Sonunda uyanmıştım. Babam rüyalarımdan çıkmamıştı. Yastık sırılsıklamdı. Dışarı çıktığımda Gizem yattan dışarı bakıyordu, düşünceli gibiydi. Dünkü ona olan sevgim sanki bugün yok olmuştu. Kızı görmemiş gibi yapıp yanından geçtim.
"Günaydın" dedi Gizem
"Günaydın" dedim isteksizce, kız bunu farketmiş olacak ki tekrar denize bakmaya devam etti. Aslında Ertuğrul'u arıyordum, ancak - ne şans ki- karşıma Aslıhan çıktı.
"Bakıyorum da buraya fazla alıştın" o an yüzüne karşı küfür edesim geldi ama daha ilk günden sorun çıkarmak istemedim. Bir şey demeden yanından geçtim. Sanırım Ertuğrul hala yatıyordu. Evden aldığım bıçağı ise Mercedes' te unutmuşum.
Mutfağa gitmeye karar verdim. Dolabı açınca içinin yemekle dolu olduğunu gördüm arkama bakıp Aslıhan'ın orda olup olmadığını kontrol ettim - tartışmak istemiyordum- dolaptan Pepsi ve Doritos aldım ve yemeye başladım. Epeyi yemiştim. Uzun ve yorucu bir gün beni bekliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Virüs 691
Science FictionKorku ve gerilimin hat safhada olduğu, kıyametin geldiği dünyada 691. denek siz olacaksınız... Zombilerle yaşamayı öğrendiler peki ya insanlarla? Korkma ben hiç insan öldürmedim. Sadece öldürmekten beter ederim. -HAN İnsanlar bazen kötü kararlar ver...
