, nakabalik ka na agad galing sa opisina mo?" pagtatanong niya sa akin sa kuryusidad.

Ngumiti ako nang bahagya, "Yes po, tapos na rin yung kailangan kong trabahuin e." sagot ko sa kanya. "Si Starlette ba ay nasa kuwarto namin?"

"Ay, oo, nandoon din si Fiona na nagbabantay." tugon naman niya kaya tumangu-tango na lamang ako bilang sagot.

Aalis na sana ako nang maisipan kong magsalita para mas respetadong tingnan, "Okay, I'll leave you here na muna, ah." hahakbang na ako nang may sinabi pa siya na siyang ikinahinto ko.