Aralarında en iyi anlaştığım Ertuğrul'du. - zaten bi tek onunla konuşuyordum- Öğrendiğim kadarıyla Aslıhan'la Yankı sevgililiydi. Gizem ise bu grubu benim gibi şans eseri bulmuştu. Ben gemiye geldikten sonra, daha güvenilir diye Ertuğrul yatı açıklara götürdü. Yankı' yla Aslıhan bi köşede oturup hararetli bi konuda konuşuyorlardı.
"Burayı nerden buldun? "
" Sesler duydum arabayı marinanın girişine park edip buraya geldim. Sahi böyle bir durumda neye gülüyordunuz?"
Bu son cümle ağzımdan bir anda çıkmıştı.
"Aslıhan'la Yankı işte her zamanki halleri. "
Bu cevaba hiç de şaşırmamıştım.
" Peki senin bu gruba katılma hikayen ne? "
" Uzun hikaye " deyince daha tüm bu olaylar bu sabah başlamışken nasıl uzun olabilir diye sorasım geldi ancak bu sefer kendimi tutmayı başardım.
" Gizem nasıl birisi? " diye sordum çünkü onun hakkında bilgi istiyordum.
" Genelde sessizdir bugün ilk defa seni görünce güldü. " bu cümle çok hoşuma gitmişti.Hava kararmaya başlamıştı. Her taraf çok sessizdi. Akşam ezanı vaktinde ortada kuş bile uçmuyordu. Ellerimi göğe kaldırdım ve Allah'a tüm bunların geçmesi için dua ettim duam bitince uykumun geldiğini farkettim ve Ertuğrul bana yatta bir oda gösterdi. Zaten Aslıhan'la Yankı aynı odada kalıyormuş. Bana gösterilen odaya girdim aklıma yine babam gelmişti bu sefer ağlayacaktım hemde göz pınarlarım kuruyana kadar. Kafamı yastığa gömüp ağlayarak uykuya daldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Virüs 691
Science FictionKorku ve gerilimin hat safhada olduğu, kıyametin geldiği dünyada 691. denek siz olacaksınız... Zombilerle yaşamayı öğrendiler peki ya insanlarla? Korkma ben hiç insan öldürmedim. Sadece öldürmekten beter ederim. -HAN İnsanlar bazen kötü kararlar ver...